അയാൾ റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അവളെ എങ്ങനേലും അവന്റെ വീട്ടിൽ എത്തിക്കണം എന്നായി അയാൾക്ക്..
അവന്റെ വിളിക്കും ചെവിയോർത്ത് ഫോണും പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്ന അവളോട് അയാൾ പറഞ്ഞു..
” ഫെമി.. ഞമ്മക്ക് കിഴിശ്ശേരി ഒന്ന് പോകാ അവിടെ ഉമ്മക്ക് പനി ആണെന്ന് പറഞ്ഞ്.. നമ്മക്ക് ഒന്ന് കണ്ട് വരാം.. ”
ഇത് കേട്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
” ആ ഉപ്പാ ഞാ ഇത് ഇങ്ങളോട് പറയാൻ നിക്കായിരുന്നു.. കാക്ക നേരത്തെ വിളിച്ചപ്പോൾ ഇത് പറഞ്ഞിരുന്നു.. അപ്പൊ വിചാരിച്ചതാ.. ബാബുക്കന്റെ വിളി കഴിഞ്ഞിട്ട് നമ്മക്ക് അവിടെ വരെ ഒന്ന് പോവണം എന്ന്.. ”
” ഇനി നീ ബാബു വിളിക്കാൻ ഒന്നും നിക്കണ്ട വേഗം പോയി ഡ്രസ് ചെയ്യ്. ”
അതുപ്പാ ഇക്കാനോട് പറയാതെ എങ്ങനെ പോകാ.. ചോദിച്ചിട്ട് പോയാൽ പോരെ..
” ഓന്റെ ഉമ്മാനെ കാണാൻ അല്ലെ പോവുന്നത് അല്ലാതെ വേറെ എവിടേക്കും അല്ലല്ലോ… ഇജ്ജ് വേഗം ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങിക്കേ.. ”
ഇതും പറഞ്ഞ് അയാൾ അവിടെ നിന്ന് ഇറങി..
അല്ലേൽ അയാളിൽ ഊർന്നിറങ്ങുന്ന കണ്ണുനീർ അവൾ കാണുമായിരുന്നു..
പോകാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അവളുടെ ഉമ്മ വന്ന് കുഞ്ഞിനെ വാങ്ങി..
എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു..
” ഇപ്പോൾ തന്നെ പോരാൻ അല്ലേ… കുട്ടിനെ കൊണ്ട് പോവേണ്ട.. ”
അത് കേട്ട പാതി കേൾക്കാത്ത പാതി അവൾ കുട്ടിനെ ഉമ്മാന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു പറഞ്ഞു..
” അത് അല്ലേലും ശരിയാ.. ഇവൻ അവന്റെ ഉമ്മൂമ്മയെ കണ്ടാൽ പിന്നെ ഇങ്ങട്ട് തിരിച്ച് പോരൂല്ല.. ”
അങ്ങനെ അവർ ബൈക്കിൽ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു..
പോകുന്ന വഴി ഒക്കെയും ഇക്ക എന്താ ഇത്ര നേരായിട്ടും വിളിക്കാത്തത് എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു അവൾക്ക്…
പനി കുറവുണ്ടോ ആവോ.. ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയോ ആവോ എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു..
അവന്റെ വീട് എത്താറാവും തോറും അവളുടെ ഉപ്പാന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി കൊണ്ടിരുന്നു..
അവിടെയുള്ള ആൾക്കൂട്ടം കണ്ടാൽ അവൾ ആകെ പേടിക്കും.. അങ്ങനെ ഓരോ ചിന്തകൾ അയാളെയും അലട്ടി..