കഥ പറയുമ്പോൾ… (ജ്വാല ) 1272

ഞാൻ വരുമ്പോൾ ഉച്ചത്തിലുള്ള നിലവിളി ഒക്കെ കേട്ടല്ലോ?

കഴിഞ്ഞു കുട്ടി, എന്റെ ഓട്ടങ്ങൾ അവസാനിക്കാറായി,

ഞാനിപ്പോള്‍ ഏതു നിമിഷവും മരണത്തെ പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
വെല്ലുവിളികളെ അതിജീവിച്ച സഖാവിന്റെ മുഖത്ത് പ്രതീക്ഷാനിര്‍ഭരം…

സഖാവേ ഇങ്ങനെ നിരാശപ്പെടാൻ എന്താണുണ്ടായത്?
സഖാവിന്റെ ചുണ്ടുകൾ വരണ്ടിരിക്കുന്നത് ഞാൻ ചോദിച്ചു ,

ഇത്തിരി കാപ്പി എടുക്കട്ടെ?
ങും…
സഖാവ് മെല്ലെ തല കുലുക്കി,

ഞാൻ സഖാവിനെ ഒരു തലയിണ ഭിത്തിയിൽ ചാരി നിർത്തി എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു ഇരുത്തി എന്നിട്ട് ഫ്‌ളാസ്‌ക്കിൽ നിന്ന് ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ശ്രദ്ദാപൂർവ്വം കാപ്പി ഒഴിച്ചു ഒരു കൈയിൽ അദ്ദേഹത്തെ താങ്ങി ഞാൻ ഗ്ലാസ് ചുണ്ടോട് അടുപ്പിച്ചു, അദ്ദേഹം മെല്ലെ ആ കാപ്പി കുടിച്ചു,

വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇതുവരെ ആരെയും കണ്ടില്ലല്ലോ? എന്ത് പറ്റി?

സഖാവിന്റെ മുഖം ഒരു നിമിഷം താഴേക്ക് കുനിച്ചു, അതിനു ശേഷം മെല്ലെ എന്നോട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി..

ഇത് ഒരു ശാപത്തിന്റെ തുടര്‍ച്ചയാണ് കുട്ടി,
എന്റെ നാട്ടിലെ അരക്ഷിതാവസ്ഥയാണ് എന്നെ നാടു വിടാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.ബാപ്പായെയും ഉമ്മായെയും ഉപേക്ഷിച്ചു ഞാന്‍ തെക്കന്‍ കേരളത്തില്‍ കുടിയേറി,

ഒരു റബ്ബര്‍ ടാപ്പിംഗ് തൊഴിലാളിയായി ഞാന്‍ ജീവിതം ആരംഭിച്ചു.എന്റെ ആത്മാര്‍ത്ഥത, കണ്ടതുകൊണ്ടാകാം ഒപ്പം ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ആളുടെ മകളെ എനിക്കു വിവാഹം കഴിച്ചു തന്നത്.

അതോടുകൂടി മലബാറുമായുള്ള എന്റെ എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും അവസാനിച്ചു.എന്റെ കുട്ടികളും ഇവിടുത്തെ തൊഴിലാളികളും എന്റെ യാത്രയില്‍ പിന്‍ ബലമേകി.