കഥ പറയുമ്പോൾ… (ജ്വാല ) 1272

ഉമ്മ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന തയ്യൽ മെഷീനിൽ സമീപത്തുള്ളവർക്ക് തയ്ച്ചു കൊടുത്തും ഒക്കെ ഞങ്ങൾ സഖാവിനു അധികം ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കാതെ ജീവിച്ചു.
എന്റെ കൊച്ചു, കൊച്ചു ആവശ്യങ്ങൾ സഖാവിനോട് പറയാൻ മടിയായിരുന്നു.

റബ്ബർ എസ്റ്റേറ്റിന് നടുവിലൂടെയുള്ള ടാറിട്ട റോഡ്
അതിലൂടെ രണ്ട് ബസുകൾ ഓടുന്നുണ്ട് രാജേശ്വരി മോട്ടോഴ്സും, നെൽസൺ ട്രാവൽസും

രാജേശ്വരി ട്രാവൽസ് രാവിലെ വരുന്നത് കാണാൻ തന്നെ ഒരു ചന്തമാണ്, ഇളം നീല കളറിൽ ചുവപ്പിന്റെ ബോർഡർ ഒക്കെയുള്ള ബോഡി, ഡ്രൈവർ ചേട്ടൻ നല്ല കട്ട താടി ഒക്കെയുണ്ട്,

ഞങ്ങളുടെ അവിടേക്ക് വരുമ്പോൾ ഒരു നീട്ടി ഹൊറാൺ അടിക്കും ഇത് കേൾക്കുമ്പോൾ എങ്ങനെയെങ്കിലും അതിന്റ ഉള്ളിൽ കയറണമെന്ന മോഹം ഉദിക്കും പക്ഷെ പൈസ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ആ മോഹം ഉപേക്ഷിക്കുകയാണ് പതിവ്.

പതിവ് പോലെ സ്‌കൂളിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ ഞങ്ങളുടെ ചർച്ചാ വിഷയം ആയിരുന്നു ഈ ബസ്. ഒരിക്കൽ എന്റെ ഒപ്പം പഠിക്കുന്ന വിനോദ് ഇതിൽ കയറി വന്നിട്ട് വിശേഷങ്ങൾ പറയുന്നത് കേട്ട് അത്ഭുതപ്പെടാറുണ്ടായിരുന്നു.

ഉമ്മാ… ഉമ്മാ…

ങും…

എന്റെ വിളിയിൽ തയ്ച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഉമ്മ തല പൊക്കി എന്നെ നോക്കി,

നമുക്ക് ബന്ധുക്കൾ ഒന്നും ഇല്ലേ?

ഒരു നിമിഷം ഉമ്മ ഒന്ന് പകച്ചു, പിന്നെ ചോദിച്ചു,

ഇപ്പോൾ എന്തിനാ ബന്ധുക്കൾ?

അത്…

നമ്മുടെ ബന്ധുക്കളുടെ വീട്ടിൽ പോകാൻ എങ്കിലും ആ ബസിൽ ഒന്ന് കയറാൻ കഴിയുമല്ലോ?
എല്ലാവരും അതിൽ കയറി പോകുന്നു, എനിക്കും…