ഇത് കേട്ട അമ്മ ഞെട്ടി നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ചു പറഞ്ഞു ” ഡീ മോളെ അങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേ…. ”
” അമ്മ പേടിക്കണ്ട അതൊരു ചേട്ടനാ…. എന്നെ സ്വന്തം അനിയത്തിയെ പോലെ കാണുന്നതാണ്…. ഇനി അതിനെ ഒന്നും പറയേണ്ട…. ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ….. പക്ഷെ ഇനിയും ഒരാളെ ഇങ്ങനെ താഴ്ത്തി പറയരുത്…. എന്നെപോലെ അവരെയും കാണാൻ ശ്രമിക്കുക അമ്മേ….. ” അനഘ അതും പറഞ്ഞു നടന്നു….
അമ്മ അതുംനോക്കി തിണ്ണയിൽ ചാരി നിന്നു…..
പുറത്തു പറമ്പിലെ ജോലി കഴിഞ്ഞു അച്ഛൻ അനീഷിന്റെ അടുത്തെത്തി….
” മോനെ ഒരു ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോരെ മോനെ ഇനി ജോലി ”
” വേണ്ട അച്ഛാ ഇത് കുറച്ചൂടെ ഉള്ളൂ…. ഇത് തീർത്തിട്ട് ആകാം… ” അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു…
” മോനെ അവൾക്ക് MBBS അഡ്മിഷൻ കിട്ടി ഇവിടത്തെ മെഡിക്കൽ കോളജിൽ തന്നെ…. “അച്ഛൻ പറഞ്ഞു….
” അറിഞ്ഞു അച്ഛാ അവള് പറഞ്ഞിരുന്നു…. എല്ലാം ശെരിയാകും…. “അവൻ പറഞ്ഞു
അപ്പോൾ പുറത്തേക്ക് വന്ന അനഘ പറഞ്ഞു… ” സ്വന്തം പേരു റാങ്ക്ലിസ്റ്റിൽ വന്നിട്ട് അഡ്മിഷൻ കിട്ടിയത് ഞങ്ങളോട് പറയില്ലേ അനീഷേട്ട…. ”
” ആണോ മോനെ എന്നിട്ടാണോ ഒരു സന്തോഷവും ഇല്ലാതെ ഈ ജോലി ആയി ഇവിടെ ഇങ്ങനെ…. എല്ല്ലാരോടും പറയണ്ടേ…. “അച്ഛൻ ചോദിച്ചു…
” ഈ ജോലി അല്ലെ എന്നെയും കുടുംബത്തെയും നോക്കുന്നെ അപ്പോൾ ഇത് കഴിയട്ടെ എന്ന് കരുതി….. അതാ സന്തോഷം ഉണ്ട്…. പക്ഷെ കാണാൻ അച്ഛനില്ലാത്ത ഒരു സങ്കടം….. ” അനീഷ് ജോലി തുടർന്നു…..
പെട്ടന്ന് അടുക്കളയിൽ പാത്രങ്ങൾ നിലത്തു വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു….
” എന്താടി അത് ശ്രദ്ധിക്കാൻ മേലെ ” അച്ഛൻ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു…
“എന്താന്ന് കേട്ട് കൂടെ….. പിന്നെ ചോദിക്കാൻ എന്താണ് ” അവിടുന്ന് അമ്മയുടെ മറുമൊഴി
അകത്തേക്ക് കേറുന്നതിനിടയിൽ അനഘ സ്വയം പറഞ്ഞു ” എങ്ങനെ സഹിക്കുന്നു അച്ഛാ…. പറഞ്ഞാലും മാറില്ല….. വിപരീത ബുദ്ധി….. “