“മാറിനിൽക്ക് ”
അനി അവളുടെ കൈകളിൽ നിന്നും ഷാളിന്റെ ഒരറ്റംവാങ്ങി ശക്തമായി വലിച്ചു.
ഉടനെ ഉണങ്ങിയ ശിഖരവും ഷാളുംകൂടെ ഒരുമിച്ച് അനിയുടെ ദേഹത്തേക്കുവീണു.
അടുത്തനിമിഷം ശക്തമായകാറ്റുവീശാൻ തുടങ്ങി.
നിലത്തുനിന്ന് പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റ അയാൾ ചുറ്റിയിലും നോക്കി.
ഇലകൾ കാറ്റിൽ ഉലഞ്ഞാടി അതിന്റെ ചില്ലകളെ തഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പെട്ടന്ന് പടർന്നുപന്തലിച്ച ഇലഞ്ഞിമരത്തിന്റെ മുകളിൽനിന്നും ഇണപിരിയുന്ന പാമ്പുകൾ ഗൗരിയുടെ കൈകളിൽ സ്പർശിച്ച് നിലത്തേക്കുവീണു.
ഭയന്നുവിളിച്ച ഗൗരി അനിയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു.
ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ അനി അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു.
പെട്ടന്ന് ഗൗരി അയാളിൽനിന്നും പിന്മാറി.
“വാ,”
അനി മുൻപിലേക്കുനടന്നു.
കാട്ടുവഴിയിലൂടെയുള്ള യാത്രയിൽ ചെറുജീവികളുടെയും മറ്റും ഭീതിപ്പെടുത്തുന്ന നിലവിളി ഉയരാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.
പതിയെ അരുണകിരണങ്ങൾക്ക് മങ്ങലേറ്റു.
മഴമേഘങ്ങൾ ചുറ്റിലും വ്യാപിച്ചു.
ഉൾക്കാട്ടിലേക്ക് പോകുംതോറും കരിഞ്ഞമാംസത്തിന്റെ ഗന്ധം ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി.
ഭയം ഗൗരിയിൽ ഉടലെടുത്തു.
അവൾ ചുറ്റിലും നോക്കി.
ഘോരമായ വനം. ഒന്നലറിവിളിച്ചാൽപോലും ആരും തിരിഞ്ഞുനോക്കാൻ ഇല്ല.
“അനിയേട്ട, നമുക്ക് തിരിച്ചുപോകാം.
എനിക്കെന്തോ വല്ലാത്തഭയം തോന്നുന്നു.”
“ഏയ്‌ പേടിക്കേണ്ട ഞാനില്ലേ, പിന്നെ നിനക്ക് ആത്മാവിനോട് സംസാരിക്കേണ്ടേ,”