പൊതിച്ചോർ 27

ഒരു പ്രലോഭനത്തിലും പെടാതെ കാറ്റിൽ ഉലയാത്ത തീനാളം കണക്കെ തന്റെ അമ്മ

അമ്മയോട് രാഹുലിനെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോളും ശകാരിച്ചില്ല. സൂക്ഷിക്കണം മോളെ എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു. അനിയത്തിയെ മറക്കല്ലേ എന്നും. ഓരോ പെൺകുട്ടിയും ചിലപ്പോൾ പ്രസവിക്കാതെ അമ്മയാകാറുണ്ട്. അനിയത്തിയെ പൊതിഞ്ഞു പിടിക്കുമ്പോൾ താനും അങ്ങനെ ആണ്.

“അവൾ മോളെ കണ്ടാണ് വളരുന്നത്. എന്റെ മോളുടെ കാലിടറരുത് ട്ടോ. നമുക്കാരുമില്ല. പരിഹസിക്കാനും ആക്ഷേപിക്കാനുമല്ലാതെ”

അമ്മ രാത്രിയിൽ തന്നെയും അനിയത്തിയേയും രണ്ടു വശത്തായി കിടത്തി ഉറങ്ങും മുന്നേ പറയുന്നതാണ്

ആ ഓർമയിൽ അവളുടെ കണ്ണ് വീണ്ടും നിറഞ്ഞു. അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു ഉറപ്പ് വന്നു

“രാഹുൽ സോറി ഞാൻ ഇന്ന് വരില്ല.ഇന്നെന്നല്ല അമ്മ അറിയാതെ ഒരിക്കലും വരില്ല. ”

രാഹുലിന്റെ മുഖം ചുവന്നു

എത്ര പ്രയാസപ്പെട്ടാണ് ഇന്ന് എല്ലാം അവസരമൊപ്പിച്ചത്.കൈവിരൽ തുമ്പിൽ നിന്നു വഴുതി പോകുന്നത് അവന് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

“എന്നാൽ ഇനി നിനക്ക് രാഹുൽ ഇല്ല… “അവൻ വാശിയോടെ പറഞ്ഞു

ദിവ്യ മെല്ലെ ചിരിച്ചു

“അതാണ് തീരുമാനം എങ്കിൽ അങ്ങനെ. എന്റെ സ്നേഹം സത്യമാണ് രാഹുൽ.പക്ഷെ എനിക്ക് പഠിക്കണം. രാഹുലിന് എന്നെ വേണ്ടെങ്കിൽ സാരോല്ല. പോട്ടെ ”

അവൾ ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറിപ്പോയി
അപ്പോൾ ക്ഷേത്രത്തിൽ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ നിന്നു ആ അമ്മ പ്രാര്ഥിക്കുകയായിരുന്നു.

“എന്റെ മോൾക്ക്‌ ദുര്ബുദ്ധിയൊന്നും തോന്നിക്കരുതേ. അവളെ കാത്തോളണേ ”

ഫോണിലെ മെസ്സേജ് അവരും കണ്ടിരുന്നു.എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ആ സാധു സ്ത്രീക്ക് അറിയുമായിരുന്നില്ല ഇന്ന് ഒരു തവണ വിലക്കാൻ തനിക്കു സാധിച്ചേക്കും.നാളെ വീണ്ടും താൻ കാണാതെ…