വസന്തം പോയതറിയാതെ -15 [ദാസൻ] 479

ഞങ്ങൾ നടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പഴനി അണ്ണൻ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കൂടി കുറച്ചു ദൂരം നടന്നപ്പോൾ ജോലിക്കാർക്ക് താമസിക്കാനുള്ള ചെറിയ ചെറിയ കോർട്ടേഴ്സ് കണ്ടു. നല്ല ഭംഗിയിൽ പണിതീർത്ത ചെറിയ ചെറിയ വീടുകൾ മുറ്റങ്ങളിലൊക്കെ നല്ല ഭംഗിയുള്ള ചെടികൾ വെച്ചുപിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. അത് അത്ഭുതത്തോടെ ഞാൻ നോക്കി നിന്നപ്പോൾ അണ്ണൻ പറഞ്ഞു

” ഇതെല്ലാം വിനുവിന്റെ ഐഡിയയിൽ ചെയ്തതാണ് അവിടെ താമസിക്കുന്ന എല്ലാവരോടും വിനു സ്ട്രിക്റ്റായിട്ട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, വീടും പരിസരവും ചെടിയും കൃത്യമായും വിനയമായും പരിപാലിക്കണമെന്ന് ”

ഇതൊക്കെ കണ്ട് ഞങ്ങൾ കുറച്ചുകൂടി മുന്നോട്ടു നടന്നു തിരിച്ചു നടന്നു ഫാം ഹൗസിലെത്തി. കോട്ടേജിലേക്ക് കയറുന്നതിനിടയിൽ താരയുടെ മോന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കാം, അവിടെ ചെന്ന് മോനെ തിരിച്ച് ഞങ്ങളുടെ കോട്ടേജിലേക്ക് തന്നെ നടന്നു. രാവിലെ തന്നെ ജോലിക്കാരികൾ ആരോ വാതിലിൽ മുട്ടുന്നത് കേട്ടാണ് എഴുന്നേറ്റത്. ഇന്ന് ഞായറാഴ്ച ആയതിനാലും ഇവിടെ ഫാം ഹൗസിൽ ആയതിനാലും പ്രത്യേകിച്ച് പണിയൊന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ മടി പിടിച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു. വാതിൽ തുറന്നു കൊടുത്തപ്പോൾ ആവി പറക്കുന്ന ചായയുമായി ഒരു സ്ത്രീ നിൽക്കുന്നു. അവർ അത് ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ വച്ച് തിരിച്ചു പോയി. ഉച്ച കഴിയുന്നത് വരെനോക്കിയിട്ടും വിനുവേട്ടൻ വരാത്തതുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു. പോകുന്ന വഴി അമ്മ പറഞ്ഞു

” ചെയ്തുകൂട്ടിയതിന്റെ പരിണിത ഫലങ്ങളാണ് ഈ കാണുന്നതൊക്കെ. ദൈവാധീനം എന്നു പറയുന്നത് ലെവലേശമില്ല ”

” അമ്മ എന്നെ ഇങ്ങനെ വിഷമിപ്പിക്കല്ലേ. ”

” എങ്ങനെ പറയാതിരിക്കും. ഇല്ല ഞാനൊന്നു പറയുന്നില്ല ”

വീട് എത്തി നാളെ ഓഫീസിൽ പോകുന്നതിനാൽ, ഓഫീസിൽ നിന്നും എടുത്തിരുന്ന ഫയലുകൾ നോക്കി. ഇപ്രാവശ്യം കണ്ടു സംസാരിക്കണം എന്ന് കരുതി പോയിട്ട് നടക്കാത്തതിന്റെ നിരാശയിലോ എന്തോ രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ നിന്നില്ല നേരെ പോയി കിടന്നു. ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിപ്പോയത് അറിഞ്ഞില്ല. ഏതോയാമത്തിൽ ഒരു സ്വപ്നത്തിന്റെ മാസ്മരികയിൽ ലയിച്ചു. ഞാനും അദ്ദേഹവും കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്നു, ആ മാറിൽ ചെറുതായി വിതുമ്പി പറ്റിച്ചേർന്ന കിടക്കുകയാണ്.