നിർഭയം 9 [AK] 258

“അത്‌ സാറേ… ഒരുത്തൻ മൊബൈലിൽ പടം പിടിക്കുന്നു… അതും നമ്മടെ സ്ഥലത്ത് കേറി… അവനെന്താണ്ടോ യൂട്യൂബ് കൊണാൻഡറോ മറ്റോ ആണെന്ന് പറയുന്നു…അപ്പൊ അങ്ങനെ വെറുതെ വിടാൻ പറ്റുവൊ…”

അയാൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. അത്‌ കേട്ട് പുച്ഛിച്ചു തള്ളിക്കൊണ്ട് ആ പോലീസുകാർ വേശ്യാലയത്തിന് മുന്നിലായി നിന്നു… അപ്പോഴായിരുന്നു അവരിരുവരും ഒരലർച്ച കേട്ടത്… ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ഒരിടനാഴിയിലൂടെ ഒരു പെൺകുട്ടി ഓടിവരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…അടിവസ്ത്രങ്ങൾ മാത്രമണിഞ്ഞ അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലായി പല രീതിയിൽ മുറിവുകളും സിഗരറ്റിന്റെ പാടുകളുമുണ്ടായിരുന്നു… അവൾ സ്വന്തം ശരീരത്തെ പോലും നോക്കാതെ ഓടുന്നതിനിടയിൽ കണ്ണിൽ പെട്ട പോലീസുകാർക്കരികിൽ എത്തി…

“സാ..സാർ..ര.. രക്ഷി..ക്കണം സർ… പ്ലീസ്… അവരെ..ന്നെ…”

അവൾ പൊട്ടികരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവരോട് അപേക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു… രണ്ടാമൻ പോലീസുകാരൻ ആ അവസ്ഥയിലും അവളുടെ ചോരയൂറ്റികൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ഒന്നാമൻ അവളുടെ കവിളിൽ മെല്ലെ തലോടി…

“മോളെ… പേടിക്കണ്ട… ആദ്യമായതുകൊണ്ടാണ്… ഇനിയെല്ലാം ശീലമായിക്കോളും…”

സൗമ്യമായ രീതിയിലുള്ള അയാളുടെ ക്രൂരമായ വാക്കുകൾക്ക് മുന്നിൽ പകച്ചുകൊണ്ട് അവൾ നിന്നപ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്നും അത്യാവശ്യം കറുത്തു തടിച്ച സ്ത്രീ അവളുടെ കഴുത്തിനു പിടിച്ച് പിന്നിലെ ചെന്നായ്ക്കൾക്കിട്ടുകൊടുത്തു.. അവരവളെ പിടിച്ച് നിലത്തിഴച്ചുകൊണ്ട് ഒരു മുറിക്കകത്തേക്കിട്ടതിന് പിന്നാലെ രണ്ടുപേർ അതിനകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു വാതിലടച്ചു… ഒരു ചിരിയോടെ അത്‌ കണ്ടതിനു ശേഷം രംഗമ്മ ആ പോലീസുകാരിലേക്ക് നോട്ടം പായിച്ചു…

“രംഗമ്മ.. നിങ്ങളോട് പല വട്ടം ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഇങ്ങനുള്ളവരെ പുറത്തേക്ക് വിടരുതെന്ന്… ഇവിടെ എൻ ജി ഒ… സാമൂഹ്യസേവനം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് പല എരപ്പാളികളും നടക്കുന്നുണ്ട്.. അവരുടെ മുന്നിൽ പെട്ടാൽ… പരമാവധി നമ്മൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറണം…”

“അവരു കണ്ടാൽ രംഗമ്മക്ക് പുല്ലാ ഏമാനെ….”

“കഴിഞ്ഞ വട്ടം കൊന്നുതള്ളിയ സാമൂഹ്യപ്രവർത്തകൻ തന്നെ ഇപ്പോഴും ഒരു തലവേദനയാണ്… ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കണം… “

“മ്മ്..”

രംഗമ്മ ഒന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് തൊട്ടടുത്തുനിൽക്കുന്ന പരിചാരകയുടെ കയ്യിലിരിക്കുന്ന കൊളമ്പിയിലേക്ക് തുപ്പി…ശേഷം ഒരു കെട്ട് നോട്ട് ആ പോലീസുകാരന്റെ കയ്യിലേൽപ്പിച്ചു…

“ആ… പിന്നെ… അധികം പഴക്കമില്ലാത്ത ഒരെണ്ണത്തിനെ ഇവന് രുചിക്കാൻ കൊടുത്തേക്ക്… “

രണ്ടാമനെ ചൂണ്ടി അയാളത് പറഞ്ഞപ്പോൾ നേരത്തെ അടച്ച വാതിലിലേക്ക് നോക്കി അയാൾ നാക്കുഴിയുകയായിരുന്നു..