ബാലചന്ദ്രൻ മുന്നേ നടന്ന് വഴികാണിച്ചു..
അച്ഛന്റെ അനിയനാണ്.. നേരിട്ട് കണ്ട് പരിചയം ഇല്ലാത്ത ബന്ധങ്ങൾ.. പിറകെ നടക്കുമ്പോൾ അവൻ ചിന്നുവിനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
മുത്തശ്ശിയുടെ മുറിക്കകത്ത് കയറിയപ്പോഴേക്കും ബാലചന്ദ്രൻ ” ‘അമ്മ ഞാൻ താഴെപ്പോയി ആ പണിക്കാരെ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ..
“കണ്ണാ.. ആദ്യം കാണുവല്ലേ.. മുത്തശ്ശിയാണ്… ”
കണ്ണൻ പ്രായമുള്ള ആ സ്ത്രീയെ നോക്കി.. വാർദ്ധക്യം ബാധിച്ചു എങ്കിലും പ്രൗഢി ഉള്ള രൂപം..
പണ്ട് ആഭിചാരമെല്ലാം ചെയ്തിരുന്നു എന്ന് കെട്ടിട്ടുണ്ട്..
എങ്കിലും തന്റെ കൊച്ചുമോനെ ആദ്യമായി കണ്ട അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു..
അവനെ കെട്ടി പിടിച്ചു അവർ കരയുമ്പോൾ അരികിലായി ചിന്നുവും നിന്ന് കണ്ണ് തുടച്ചു..
” എന്റെ മടിയിൽ ഇരുന്ന് വളരേണ്ട കുട്ടിയ നീ.. എന്നിട്ട് കൊണ്ടുപോയില്ലേ നിന്റച്ഛൻ..
ഒരിക്കലും ഇങ്ങോട്ട് ഇല്ല എന്ന വാശിയിൽ എനിക് എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഒന്ന് കാണാൻ പോലും പറ്റിയില്ല..”
വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞു സമയം മെല്ലെ നീങ്ങി..
“അല്ലാ.. മോന് ഇതാരാണ് എന്ന് മനസിലായോ.. ”
ഇല്ല.. പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.. ആ ഉത്തരം അവളുടെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി മായ്ച്ചു ..
“ചിന്നു.. ഇതാണ് ചിന്നു..”
അറിയില്ലേ.. മോന് വേണ്ടി അച്ഛൻ കണ്ടുവെച്ച മോന്റെ പെണ്ണാണ്..”
പോയ പുഞ്ചിരി നാണമായി അവളുടെ ചുണ്ടിൽ തിരിച്ചെത്തി.. തലകുമ്പിട്ട് അവൾ പുറത്തെവിടെയോ നോക്കി നിന്നു..
“മക്കള് ചെല്ലു.. പോയി കുളിച്ചു എന്തേലും കഴിക്ക്.
മുത്തശ്ശി വരാം..”
“മോളെ.. നീ അവനു മുറിയൊന്ന് കാട്ടി കൊടുക്ക്..”
മുന്നേ നടക്കുന്ന അവളെ നോക്കി അവൻ നടന്നു..
കണ്ണേട്ടന് എന്നെ ഓർമയുണ്ടോ.. ഉണ്ടാവില്ല .. അന്ന് ഞാൻ പൊടി കുഞ്ഞാണ് എന്ന ‘അമ്മ പറയാറ്..
ഒടുവിൽ മൗനം ബേദിച്ചു അവൾ പറഞ്ഞു..
” ആയിരിക്കും..
അന്ന് താനും ചെറിയ കുട്ടി ആണ്..
അച്ഛന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ മോൾ ആണ്.. അപകടത്തിൽ മരിക്കുന്നത് അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ കിടന്നാണ് … അന്ന് അവസാനമായി പറഞ്ഞത് എന്റെ മോളെ നോക്കണേ ടാ എന്നാണ്.. എന്ന് അച്ഛൻ എന്നും പറയുവരുന്നു..
♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️
Bakki undo
Very good. Recently not read like this type good story thanks…