കുൽദ്ധാര [ഭ്രാന്തൻ ?] 98

കൂച്ച പെടാമെ എടുത്ത് സാപ്പിട് കണ്ണെ , എല്ലാമെ ഉനക്കാകേ താൻ . വൈരയെ നോക്കി മിഥുൻ പറഞ്ഞു.
വയർ നിറയെ കഴിച്ച് ആ പിഞ്ചു കുഞ്ഞ് അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ജിത്തു കയ്യിൽ കരുതിയ ചോക്ലേറ്റ് അവൾക്ക് നൽകി. അതും നുണഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ അല്പം മാറിയിരുന്നു.
കണ്ടോടാ ആ കുഞ്ഞിൻ്റെ ഒരു സന്തോഷം വിശന്നിരുന്ന വയർ നിറഞ്ഞതിൻ്റെയാ , മറ്റൊന്നിനും ഇത്രയും ലഹരി നൽകാൻ ആവില്ല ഈ കുരുന്നിൻ്റെ പുഞ്ചിരിയോളം, ഈറൻ അണിഞ്ഞ കണ്ണുകളാൽ റോബിൻ പറഞ്ഞു.
നിങ്ങൾ എങ്ങോട്ടാ കുട്ടികളെ പോകുന്നത്?
ഞങ്ങൾ ചുമ്മാ ഇറങ്ങിയതാ .മുത്തച്ഛന് ഇത് എന്ത് പറ്റിയതാ ഈ അടുത്തിടെ പറ്റിയത് പോലെ ഉണ്ടല്ലോ കണ്ടിട്ട്.
ഞാൻ മറക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന എന്നാൽ എനിക്ക് മറക്കാൻ കഴിയാത്ത ചില സംഭവങ്ങളുടെ ബാക്കിയാണ് മക്കളെ ഇത്.
ചോദിച്ചത് തെറ്റായെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കൂ, ഞാൻ ഒരു ആകാംക്ഷ കാരണം ചോദിച്ചെന്ന് മാത്രം .
അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കേണ്ട മക്കളെ , വിശന്നിരുന്ന ഞങ്ങൾക്ക് അന്നം തന്നവരാണ് നിങ്ങൾ, നിങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്ക് ദൈവ തുല്യമാണ് .ഒരു പക്ഷെ നിങ്ങൾക്ക് അത് പറഞ്ഞു തരാൻ വേണ്ടിയാവും ഞാൻ ഇപ്പോളും ജീവനോടെ ഉള്ളത്.