പിന്നീട് കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ചതും എനിക്ക് ഓർമയില്ല… ഒരുതരം വിഭ്രാന്തി എന്നെ പിടികൂടിയിരുന്നു…
വീണ്ടും ഞാൻ ഒറ്റക്കായ പോലെ തോന്നി…
മോനെ ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിക്കാനോ ,അവനെ ഒന്ന് തലോടാനോ ശ്രമിച്ചില്ല…
ഒരുതരം മരവിപ്പ് മനസ്സിനെ ബാധിച്ചു…
മനസ്സിൽ സ്നേഹമുണ്ടെങ്കിലും മോനോട് അത് പ്രകടിപ്പിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല…
ചേട്ടായിയുടെ മരണത്തിനു കാരണം ഞാനും അവനും ആണെന്ന മിഥ്യാ ധാരണ എന്റെ മനസ്സിനെ മധിച്ചു…
അവനും ഞാനും ചേട്ടയിയോട് ചെയ്ത തെറ്റിന് സ്വയം ഞാൻ ശിക്ഷ വിധിച്ചു..
ഒരു പ്രായശ്ചിത്തം പോലെ..
ഞാൻ മനപ്പൂർവം അവന്റെ കരച്ചിലിനെ അവഗണിച്ചു…
എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തും പറഞ്ഞും ഞാൻ എന്റെ വിഷമം അടക്കി…
എനിക്ക് എന്റെ മനസ്സിനെ കൈമോശം വന്നിരിക്കുന്നു…
അമ്മയുടെ തലോടലാണ് അവളെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്…
കുഞ്ഞിനെ കിടത്താൻ വന്നതാണ്…
അവൻ ഉറങ്ങിയിരുന്നു ..
കൈകൊണ്ട് എന്നോട് ഉറങ്ങാൻ അമ്മ പറഞ്ഞിട്ട്…
ഞാൻ വീണ്ടും ചേട്ടായിയുടെ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കി …
“ഇത് മോൻ ആണ് ….എന്നെ പോലൊരു മോൻ…അവനെ ഒരു രാജകുമാരനെ പോലെ എനിക്ക് വളർത്തണം… അവന്റെ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും നടക്കണം…
നീയും മോനും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുന്നത് നിന്റെ ഏട്ടനും അച്ഛനും കാണണം ,,പ്രതികാരത്തിന് അല്ല ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലെങ്കിലും അവർക്ക് അപ്പൊ നമ്മളോട് സ്നേഹം തോന്നും…മാത്രമല്ല ഞാൻ ചത്താലും നിന്നെ നോക്കാൻ ഇവനുണ്ടല്ലോ…
പിന്നെ നീ വിഷമിക്കണ്ട മോളുടെ കാര്യം നമുക്ക് പിന്നെ പരിഗണിക്കാം… ഞാനില്ലേ കൂടെ…”
Heart touching!!!!!
Eshtapettu
മനുസ്.. നല്ല കഥ..എന്തൊക്കെയോ പറയണം എന്നുണ്ട്..
മനോഹരം ആയ എഴുത്ത്..
അവളുടെ ഉള്ളിലെ വിചാരം അവള് മാറ്റി എടുതുവല്ലോ..
സ്നേഹത്തോടെ❤️
മനു. തിരക്കുകൾ കാരണം വൈകിയതാട്ടോ.
നല്ല ശൈലി. നല്ല വായനാ സുഖം.
നന്നായി തന്നെ എഴുതി. ആദ്യത്തെ കുറച്ച് വരികൾ വായിച്ചപ്പോ തുടർന്ന് വായിക്കണോ എന്ന് തോന്നി… മറ്റൊന്നും കൊണ്ടല്ല അവസാനം സങ്കടപ്പെടുത്തുവോ എന്ന് പേടിച്ചിട്ട്.
കുറച്ച് സങ്കടം ഉണ്ട് എന്നാലും…. എല്ലാ അമ്മമാരും മക്കളെ സ്നേഹിക്കും. പക്ഷെ ഇവിടെ അവൾക്ക് അതിന് സമയമെടുത്തു എന്ന് മാത്രം.
ഇനിയും ഇതുപോലുള്ള കഥകളുമായി വാ. കാത്തിരിക്കാം
മനൂസ്,
എഴുത്ത് കിടുക്കി, ഒന്ന് പറയട്ടെ കുറച്ചു വേഗത കൂടിയോ എന്ന് തോന്നി.
ഒരു ചെറിയ കഥാതന്തുവിനെ വളരെ മികച്ചരീതിയിൽ വികസിപ്പിച്ച് ഒരു കഥയാക്കി മാറ്റി.
ആശംസകൾ…
പോരായ്മകൾ ഉണ്ടാകും.. ഒരു കഥയുടെ ഘടനയിൽ പൂർണ്ണമായും എഴുതാനുള്ള ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. അണുവിട മാറ്റാതെ ഒരു ജീവിതം പകർത്തി എന്നേ ഉള്ളൂ.. വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക് പെരുത്തിഷ്ടം മുത്തേ??
എന്തല്ലാം ഞായങ്ങൾ നിരത്തിയാലും അവൾ ആ കുഞ്ഞിനോട് കാണിച്ചത് മാപ്പ് അർഹിക്കാത്ത തെറ്റാണ്… ആദ്യം മാതൃത്വം നിഷേതിച്ചിട്ട് പിന്നേ സ്നേഹം വാരിക്കോരി കൊടുത്തിട്ട് എന്ത് കാര്യം… അവൻ വിശന്ന് കരഞ്ഞപ്പൊ അവന്റെ വിശപ്പ് അടക്കാൻ നോക്കാതേ അവനേ വെറുപ്പോേടേ നോക്കുന്ന ഇതുപോല്ലുള്ള അമ്മമാരാണ് കുട്ടികളേ കൊന്ന് തളുന്നത്… അവൾക്ക് തിരിച്ചറിവ് വന്നില്ലങ്കിൽ ആകുട്ടിയുടേ അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരിക്കുകയില്ല…. ഇത് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നരുതേ
തെറ്റ് ചെയ്യാത്ത മനുഷ്യർ ആരുണ്ട് ഈ ഭൂമിയിൽ.. പലപ്പോഴും മനുഷ്യന്റെ നൈമിഷികമായ മനസ്സിലെ തോന്നാലുകളാണ് ഭൂരിഭാഗം തെറ്റുകളുടെയും ഉത്ഭവം..ആ മനസ്സിന്റെ ചാഞ്ചാട്ടത്തെ നിയന്ത്രിച്ചു കടന്നു കൂടുന്നവർ ജീവിതത്തിൽ വിജയിക്കും അല്ലാത്തവർ തെറ്റുകളിലേക്കും..
അഭിപ്രായങ്ങൾ പറയുന്നതിന് എന്ത് വിരോധം.. ഇനിയും പറയണം.. വിലയേറിയ കമന്റിന് പെരുത്തിഷ്ടം കൂട്ടേ??
കല്ലിലും പുഴയിലും സ്വന്തം ചോരയെ ഇല്ലാതാകുന്നവർക്ക് ഒപ്പം ഇങ്ങനെ ചില ജീവിതങ്ങളും നമ്മുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടെന്നത് വിസ്മരിച്ചു കൂടാ
കൊള്ളാം
മനുഷ്യർ പലപ്പോഴും അങ്ങനെയാണ്..സ്വാർത്ഥതയിൽ നിന്നും രൂപാന്തരം പ്രാപിക്കുന്നു നൈമിഷികമായ ചിന്തകളാണ് എല്ലാത്തിനും കാരണം.. അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക് പെരുത്തിഷ്ടം കൂട്ടെ??
❤️
?
??
???
??
വായിക്കാം….okke കഴിയട്ടെ ട്ടോ ☺?❤️
ടൈം കിട്ടുമ്പോൾ വായിക്കൂ?
സേട്ടാ സേട്ടൻ്റെ കഥയോന്നും വായിച്ചിട്ടില്ല… ഇനി ഓരോന്നായി വായിക്കാം…
Site ile aettavum pramugante കഥാ vayichittu illano
Insult cheyallu monuse ??
അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊടുക്കേടാ ഉവ്വേ??
ടൈം കിട്ടുമ്പോൾ വായിക്കു സേട്ട
❤️
??
3രെ?
??
2nd
??
❤❤❤
???