ദീപങ്ങൾ സാക്ഷി 4 [MR. കിംഗ് ലയർ] 676

ഒന്നും ചോദിക്കാനോ പറയാനോ ഉള്ള ഒരു സാവകാശം അവൾ എനിക്ക് നൽകിയില്ല… കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ബെഡിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു… ആദ്യം വലിയ വായിൽ കരഞ്ഞു ശേഷം അത് എങ്ങലടിയിലേക്ക് മാറി ഒടുവിൽ മെല്ലെ അവൾ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു…

കരയാൻ പോലും മറന്ന നിമിഷങ്ങൾ ആണ് ഇന്നേരം കഴിഞ്ഞത്… എല്ലാം കൊണ്ട് തോറ്റു ഞാൻ… കൊതിച്ചു കൊതിച്ചു നടന്നവൾ സ്വന്തം ആയപ്പോൾ അവൾക്ക് എന്നെ വെറുപ്പാണ് പോലും…..!

ഉറക്കം വരുന്നില്ല പക്ഷെ മനസ്സ് ചത്ത പോലെ… കട്ടിലിൽ നിന്നും ഒരു തലയിണ എടുത്ത് നിലത്തിട്ട് അതിലേക്ക് മെല്ലെ കിടന്നു …

 ആദ്യ രാത്രി… ഒറ്റക്ക് കിടന്ന് ആഘോഷിക്കാൻ ഞാൻ അങ്ങ് തീരുമാനിച്ചു… ഒന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയി… എന്റെ ഭാര്യക്ക് എന്നോട് വെറുപ്പ് ആണ് പുഴുത്തപട്ടിയെ പോലെ ആണ് എന്നെ കാണുന്നത് എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഹൃദയം പൊട്ടി രക്തം അണപ്പൊട്ടി ഒഴുകി… ഏട്ടന്റെ എച്ചിൽ അത് പലയാവർത്തി ഞാൻ മനസ്സിൽ എഴുതി. ഒരിക്കലും അവളുടെ ശരീരം ഞാൻ മോഹിച്ചിട്ടില്ല.അവളുടെ വാക്കുകൾ ഓർത്തെടുക്കുമ്പോൾ ഹൃദയത്തിൽ കുന്തമുനകൾ കുത്തികയറുന്ന വേദന…

പക്ഷെ ഇതിലും നൂറുമടങ്ങ് ഹൃദയ വേദന അനുഭവിച്ചവൻ അല്ലെ ഞാൻ പിന്നെ ഇതൊക്കെ എന്ത്…

അവൾക്ക് എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റോ…?… എനിക്കൊന്നും വേണ്ട… അവളുടെ സ്നേഹം മാത്രം മതി…!

മനസ്സിൽ പ്രതീക്ഷയുടെ കിരണങ്ങൾ മെല്ലെ ഒന്ന് തെളിഞ്ഞു പക്ഷെ വീണ്ടും അവൾ പറഞ്ഞാ വാക്കുകൾ ഓർക്കുബോൾ അതിന് ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ല.

ഓരോന്ന് ഓർത്ത് നേരെ തലയിണയിൽ മുഖം അമർത്തി കിടന്നു…..

സ്വപ്നത്തിൽ എങ്കിലും അഞ്ജലി എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടണെ എന്നാ പ്രാർത്ഥന മാത്രം ഉണ്ടായിരുനുള്ളൂ….

********************************************

ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നും ആദീയുടെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ എനിക്ക് മനസിലായി ഇനി എനിക്ക് ആദി മാത്രം ഉള്ളു എന്ന്….ആദീയുടെ ഏട്ടൻ പറഞ്ഞത് സത്യം ആണോ എന്ന് അനേഷിക്കണം…

എന്റെ ആദീ അങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യില്ല… അങ്ങനെ ആയിരുന്നെങ്കിൽ അവന് എത്ര അവസരം കിട്ടി പക്ഷെ കളങ്കമായ ഒരു നോട്ടമോ സംസാരമോ ഇത് വരെ അവനിൽ നിന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല…! അനേഷിക്കണം….!!!

എന്നാലും അച്ഛനും അമ്മയും എന്നെ വേണ്ടാന്ന് വെച്ചല്ലോ… ഞാൻ തെറ്റ് ചെയ്‌തെന്ന് അവർ വിശ്വസിച്ചല്ലോ… അപ്പോൾ അവർക്ക് എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലായിരുന്നല്ലേ….