വസന്തം പോയതറിയാതെ -10 [ദാസൻ] 697

ഞാൻ പറയാൻ അമാന്തിച്ചപ്പോഴേക്കും അവളുടെ അമ്മാവന്റെ മകൻ എത്തി. ഉടനെ അയാൾ കയറി ഇടപെട്ടു. ചേട്ടൻ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ റോഡും കാര്യങ്ങളും എല്ലാം വള്ളി പുള്ളി വിടാതെ പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും അമ്മയുടെ കൂടെ വന്ന അയാൾ

” ഞാൻ രാജീവൻ ഗൗരി ചേച്ചിയുടെ അമ്മാവന്റെ മകനാണ്. എന്റെ വീട് ഇവിടെ അടുത്താണ് ഒന്ന് കയറിയിട്ട് പോകാം. ”

ഞാൻ പറഞ്ഞു

” വേറൊരു ദിവസം ആകാം ഇന്ന് കുറച്ച് തിരക്കുണ്ട്. ”

രാജീവൻ വിടുന്ന ലക്ഷണമല്ല.

” ഇവിടെ തൊട്ടടുത്തു തന്നെയാണ്. ഒന്ന് കയറിയിട്ട് പെട്ടെന്ന് പൊയ്ക്കോളൂ ”

അവളുടെ അമ്മയും പറഞ്ഞു

” അതേ മോനെ ഒന്ന് കയറിയിട്ട് പോകു. ”

ഞാൻ പിന്നെയും തടസ്സം പറഞ്ഞു.

” ഞങ്ങളെയും പ്രതീക്ഷിച്ചു കുറച്ചുപേർ അവിടെ ഇരിപ്പുണ്ട്. ”

രാജീവനും അമ്മയും വിടുന്ന ലക്ഷണമില്ല. ഞങ്ങൾ അങ്ങനെയാ ബാങ്കിന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. രാജീവൻ പറഞ്ഞു

” എന്റെ വണ്ടിയിൽ പോകാം. ”

ഞാൻ പറഞ്ഞു

” ഞങ്ങൾക്ക് വണ്ടി ഉണ്ട് “