കാണുന്നല്ലോ?? അവളുടെ അച്ഛൻ മരിച്ചു കാണും.. പാവം,അവൾക്കു അച്ഛനെ വല്യ ഇഷ്ടായിരുന്നു…
പ്രമോദ് ജോലി കഴിഞ്ഞു വന്നിട്ടുണ്ട് വീട്ടിൽ, കൃഷി ആണ് അവനിപ്പോഴും.. ബിരുദം ഉണ്ടായിട്ടും കൃഷിപ്പണി, അവനൊരു അസ്സല് കൃഷിക്കാരൻ ആയി മാറിയിട്ടുണ്ടല്ലോ.. ചായ, വട ഒക്കെ കൊണ്ട് വന്നു അവന്റെ ഭാര്യ. സംസാര മധ്യേ രേവതി പോയത് നീ അറിഞ്ഞില്ലേ എന്ന ചോദ്യത്തിന് മറുപടി, അവൾ പറഞ്ഞിരുന്നു നിശ്ചയം ആണെന്ന്, എങ്ങോട്ടു കെട്ടി കൊണ്ട് പോയെന്നൊന്നും അറിയില്ല എന്നു ഞാനും.. പരസ്പരംനോക്കുന്നു പ്രമോദും ഭാര്യയും. ”നീ നാട് വിട്ടു അടുത്ത ആഴ്ച്ച അവൾക്ക് ഓപ്പറേഷൻ ആയിരുന്നു, തലയിൽ റ്റ്യുമർ, തലച്ചോറിലെ ഗ്രോത്ത് കളഞ്ഞു, അവൾ ആരെയും തിരിച്ചറിയാതെ ഒരു നാലു മാസം അത് കഴിഞ്ഞു.. അവൾ പോയി, ആ മാവിന്റെ താഴെ അവളുടെ അസ്ഥിത്തറയാണ്, നിനക്കത് കാണാമല്ലോ വരും വഴി.. നീ അറിഞ്ഞില്ലേ…?”’
കതിനകൾ പിന്നെയും ഒന്നിച്ചു പൊട്ടി..
അവൾ എന്തിനായിരുന്നു അന്ന് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്, കല്യാണം ആണെന്ന് നുണ പറഞ്ഞത്.. എന്നെ നോവിച്ചു അങ്ങു ഒഴിവാക്കിയാൽ ഞാനവളെ വെറുക്കും..അവളുടെ മരണം എന്നെ വേദനിപ്പിക്കില്ല എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചിട്ടാവും… ”പെണ്ണേ എങ്കിൽ നിനക്ക് തെറ്റി, നിന്നെ സ്നേഹിച്ചതിനു അപ്പുറം ഈ മനസിലേയ്ക്ക് ആരും വന്നിട്ടില്ല.. ഇഷ്ടത്തിന്റെ ഉറവ നിനക്ക് തന്നിട്ടാണ് നിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത്.. മരുഭൂമിയാണ് ഈ മനസ്സ്.. നിനക്കറിയില്ല നിന്റെ ഉണ്ണിയേട്ടനെ .. അല്ലേ ??ഒപ്പം നിന്നു ഞാൻ നോക്കില്ലായിരുന്നോ? ”’
ഇവിടെ ഇന്ന് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ നിന്നെ നിന്റെ മനസിനെ പല തവണ അപഗ്രഥിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു നോക്കിയിരുന്നു…
രേവതി.. യാത്ര പറയാതെ യാത്ര പറഞ്ഞവൾ….. ഞാനും മടങ്ങുകയാണ്.. നിന്നെ ഒന്നു കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഞാൻ വന്നത്..
അമ്പലപ്രാവുകൾ കുറുകുന്നുണ്ട് തലക്ക് മുകളിൽ…… നീയുണ്ടോ രേവതി അതിൽ?