രുദ്ര വീരസിംഹൻ -THE WARRIOR PRINCE-part-6[PONMINS] 398

കണ്ണൻ പേടിച്ചു വിറച്ചു നിൽക്കുന്ന സേവ്യറിന് അടുത്തെത്തി അവന്റെ നെഞ്ചിലേക് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി , അവൻതെറിച്ചു വണ്ടിയിലേക്ക് നടുവും തള്ളി വീണു ,അവിടുന്ന് പിടിച്ചു പൊക്കി രണ്ടുകയ്യും പിടിച്ചു തിരിച്ചൊടിച്ചുഒന്നിച്, സേവ്യർ അലറി കരഞ്ഞു , അവനെ റീത്താമ്മയുടെ കാൽ ചുവട്ടിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു , താഴെ കമിഴ്ന്നുവീണ് കിടക്കുന്ന അവന്റെ മുതുകിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി

കണ്ണൻ : അമ്മയുടെ പ്രായമുള്ളവർ ആണെന്ന് പോലും നോക്കാതെ നിന്റെ പിഴച്ച നാക്ക് കൊണ്ട് നീ നടത്തിയപുലയാട്ട് ഉണ്ടല്ലോ അതിനു ഈ കാൽ ചുവട്ടിൽ ആ വായിൽ നിന്നും നിനക്ക് മാപ്പ് കിട്ടുന്നത് വരെ നീ ഇങ്ങനെതന്നെ കിടക്കും “,,, അവൻ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു

സേവ്യർ : മാപ്പ് ,,, മാപ്പ് ,,, അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയത് ആണ് ,,,മാപ്പാക്കണം ,,,, അവൻ വേദനകൊണ്ട്അലറിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു ..

അതുകേട്ട രീത കണ്ണനെ ഒന്ന് നോക്കി

റീത്ത : വിട്ടേക്ക് മോനെ , അപ്പച്ചനും പിള്ളേരും ഒക്കെ ഇപ്പോ വരും ,ഇതും കണ്ടോണ്ട് വന്ന പിന്നെ കൂടുതൽപ്രശ്നവും ,അതുകൊണ്ട് കൊണ്ടുപോയി എവിടേലും കള ഇതിട്ടങ്ങളെ ,,, അവർ അത്രയും പറഞ്ഞു അകത്തേക്ക്പോയി , എന്നാലും മനസ്സ് നിറഞ്ഞൊരു ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു അവരുടെ മുഖത്തു .

കണ്ണൻ : ആൽബി , ഇവരെ ഒന്ന് പുറത്താക്കിയേക്ക് ,,,, എല്ലാത്തിനേം എടുത്തു വണ്ടിയിൽ കയറ്റിയ ശേഷംആൽബിയോട് പറഞ്ഞു ,,,, അവനും ജോയും കൂടി ആ വണ്ടികൾ ഓടിച്ചു കുറച്ചപ്പുറം മാറ്റി നിർത്തി , ആംബുലൻസ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞ ശേഷം തിരിച്ചു അങ്ങോട്ട് തന്നെ വന്നു , അവിടെ ചിരിയും കളിയുമായിഗാർഡനിൽ തന്നെ നിൽക്കുന്നവരെ കണ്ടതും അവർ അവരെ വായും പൊളിച്ചു നോക്കി നിന്നുപോയി .

അകത്തു മേരിയിൽ നിന്നും അറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങളിൽ ഞെട്ടി തലക്കും കൈകൊടുത്തിരിക്കുക ആണ് മൈക്ക് , അവനടുത് തന്നെ അവനെയും ചാരി മേരിയും നിറ മിഴിയോടെ നിൽക്കുന്നുണ്ട് ,

മൈക്ക് : ഇത്രയൊക്കെ നടന്നിട്ടും നീ എന്താ എന്നെ അറിയിക്കാതെ ഇരുന്നത് മേരി , ഞാൻ നിനക്ക് മാത്രം എന്റെഇമെയിലും ഫോൺ നമ്പറും തന്നിട്ടല്ലേ പോയത് ,,, അവൻ വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു

മേരി : അതൊക്കെ അന്നത്തെ ആ ബഹളത്തിൽ നഷ്ട്ടപെട്ടു ഇച്ചായ , പിന്നെ അപ്പച്ചൻ ഉള്ളതായിരുന്നു ആകെഒരു ആശ്വാസം ,,,