കൃഷ്ണപുരം ദേശം 4 [Nelson?] 660

അതും പറഞ്ഞ് മൂപ്പര് എന്റെ പുറത്തും തട്ടി വീട്ടിലെ എങ്ങോട്ടോ നടന്നു…… മൂപ്പരെ നോക്കി നിന്ന എന്നെ അച്ചു വലിച് വീണ്ടും നടന്നു. ചെന്ന് നിന്നത് അടുകളയിലാ……. അകത്ത് കുറേ പെൺ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ അടുകളയിലേക്ക് കേറാൻ ഒരു മടി തോന്നി……. അവൾ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ എന്നെ വലിച്ച് അകത്തേയ്ക്ക് കേറ്റി……
അച്ചു: “ഹലോ…… എല്ലാവരും ജോലി നിർത്തി ഇവിടെ ശ്രദ്ധിക്കുക……. ഇതാണ് നിങ്ങൾ ഇത്രേം കാലം അക്ഷമയോടെ കാത്തിരുന്ന നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം അതിലുപരി എന്റെ ചേട്ടൻ കാർത്തിക്…….”
അവൾ ഒരു സിനിമാറ്റിക് ഇൻഡ്രോഡക്ഷൻ തന്നെ അവിടെ തന്നു എന്നെ നാറ്റിച്ചു…… ഇവളെ കൊണ്ട് ഞാൻ തോറ്റു……
അവൾ പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന എല്ലാവരുടേയും ശ്രദ്ധ എന്നിലേക്ക് വന്നു…… ഒരാൾ രൂപവും പ്രായവും വച്ച് മുത്തശ്ശി ആവനാണ് ചാൻസ്. എന്റെ സംശയം തെറ്റിയില്ല……. എന്നെ നോക്കി നിന്നിരുന്ന മുത്തശ്ശി പെട്ടെന്ന് വന്ന് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു……
മുത്തശ്ശി: ” അപ്പു മോനെ……. സുഖല്ലേ നിനക്ക്…….. നിന്നെ ഒന്നു കണ്ടെല്ലോ……. എന്റെ കുട്ടിയെ ഒന്നു കണ്ടിട്ട് എന്നെ മേലോട്ട് വിളിച്ചാ മതി എന്നു പ്രാർത്ഥിക്കാത്ത ദൈവങ്ങളില്ല……. ഇനി എനിക്ക് മരിച്ചാലും വേണ്ടില്ല……. “