‘മാളൂട്ടിയും ഇപ്പോൾ ഇത്രേം ആയിക്കാണും….’ സിസ്റ്ററോട് സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഡോക്ടറുടെ കണ്ണുകൾ പല പ്രാവശ്യം തന്റെ നേരെ വഴുതി വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു ….
“ശ്രീദേവി… ഡോക്ടർക്ക് ചായ എടുക്കൂ”.. തെരേസയെ മടിയിൽ നിന്നിറക്കി ചായ എടുക്കാൻ പോകുമ്പോൾ…
“ദേവൂ “….
ഇരുപത്തൊന്നു വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറവും ആ വിളി ഓർമകളുടെ ആയിരം ചിരാതുകൾ ഒന്നിച്ചു തെളിയിച്ചു കാതിൽ വന്നു വീണപ്പോൾ ശ്രീദേവി ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി…
. ഡോക്ടർ മാളവികയുടെ പ്രകാശം നിറഞ്ഞ മുഖത്തേക്ക്.. !!!
“ദേവു എന്നെ മറന്നോ..?” അടുത്ത് വന്നു ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഡോക്ടർ അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ ശ്രീദേവിയുടെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു..
“മാളൂട്ടി… “.
“എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് മനസിലായില്ല ” മാളവിക ശ്രീദേവിയുടെ നര വീണ മുടിയിലേക്കും കുഴിഞ്ഞ കൺതടങ്ങളിലേക്കും നോക്കുമ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ ഈറനണിയുന്നതു ശ്രീദേവി അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു .
“പക്ഷെ ഞാൻ തിരയുകയായിരുന്നു..ഏത് ആൾക്കൂട്ടത്തിലും എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്ന എന്റെയീ ദേവൂനെ”
ഈ കൂടിച്ചേരൽ കണ്ടുനിന്ന സിസ്റ്റർ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ രണ്ടുപേരെയും മാറിമാറി നോക്കുമ്പോൾ അവരുടേതു മാത്രമായിരുന്ന ആ പഴയ ലോകത്തെ ഓർമ്മകളിലായിരുന്നു അവർ രണ്ടുപേരും.
**********************************************
“അതേയ് മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാ ചീത്ത ആൾക്കാരൊക്കെ നല്ലവരായി മാറോ ദേവൂ ”
ചോദ്യം കേട്ടു ദേവു ചിരിക്കണ കണ്ടിട്ട് ദേഷ്യം വന്നു മാളൂട്ടിക്ക്. എന്ത്‌ ചോദിച്ചാലും ഉണ്ടാവും ദേവൂന് ഒരു ചിരി. ഇതിലിപ്പോ എന്താ ഇത്ര ചിരിക്കാൻ… രണ്ടു ദിവസം മുൻപ് മുത്തച്ഛനെ വെള്ള പുതപ്പിച്ചു കിടത്തിയപ്പോ ഈ ചോദ്യം ഉറക്കെ ചോദിച്ചതിന് ആരും കാണാതെ അമ്മ കൈ നുള്ളി പൊളിച്ചതിന്റെ വേദന ഇപ്പോഴും മാറീട്ടില്ല.
അച്ഛന്റെ വക ഒരു തുറിച്ച നോട്ടവും
“ബിഹേവ് യുവർ സെൽഫ് ”
എന്നൊരു അടക്കിപ്പിടിച്ച ഉപദേശം വേറെയും കിട്ടി..
അതിപ്പോ വലിയ ആൾക്കാരുടെ മുന്നിൽ വെച്ചു കുട്ട്യോള് ഇങ്ങനത്തെ ചോദ്യോക്കെ ചോദിക്കാൻ പാടുണ്ടോ മാളൂട്ടി “….ദേവു പിന്നേം ചിരിച്ച
കഥനന്നായിട്ടുണ്ട്.