പൊതിച്ചോർ 26

അവൾക്ക് സ്വയം തോന്നണ്ടേ?.. അതിനു പ്രാർത്ഥിക്കാൻ അല്ലേ തനിക്കു സാധിക്കു…

ഉച്ചക്ക് മകളെ കണ്ടപ്പോൾ അവർ അമ്പരന്നു

“സമരം ആണ് അമ്മേ…ഒന്നിച്ചു കഴിക്കാമല്ലോ എന്നിട്ട് വൈകുന്നേരം പോകാം ”

അമ്മ മെല്ലെ തലയാട്ടി. അവരുടെ കത്തുന്ന ഹൃദയത്തിലേക്ക് ഒരു തുള്ളി കുളിർ ജലം വീണു. പിടഞ്ഞടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഹൃദയം ശാന്തമായി

ചോറിൽ തൈരും ചമ്മന്തിയും കൂട്ടിയിളക്കി മകൾ രുചിയോടെ ഉണ്ണുന്നത് അവർ നോക്കിയിരുന്നു

“ഇന്നെന്തോ പ്രത്യേക രുചി ”
ദിവ്യ പറഞ്ഞു

അതിൽ തന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ, ആധിയുടെ, കരുതലിന്റെ, പ്രാർത്ഥനയുടെ കണ്ണീർ കലർന്നിട്ടുണ്ട് എന്ന് ആ അമ്മ മകളോട് പറഞ്ഞില്ല. രാത്രി മുഴുവനും ഉറങ്ങാതെ കരഞ്ഞു പ്രാർത്ഥിച്ച മനസിന്റെ തീയിൽ വേവിച്ചെടുത്ത ചോറും കറികളുമാണ് അതെന്നും പറഞ്ഞില്ല. അവർ തന്റെ ഇലയിലെ ഒരു കണ്ണിമാങ്ങാ ഉപ്പിലിട്ടത് അവളുടെ ഇലയിലേക്കു എടുത്തു വെച്ച് പുറംകൈ കൊണ്ട് കണ്ണീർ തുടച്ചു.

ചിലപ്പോൾ മനുഷ്യൻ നിസ്സഹായൻ ആകുന്നിടത് ദൈവം പ്രവർത്തിക്കും. മനസ്സിലൂടെ ചിന്തകളിലൂടെ…..അപ്പോൾ നമ്മുടെ തീരുമാനങ്ങൾക്കു ദൈവസ്പര്ശമുണ്ടാകും നടക്കുന്ന വഴികളിൽ ചുവടുകൾ ഇടറാതിരിക്കും……