കഥ പറയുമ്പോൾ… (ജ്വാല ) 1272

അപ്രതീക്ഷിതമായി തറവാട്ടിൽ പണിക്കുവന്ന ചുരുണ്ടമുടിക്കാരനെ ജാലക പഴുതിലൂടെ പല വട്ടം നോക്കി നിന്നു ,

അവിചാരിതമായി കാക്കുവിന്റെ കണ്ണുകളും, എന്റെ കണ്ണുമായി സംഗമിക്കുന്നത്,
ചൂട് കൂടിയ ദിവസമായിരുന്നു അന്ന്,
വിയർത്ത് കുളിച്ചു നിന്ന കാക്കു മുഖം തുടച്ചു കൊണ്ട് തറവാട്ടിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ജനാലയിലൂടെ നോക്കുന്ന എന്നെയാണ് കാണുന്നത്,

ആ നോട്ടത്തിൽ ഞാൻ ആകെ പരവശയായി എന്റെ നാണം നിറഞ്ഞ മുഖം കണ്ടിട്ടാകാം കാക്കു പുഞ്ചിരിച്ചു, ആ ചിരിയിൽ എന്നിലേക്ക് പ്രണയമഴ കൂടുതൽ ശക്തിയിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങി.
ദിവസവും കാണുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ആ പുഞ്ചിരി..

ഉമ്മ ഒരു നിമിഷം എന്തോ ആലോചിച്ചു കണ്ണുകൾ സജലമായി,

ഉമ്മാ…

എന്റെ വിളിയിൽ കണ്ണുകൾ തുടച്ച് ഉമ്മ തുടർന്നു.

ഒരു ദിവസം കുടിക്കാൻ ഇത്തിരി വെള്ളം തരുമോ എന്ന് ചോദ്യം കേട്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ടത് കാക്കുവിനെയാണ്,
ഒരു വലിയ പാത്രം നിറയെ വെള്ളം കൊടുക്കുമ്പോൾ പുഞ്ചിരിയോടെ വാങ്ങി കുറച്ചു കുടിച്ചിട്ട് നാലു പാടും നോക്കിയിട്ട്
കാക്കു മെല്ലെ പറഞ്ഞു

സുലു ഇവിടുത്തെ പണി കഴിയാറായി,

ജ്ജ് എന്നെ ഓർക്കുമോ?

കാക്കു എനിക്ക് ഇങ്ങളെ പെരുത്തിഷ്ടം തന്നെ, എനിക്ക് ഒരു നിക്കാഹ് ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ഇങ്ങൾക്കൊപ്പം മതി.
ഇതും പറഞ്ഞു ഞാനോടി പുരയ്ക്കുള്ളിൽ കയറി.

മനസ്സിൽ ഇത്രനാളും ഒളിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് നടന്ന എന്റെ മുഹബ്ബത്ത് കാക്കുവിനോട് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മനസിനാകെ വല്ലാത്ത കുളിർമ.

കണ്ടുമുട്ടലുകൾ അപൂർവമായിരുന്നു എങ്കിലും കാലത്ത് കാക്കു പണിക്ക് പോകുന്നത് തറവാട്ടിലെ മട്ടുപ്പാവിൽ നിന്ന് കാണും പുഞ്ചിരി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും കൈമാറും അത് മതി ഞങ്ങൾക്ക് കാത്തിരിപ്പിനുള്ള ജീവശ്വാസം ആയിരുന്നു അത്.