ഗുരുവും ശിഷ്യനും

Author : Jojo Jose Thiruvizha

ഗിരിശൃംഗങ്ങൾക്കിടയിലെ ബോധിവൃക്ഷ ചുവട്ടിൽ പത്മാസനത്തിൽ ഗുരു ഇരിക്കുകകയായിരുന്നു.അപ്പോൾ സ്ലേറ്റ് കല്ലുകൾ മേലോടായി മേഞ്ഞ ആശ്രമത്തിൽ നിന്ന് ശിഷ്യൻ പുറത്തേക്കുവന്നു.ശിഷ്യൻ നേരെ ഗുരുവിന് അടുത്തെത്തി.ശിഷ്യൻെറ മുഖത്തെ സംശയഭാവം കണ്ടിട്ടാവാം നേരിയ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഗുരു ചോദിച്ചു.

ഗുരു:എന്താ കുട്ടി?.

ശിക്ഷ്യൻ:കുറെ നാളായി എന്നെ ഒരു സംശയം അലട്ടുന്നു.ദൈവം ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ?.

ഗുരു:അത് നീ സ്വയം കണ്ടെത്തേണ്ടതാണ്.എങ്കിലും ചിലകാര്യങ്ങൾ ഞാൻ പറയാം.ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൽ ശൂന്യതയിൽ നിന്ന് ആർക്കും ഇതുവരെ ഒന്നും ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.അതിനാൽ ഈ പ്രപഞ്ചം ഉണ്ടാകാൻ എന്ത് കാരണമായോ ആ ശക്തിയാണ് എന്നെ സംബന്ധിച്ച് ദൈവം.അത് പക്ഷേ ഇന്നത്തെ മതങ്ങൾ സംങ്കൽപ്പിക്കുന്ന പോലെ ഒരു സർവ്വശക്തനും ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ മുഴുവനും നൻമയ്ക്ക് അനുസരിച്ച് സംരക്ഷിക്കുന്നവനും തിൻമയ്ക്ക് അനുസരിച്ച് ശിക്ഷിക്കുന്നവനും അല്ല.അത് ചിലപ്പോൾ ഗുരുത്വാകർഷണം പോലെ ഒന്നാവാം.ആ ശക്തി ചില നിമിത്തങ്ങളുടെ സ്വാധീനം വഴിയായി പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടിക്ക് കാരണമായതാകാം.ദൈവം ഉണ്ടെങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിലും ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന് ഇനി മാറ്റം ഒന്നും ഉണ്ടാകാൻ പോകുന്നില്ല.അപ്പോൾ പിന്നെ ദൈവം ഉണ്ടായാലും ഇല്ലെങ്കിലും അതുകൊണ്ട് എന്ത് കാര്യം.

ശിഷ്യൻ:അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ സ്വർഗ്ഗവും നരകവും ഇല്ലെന്നാണോ അങ്ങ് പറയുന്നത്?.

ഗുരു:ശാന്തിയും ആനന്തവും ഉള്ള മനസ്സാണ് സ്വർഗ്ഗം.അശാന്തിയും ദുഃഖവും നിലനിൽക്കുന്ന മനസ്സാണ് നരകം.അതു രണ്ടും ഈ ഭൂമിയിൽ തന്നെ ഉണ്ട്.അതും തേടി ഇനിയെങ്ങും പോകണം എന്നില്ല.

ശിഷ്യൻ:അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ജീവിതത്തിൻെറ ലക്ഷ്യം എന്താണ്?.

ഗുരു:ജീവിതത്തിൻെറ ലക്ഷ്യം ആനന്തം നേടലാണ് അല്ലാതെ ദൈവത്തെ കണ്ടെത്തലല്ല.

ഗുരു ഒരു ചെറുചിരിയോടെ ശിഷ്യനോട് ചോദിച്ചു.

ഒരു പീഠത്തിൽ മൂന്നു തളികകളിലായി മിഠായി,പണം,യൗവനം കിട്ടാനുള്ള ഔഷധം എന്നിവ വച്ചിരിക്കുന്നു. ബാലൻ,യുവാവ്,വൃദ്ധൻ എന്നിവർ അവിടേയ്ക്ക് പോകുന്നു.ഒരോ ആൾക്കും ആ തളികയിലുള്ള ഏതെങ്കിലും ഒന്നെടുക്കാം.എങ്കിൽ അവർ ഓരോരുത്തരും എന്തായിരിക്കും എടുക്കുക?.