വസന്തം പോയതറിയാതെ -10 [ദാസൻ] 696

ഉടനെ വന്ന സ്പീഡിൽ തന്നെ ചേട്ടൻ തിരിച്ച് അകത്തേക്ക് കയറി. ഞാൻ അകത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ചേട്ടനും പിള്ളേരും ഒഴിച്ച് ബാക്കി എല്ലാവരും ഹാളിൽ ഉണ്ട്. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ഏട്ടത്തി

” എന്തായി വിനു. നീ വന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ഒരു ആശ്വാസമായത് ”

” ഒക്കെ റെഡിയായിട്ടുണ്ട് ഏട്ടത്തി ”

” നിനക്ക് ചായ വേണോ ഊണ് വേണോ? ഉച്ചയ്ക്ക് വല്ലതും കഴിച്ചായിരുന്നോ? ”

” ഞങ്ങൾ ഉച്ചയ്ക്ക് ചായ കുടിച്ചായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ ഇനി ചോറ് എടുക്കണ്ട, അതിന്റെ സമയമല്ലല്ലോ ഇപ്പോൾ. ചായ എടുത്താൽ മതി. ”

ഏട്ടത്തിയും അമ്മയും അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. അച്ഛൻ എന്നോട്

” നീ മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യത്തിന് വേണ്ടി ഇങ്ങനെ നടന്നൊ. നിന്റെ കാര്യം നോക്കണ്ട ”

” അച്ഛൻ എന്താണ് അങ്ങനെ പറയുന്നത്, ഈ കുടുംബത്തിന്റെ കാര്യം എന്ന് പറയുന്നത് എന്റെയും കൂടെ കാര്യമല്ലേ ”

” അതല്ല മോനെ. നിനക്കൊരു ജീവിതം വേണ്ടേ? ഇത്രയും നാളും ഞാൻ പറയാതിരുന്നത് ഞങ്ങൾ നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടല്ലോ എന്ന ആശ്വാസത്തിൽ ആയിരുന്നു. ഇനിയിപ്പോൾ നിന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ ഒരാൾ വേണം ”

” അതൊക്കെ നമുക്ക് പിന്നീട് ആലോചിക്കാം അച്ഛാ. ഇപ്പോൾ ചേട്ടൻ പഴയ സ്ഥിതിയിലേക്ക് പോകാതിരിക്കാൻ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് ആലോചിക്കണം. “