വസന്തം പോയതറിയാതെ -10 [ദാസൻ] 697

നല്ല സ്പീഡിലാണ് വണ്ടി ഞാൻ ഡ്രൈവ് ചെയ്തത്. മോളുടെ വീടെത്തുമ്പോൾ വാതിൽ അടഞ്ഞുകിടക്കുകയായിരുന്നു, ബെല്ലടിച്ചപ്പോൾ എട്ടത്തിൽ വന്നു വാതിൽ തുറന്നു. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ അത്ഭുതം

” ഓ….ഗൗരി പോയില്ലായിരുന്നോ? ”

” ഇല്ല ഏട്ടത്തി. വൈകിട്ടെ പോകൂ”

ഏട്ടത്തി മോളോട്

” മോള് കോച്ചിംഗ് ക്ലാസിൽ പോയില്ലേ? രാവിലെതന്നെ കൂട്ടുകാരിയുടെ വീട്ടിൽ പോകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞ് നേരത്തെ ഇറങ്ങിയതാണല്ലോ. എങ്ങനെ നിങ്ങൾ തമ്മിൽ കണ്ടു? എന്താണ് മോളുടെ മുഖം കരഞ്ഞു വീർത്തിരിക്കുന്നത് ”

അതിനു മറുപടിയായി മോൾ പറഞ്ഞത്

” എവിടെ എന്റെ അച്ഛൻ? ”

” എന്തേ ഇപ്പോൾ അച്ഛനെ അന്വേഷിക്കാൻ. അല്ലെങ്കിൽ അച്ഛൻ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ശത്രുവിനെ പോലെയല്ലേ നീ പെരുമാറിയിരുന്നത് ”

മോൾ അതിന് ഏട്ടത്തിയോട് തട്ടിക്കയറുകയാണ് ചെയ്തത്

” വല്യച്ഛനും വല്യമ്മയും കൂടി ആ വിധത്തിൽ ആണല്ലോ അച്ഛനെപ്പറ്റി എന്നോട് പറഞ്ഞു തന്നത് ”

” പിന്നീട് അതിനുള്ള കാരണവും ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞില്ലേ ”

” അതൊന്നും എനിക്കറിയേണ്ട. അച്ഛനെ എനിക്കിപ്പോൾ കാണണം ”

” ഇപ്പോൾ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെ നടക്കും ”

” ഞാൻ രാവിലെ ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ അച്ഛൻ വരുന്നത് കണ്ടതാണ്. അച്ഛൻ എങ്ങോട്ടാണ് പോയത് ഞാൻ അവിടെ പോയി കണ്ടോളാം ”

“മോൾക്ക് അച്ഛനെ ഇപ്പോൾ പോയി കാണാൻ പറ്റിയ ദൂരം തന്നെ ”

” എവിടെയായിരുന്നു ഞാൻ പോകും, പാലക്കാടെങ്കിൽ പാലക്കാട് ”

ഞാൻ അപ്പോൾ പറഞ്ഞു.

” അതെ ഏട്ടത്തി. ഞാൻ കൊണ്ടുപോയി കൊള്ളാം മോളെ “