ഒരു ബാംഗ്ലൂർ വാരാന്ത്യം 6

Author :Santhosh Nair

[ Previous Part ]

തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ വിശ്വസിക്കാനാവുന്നില്ല. എന്റെ ഈ കഥയ്ക്ക് ഇത്രയേറെ ഇഷ്ടക്കാർ ഉണ്ടാവുമെന്ന്. എല്ലാവരുടെയും സ്നേഹത്തിനും പ്രോത്സാഹനങ്ങൾക്കും വളരെ നന്ദി. ജോർജ്, രാഗേന്ദു, നിഖിൽ, മഷി, രാജീവ്, ഇറാ, തൃശ്ശൂർക്കാരൻ, പീലിച്ചായൻ, Osprey, മൈക്കൾ, അഭിജിത്, teetotallr, വിഷ്ണു, ബ്ലെസ്,ഇന്ദുചൂഡൻ, heartless, ക്രിഷ്‌2, ഷഹാന, ബിന്ദു, എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി – ഞങ്ങളുടെ – വിധുവിന്റെയും മാധവന്റെയും കൂപ്പുകൈകൾ.

കഴിഞ്ഞ തവണ നിർത്തിയ ഭാഗം —–
ഞാൻ പറഞ്ഞു “ഈയാഴ്ച എനിക്ക് സമയം ഇല്ല, അടുത്തയാഴ്ചയായാലോ?”
— തുടർന്ന് വായിക്കുക :

കൊച്ചച്ചന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ അല്പം നാണം വന്നതുകൊണ്ട് മുഖത്ത് നോക്കാതെയാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത് “ഈയാഴ്ച ഒട്ടും സമയമില്ല, അടുത്തയാഴ്ചയായാലോ” എന്ന്.

ഇത് കേട്ടതും ഒരു വലിയ പൊട്ടിച്ചിരിയാണുയർന്നതു. ഞാൻ സത്യത്തിൽ ഞെട്ടിപ്പോയി. അച്ഛനും കൊച്ചച്ഛനും കൂടി എന്നെ എടുത്തുപൊക്കി ശ്രീയുടെ അരികിൽ നിർത്തിക്കഴിഞ്ഞു. അവൾ നഖം കടിച്ചുകൊണ്ട് ഭൂമിദേവിയെ കാൽ വിരലാൽ dig ചെയ്യുന്നു, ഞാൻ നഖം കടിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നു (എനിക്ക് നാണമോ ടെൻഷനോ വന്നാൽ നഖം കടിക്കും, അമ്മയാണ് സത്യം. എന്റെ ഭാര്യ അതിനെന്നെ ഇപ്പോഴും വഴക്കും പറയും. ഇപ്പോൾ പൈതൃകമായി എന്റെ മോനും അത് കിട്ടീട്ടുണ്ട്).

വയ്യാത്ത പാട്ടി ഓടിപ്പോയി കുറച്ചു ശർക്കരപ്പൊടി കൊണ്ടുവന്നു എല്ലാവരുടെ വായിലും വെച്ചു കൊടുത്തു (അങ്ങനൊരു വഴക്കം ഉണ്ടല്ലോ, നല്ലതു കേട്ടാലോ പറഞ്ഞാലോ അല്പം മധുരം കഴിക്കണം. അതിപ്പോ കാഡ്‌ബറി ചോക്ലേറ്റ്കാരൻ പറഞ്ഞാവും നിങ്ങളിൽ പലർക്കും അറിയാവുന്നതല്ലേ?)

എല്ലാരുടെയും മുഖത്ത് സന്തോഷം. അടികൊടുത്ത അമ്മയും അടിവാങ്ങിയ അമ്മാവനും അച്ഛനും കൊച്ചച്ഛനും എല്ലാർക്കും സന്തോഷം. ഇങ്ങനൊക്കെ നടക്കും എന്ന് ആരും കരുതിയതല്ല.

ഉടനെ പാട്ടിയും താത്താവും പറഞ്ഞു “റൊമ്പ സന്തോഷം ഡാ കണ്ണുങ്കളാ”. അപ്പോഴേക്കും സമയം നാല് മണിയായി. ജാനകിചേച്ചിയോടു പറഞ്ഞു കുറച്ചു പ്രഥമനും പാൽപ്പായസവും ഞാൻ അടിച്ചു കയറ്റി.