കഥ പറയുമ്പോൾ… (ജ്വാല ) 1272

ഉമ്മ എഴുന്നേറ്റു വന്നു എന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ചു പിന്നെ തലമുടിയിൽ തഴുകി …

ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നത് തലയിൽ ഇട്ട തട്ടം കൊണ്ട് തുടച്ചു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു,
നമുക്ക് പോകാം…
സ്‌കൂൾ അടയ്ക്കട്ടെ…

പതിവ് പോലെ സ്കൂൾ വെക്കേഷൻ തുടങ്ങി, ഇനി രണ്ടു മാസത്തേയ്ക്ക് സ്കൂൾ അവധിയാണ്.
അഞ്ചാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുന്ന പയ്യൻ എന്ത് ചെയ്യാനാണ്?

നേരം പുലർന്നാൽ കളി തന്നെ, അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ കുറെ ചേട്ടന്മാർ സഞ്ചിയും ആയി പോകുന്നു
അവർ എന്തിനാ സഞ്ചിയുമായി പോകുന്നത്? കൂട്ടുകാരോട് ചോദിച്ചു.

അവരാണ് പറഞ്ഞത് റബ്ബറിന്റെ കായ് പറക്കി കൊടുത്താൽ പൈസ കിട്ടും എന്ന് അത് ശേഖരിക്കാൻ ഉള്ള പൊക്കാണ് അവർ എന്ന്,

അന്നത്തെ ദിവസം മുഴുവൻ എന്റെ ചിന്ത അതായിരുന്നു, വീടിന്റെ പല മൂലകളിലും പരതി ഞാനും സങ്കടിപ്പിച്ചു ഒരു ചാക്ക് സഞ്ചി.

പിറ്റേന്നു മുതൽ ഞാനും അവരുടെ കൂടെ കൂടി റബ്ബറിന്റെ കായ് പറക്കാൻ തുടങ്ങി. ദിവസങ്ങൾ കഴിയുന്തോറും എന്റെ സമ്പാദ്യം കൂടി വന്നു.
ശനിയാഴ്ച ആണ് ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിൽ നിന്നും രണ്ട് കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള ചന്ത.
കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ കൂടി ആഘോഷമായി ഞങ്ങൾ ചന്തയിൽ എത്തി.

ചന്തയിൽ ചേളാവ് കച്ചവടക്കാരൻ റാവുത്തർ വലിയ മീശയും ഒക്കെ പിരിച്ചു നിൽപ്പുണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ റബ്ബറിന്റെ കായ് അയാൾ വലിയ തുണി സഞ്ചിയിലേക്ക് എടുത്തിട്ടു. എന്നിട്ട് നീളം ഉള്ള ത്രാസ് എടുത്ത് അതിലേക്ക് കൊളുത്തി തൂക്കി ഓരോരുത്തരുടെയും അർഹമായ പൈസ കൊടുത്തു.

എന്റെ ഊഴമായി ഞാൻ കൊടുത്ത കായ അയാൾ തൂക്കി നോക്കി എന്നിട്ട് അൻപത് പൈസ എടുത്തു നൽകി.

ഞങ്ങൾ തിരികെ നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ റാവുത്തർ വലിയ ശബ്ദത്തിൽ എന്നെ വിളിച്ചു.