മാന്ത്രികലോകം 6 [Cyril] 2512

‘ഞാൻ വസ്ത്രമില്ലാതെ തലങ്ങും വിലങ്ങും നടക്കുന്നത് നിനക്ക് കാണണമല്ലെ….?’ ദേഷ്യത്തോടെ ഞാൻ എന്റെ മനസ്സില്‍ ഘാതകവാളിനോട് ചോദിച്ചു.

പക്ഷേ ഘാതകവാൾ നിശബ്ദയായി തന്നെ എന്റെ ഉള്ളില്‍ നിലകൊണ്ടു.

ഞാൻ എന്റെ ശ്വാസം ശക്തിയോടെ ഉള്ളിലേക്ക് വലിച്ച് കേറ്റി കൊണ്ട് പുറത്ത്‌ വന്ന് തോട്ടിൻ കരയില്‍ നിന്നു.

റീനസിന് എന്താണ് സംഭവിച്ചത്…?

ഞാൻ സ്വയം ചോദിച്ചു.

അപ്പോൾ ഹഷിസ്ത്ര പറഞ്ഞ ആ പ്രവചനത്തിൽ, എന്നെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ ഒരു വാക്യം എന്റെ മനസില്‍ കടന്നുവന്നു…

‘ദൈവങ്ങളെ പോലും ഉന്മൂലനം ചെയ്യാനുള്ള ശക്തി ലഭിക്കാനും ലഭിക്കാത്ത പോകാനും സാധ്യതയുണ്ട്’

എനിക്ക് ചിരിക്കാനാണ് തോന്നിയത്….

ദൈവങ്ങളെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യാൻ ആര്‍ക്കും കഴിയില്ല…. അതിന്റെ തെളിവാണ് ദൈവങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ നടന്ന യുദ്ധം – ദൈവങ്ങള്‍ നിഷ്‌ക്രിയാവസ്ഥയിൽ ആവുക മാത്രമാണ് ചെയ്തത്.
രണ്ട് ആദി ദൈവങ്ങളും, ആറ് പ്രധാനികളായ ദൈവങ്ങളും, പിന്നെ പ്രധാനികളായ ആറ് ദൈവങ്ങളെക്കാൾ ശക്തി കുറഞ്ഞ മുന്നൂറിലധികം ദൈവങ്ങളേയുമാണ് പ്രകൃതി ആകെ സൃഷ്ടിച്ചത്.

എന്തുകൊണ്ടാണ് പ്രകൃതി ഇങ്ങനെ മൂന്ന് തവണയായി ദൈവങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചത് എന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല.

എന്റെ അമ്മയും ഒഷേദ്രസിനെ പോലെ ആദി ദൈവമായിരുന്നു എന്ന സത്യം ഞാൻ ഇപ്പോഴാണ് അറിഞ്ഞത്. ഷൈദ്രസ്തൈന്യ യും ഒഷേദ്രസിനെ പോലെ ആദി ദൈവമാണെന്ന് എത്ര പേര്‍ക്കു അറിയാം…? റാലേന് അറിയാമായിരുന്നുവെങ്കിൽ, ഫെയറികളുടെ ദൈവമായ എന്റെ അമ്മയും ആദി ദൈവമാണെന്ന് ശിബിരത്തിൽ ഞങ്ങളെ എന്തുകൊണ്ട് പഠിപ്പിച്ചില്ല…?

അങ്ങനെ ഓരോന്നും ആലോചിച്ച് അതിന്റെ ഉത്തരം ഞാൻ സ്വയം കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

പക്ഷേ ഒരു പ്രയോജനവും ഉണ്ടായില്ല…. അതുകൊണ്ട്‌ കുറച്ച് നേരം എന്റെ മനസ്സിനെ ഞാൻ ശാന്തമാക്കി കണ്ണും പൂട്ടി ഞാൻ വെറുതെ ഇരുന്നു.

പെട്ടന്ന് വല്ലാത്തൊരു ക്ഷീണം എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. മാന്ത്രിക തടവറയില്‍ നിന്നും രക്ഷപെട്ട് പാതാള ലോകത്ത് എത്തി പെടുന്നതിനിടെ, അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും ഒരുപാട്‌ ശക്തി ഞാൻ ഉപയോഗിച്ചത് കൊണ്ടാവും ഈ ക്ഷീണം…

എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് കിടന്നാൽ മാത്രം മതിയെന്ന ചിന്ത എന്റെ മനസ്സിനെ കീഴ്പ്പെടുത്തി.

ഇതുവരെ ഞാൻ അനുഭവിച്ച വേദനയും ദുഃഖവും ഭയവും എല്ലാം മറന്ന് ഇന്ന്‌ ഒരു ദിവസമെങ്കിലും എനിക്ക് സ്വസ്ഥമായി ഉറങ്ങണം…

എപ്പോഴോ പാതാള ലോകത്തെ ഇരുള്‍ ആക്രമിച്ച് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ ആകാശത്ത് നോക്കി. നക്ഷത്രങ്ങളോ ചന്ദ്രനോ ഒന്നുംതന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു.