വസന്തം പോയതറിയാതെ – 8[ദാസൻ] 570

നോക്കിയപ്പോൾ കളക്ടറുടെ കാർ ആണ്. അതിൽനിന്നും ഗൺമാൻ ഇറങ്ങി അയാളോട്, പുറകിലിരുന്ന് കളക്ടർ എന്തോ നിർദ്ദേശം കൊടുക്കുന്നുണ്ട്. അയാൾ എന്റെ വണ്ടിയുടെ നേരെ നടന്നു വന്നു. അയാൾ എന്നോട്

“നിനക്ക് പുറകിലേക്ക് നോക്കിയിട്ട് വണ്ടി എടുക്കാൻ പാടില്ലേടാ.”

അയാളുടെ ചോദ്യം എനിക്ക് ഒട്ടും പിടിച്ചില്ല. പോലീസുകാരനാണ് കളക്ടറുടെ വണ്ടിയാണ് എന്നൊന്നും അന്നേരം ഓർത്തില്ല. ഞാൻ അയാളോട്

” എന്താണ് സർ, ഞാൻ ബാക്ക്  എടുക്കുന്ന വണ്ടിയുടെ വട്ടം വെച്ചിട്ട് എന്റെ നേരെ കുതിര കയറുന്നൊ. “

ഉടനെ അയാൾ ശബ്ദമുയർത്തി

” നീ എന്താടാ എന്നെ ചട്ടം പഠിപ്പിക്കുന്നൊ?”

ഞാൻ അതിനു മറുപടി കൊടുത്തു

” ഞാൻ ആരെയും ചട്ടം പഠിപ്പിച്ചില്ല, കാര്യം പറഞ്ഞെന്നുമാത്രം. “

ഇത്രയുമായപ്പോൾ കളക്ടർ ഇറങ്ങി. സൈഡ് ഗ്ലാസിലൂടെ ഞാൻ ആളെ കണ്ടപ്പോൾ ഇവൾ ആയിരുന്നോ. അഹങ്കാരിയായ കളക്ടർക്ക് അഹങ്കാരിയായ ഗൺമാൻ  കൊള്ളാം നല്ല ചേർച്ച. അവൾ ഗൺമാനെ വിളിച്ചു. അയാൾ ചെന്നപ്പോൾ  എന്തോ പറയുന്നുണ്ട്. ഈ സമയം കൊണ്ട് ഞാൻ വണ്ടി തിരിച്ചെടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിലിടഞ്ഞു. അവൾ എന്നെ അമ്പരന്നു നോക്കുന്നുണ്ട്. അതിനിടയിൽ ഞാൻ വണ്ടിയുമായി മുന്നോട്ടു പോന്നു. ഇവൾ പാലക്കാട് കളക്ടർ അല്ലെ, പിന്നെ ഇവിടെ?

ഇപ്പോൾ വണ്ടിക്ക് പോയത് വിനുവേട്ടൻ അല്ലേ? കൂടെ അമ്മയും ഉണ്ടല്ലോ. ഞാൻ ആളെ കണ്ട അമ്പരപ്പിൽ വണ്ടി നമ്പർ നോക്കാൻ മറന്നു പോയി. ആൾ ഇവിടെ അമ്പലത്തിൽ വന്നതായിരിക്കും. എത്ര നാളുകളായി അന്വേഷണം തുടങ്ങിയിട്ട്, എവിടെയും കണ്ടെത്താനായില്ല. കണ്ടെത്തിയപ്പോൾ ഒക്കെ അമ്പരപ്പിൽ ഒന്ന് സംസാരിക്കാനും സാധിച്ചില്ല. ഇന്നും അങ്ങനെതന്നെ സംഭവിച്ചു. ഒരുതവണ ഓഫീസിൽ സെക്ഷനിലൂടെ പാസ് ചെയ്തു പോകുമ്പോൾ വാസുദേവൻ

” ഹലോ വിനോദ് അല്ലേ”

ഇതു കേട്ടപ്പോൾ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ അവിടെ നിന്നു

” ഒന്ന് ഇവിടെ വരെ വരണമല്ലോ “

” ഓ മതി “

മറുതലക്കൽ നിന്നും പറയുന്നതൊന്നും എനിക്ക് കേൾക്കാൻ വയ്യല്ലോ

” ഓ….. 11മണിക്ക് അതുമതി “

” കൃത്യസമയത്ത് എത്തണം”

നാളെ രാവിലെ 11 മണിക്ക് വിനുവേട്ടൻ വരും. ഞാൻ അതിനു വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു. പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ 11 മണി ആയപ്പോൾ ഞാൻ സെൿഷനിലൂടെ ചുമ്മാ ഇറങ്ങിനടന്നു. എല്ലാവരും എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ ഓരോ ടേബിളിലെ മുൻപിലും ചെന്ന് ഓരോന്ന് നോക്കുന്നതുപോലെ സെക്ഷനിൽ കഴിച്ചുകൂട്ടി. കൃത്യം 11 മണിയായപ്പോൾ വാസുദേവന്റെ ടേബിളിനു മുമ്പിൽ ഒരാൾ വന്നു. കണ്ടാൽ തമിഴനെ പോലെ ഇരിക്കുന്ന ആൾ. അയാളോട് വാസുദേവൻ

” ഓ കൃത്യം പതിനൊന്ന് മണിക്ക് എത്തിയല്ലോ, ഞാൻ ഇന്നലെ വിളിച്ചപ്പോൾ കരുതിയത് വൈകുമെന്നാണ്. എനിക്ക് ഇത് കഴിഞ്ഞിട്ട് വേണം ഒരു സ്ഥലം വരെ പോകാൻ.”

വാസുദേവൻറെ മുൻപിലിരിക്കുന്ന വിനോദിനെ കണ്ടു ദേഷ്യം കേറി ഞാൻ കാബിനിലേക്ക് പോയി. വീണ്ടും എത്രയോ നാളുകൾ അന്വേഷിച്ചു. ഇന്ന കണ്ടെത്തിയപ്പോഴാണെങ്കിൽ ഇങ്ങനെയൊരു സിറ്റുവേഷനിലും. വിനുവേട്ടൻ എന്നുകരുതി കാണുമോ എന്തോ? അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഞാൻ, അദ്ദേഹത്തോട് നല്ലതൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. ഇതും ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ട് ചെയ്തതാണെന്ന് കരുതി കാണുമോ? ഞാൻ ആ കോൺസ്റ്റബിൾ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ പറഞ്ഞതാണ്, പ്രശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാക്കരുതെന്ന്. എന്നിട്ട് അയാൾ പ്രശ്നം തന്നെ ഉണ്ടാക്കി. സാധാരണ എന്റെ പഴയ സ്വഭാവം വച്ചാണെങ്കിൽ അയാളെ കോൺസ്റ്റബിൾ എന്നുതന്നെ വിളിക്കുമായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ എന്റെ പഴയ ഗർവ്വും അഹങ്കാരവും മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് അയാളെ ഞാൻ ശിവൻ എന്ന് പേരെടുത്ത ആണ് വിളിച്ചത്. അയാളുടെ ഞാൻ

” ഞാൻ ശിവനോട് പറഞ്ഞതല്ലേ പ്രശ്നമൊന്നും ഉണ്ടാക്കരുതെന്ന് “

” സർ ഞാൻ പ്രശ്നമുണ്ടാക്കാൻ തന്നതല്ല അയാളെന്നെ ചട്ടം പഠിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ “

” ശിവൻ നമ്മൾ പബ്ലിക് സർവെന്റ് ആണ്. അതുകൊണ്ട് നമ്മൾ പബ്ലിക്കിനോട് മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിക്കണം. നമ്മുടെ കുഴപ്പം കൊണ്ടാണ് ഇത് സംഭവിച്ചത്. അയാൾ വണ്ടി എടുക്കുമ്പോൾ നമ്മളാണ് കുറുകെ കൊണ്ടുപോയി ഇട്ടത്. “