കഥ പറയുമ്പോൾ… (ജ്വാല ) 1272

മൂത്തമകന്‍ വളര്‍ന്നു.ജോലി കിട്ടാ​‍തെ അലഞ്ഞു തിരിയുമ്പോള്‍.

ഗള്‍ഫിലേക്കുപോകാന്‍ വിസയുണ്ടന്ന കാര്യം അറിയുന്നത്.അതിനു പണം വേണം.ഞാന്‍ പലരോടും ചോദിച്ചു എല്ലാവരും കൈ മലര്‍ത്തി.

അവസാനം കമ്പനി മാനേജരോടു ചോദിച്ചു.
ഒരു ടാപ്പിംഗ് തൊഴിലാളിയുടെ മകന്‍ അവന്റെ പിതാവിനെ പിന്തുടര്‍ന്നാല്‍ മതി എന്നുള്ള മറുപടി എന്നെ ക്ഷുഭിതനാക്കി

എന്നിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരന്‍ അതിനു പ്രതിവിധി കണ്ടെത്തി.ജോലി രാജിവെച്ച് ഞാനവനെ ഗള്‍ഫിലേക്കയച്ചു.ഇതാണെന്റെ കുടുംബത്തിനായി ഞാന്‍ നീക്കിവച്ച മൂലധനം.

അവന്റെ ഉയര്‍ച്ച പെട്ടന്നായിരുന്നു.തൊടുന്നത് എന്തും പൊന്നാക്കി മാറ്റി,

പണം എല്ലാം മാറ്റിമറിച്ചു.

എന്റെ ജീവിതനിലവാരത്തിന്റെ ഉയര്‍ച്ച മൂലം ഞാൻ സ്നേഹിച്ച എന്റെ തൊഴിലാളികൾക്ക് ഞാനൊരു മുതലാളിയായി,

ഈ ദേശത്തെ തൊഴിലാളികൾക്ക് വേണ്ടി ആദ്യമായി ചെങ്കൊടി പിടിച്ച ഞാൻ പാർട്ടിക്കാർക്ക് ബൂർഷ്വായായി
ആ ലേബൽ എന്നിൽ മുദ്രകുത്തി ഒഴിച്ചു നിർത്തി,

എങ്കിലും ഞാൻ കടന്നു വന്ന വഴികളെ അപേക്ഷിച്ച് മക്കള്‍ സന്തോഷത്തോടെയും, ഉയർന്ന ജീവിത നിലവാരത്തിലും കഴിയുന്നതില്‍ ഞാന്‍ ചാരിതാർത്യനായി,

മകന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു, അവൻ അവന്റെ സ്റ്റാറ്റസിനു ചേർന്ന പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടെത്തി, രണ്ടു ധ്രുവങ്ങളിലായിരുന്നു എന്റെ കുടുംബവും, ആ പെൺകുട്ടിയുടെ കുടുംബവും,

ചെറിയ അസ്വാരസ്യങ്ങൾ വലുതാകാനും പിന്നീട് അവൻ ഭാര്യയ്ക്ക് ഒപ്പം ഈ നാടിനെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോകുകയും ചെയ്തു.

ഇത് എന്റെ ശാപമാണ്, ഞാന്‍ എന്റെ മാതാപിതാക്കളോട് എങ്ങനെ നീതിപുലര്‍ത്തിയോ അതേ പാത മക്കളും പിന്തുടര്‍ന്നു.

കാല ചക്രത്തിന്റെ പരിണാമത്തില്‍
ശാപങ്ങള്‍ മാത്രം പിന്തുടരുന്നു.
സഖാവിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകി.എന്തു പറഞ്ഞ് ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നറിയാതെ,ഞാനും നിസ്സഹായനായി.

രാത്രിയുടെ അവസാനയാമത്തില്‍ ഞാന്‍ ഒരു ഞരക്കം കേട്ട് കണ്ണു തുറന്നു, വേദന കൊണ്ട് പുളയുന്ന അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്ന് വീണ്ടും ആ നിലവിളികേട്ടു,

ഹെന്റെ ഉമ്മോ​ … മ്മോ ….
അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശാപമോചനം ആയിരുന്നു…

ഞാൻ കഥ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

?ജ്വാല ?