ഒരു ബാംഗ്ലൂർ വാരാന്ത്യം 10 [Santhosh Nair] 967

ഇത് MLA യ്ക്ക് തന്ന സ്പെഷ്യൽ ഡിസ്‌കൗണ്ട് ആണെന്ന് പുള്ളി പറഞ്ഞു. “ഓക്കേ താങ്ക്സ്” എന്ന് അളിയൻ പറഞ്ഞു.

സമയം നോക്കിയപ്പോൾ മൂന്നു മണി. പെട്ടെന്ന് ബിൽ പേ ചെയ്തു ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി. വണ്ടിയിൽ ഇടം പറ്റുന്നില്ല എന്നു തോന്നി. ലേശം വണ്ണം കൂടിപ്പോയോ എല്ലാർക്കും? (വയർ അല്പം വളർന്നാലുള്ള പ്രശ്നങ്ങളെ.). എന്നാലും അതൊന്നു സാരമാക്കാതെ വണ്ടികൾ തിരികെ പറന്നു. പത്തു മിനുട്ടിനുള്ളിൽ ഗസ്റ്റ് ഹവ്‌സിൽ വന്നു കിടന്നതേ ഓർമ്മയുള്ളു. പിന്നെ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ അഞ്ചുമണി.

എണീറ്റുനോക്കുമ്പോൾ എല്ലാവരും ഹാളിൽ തന്നെ കിടന്നു കൂർക്കം വലിച്ചുറങ്ങുകയാണ്. അതിൽ രണ്ടു പേര് തമ്മിൽ മത്സരം തന്നെ (ജീവനിൽ പേടിയുള്ളതുകൊണ്ടു ആ മഹാത്മാക്കൾ ആരെന്നു ഇവിടെ വെളിപ്പെടുത്തിന്നില്ല).  അപ്പോഴേക്കും വാതിലിൽ ആരോ തട്ടാൻ തുടങ്ങി.

ഞാൻ ആദ്യം തന്നെ അളിയനെ വിളിച്ചുണർത്തി. അളിയൻ സൂസനെയും.  അവൾ ഫേസ് വാഷ് ചെയ്യാൻ പോയപ്പോൾ മറ്റുള്ളവരെയെല്ലാം വിളിച്ചുണർത്തിയിട്ടു പോയി വാതിൽ തുറന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി കാപ്പി, ചായ, ബദാം മിൽക്ക്, മുറുക്ക്, വട ഒക്കെയുമായി ലിംഗപ്പ അണ്ണാ (നമ്മൾ മുമ്പേ കണ്ട സെക്യൂരിറ്റി ചേട്ടന്റെ അനിയൻ. ഇദ്ദേഹം സൂസന്റെ വീട്ടിൽ പുറം ജോലികളും ഈ ഗസ്റ്റ് ഹാവ്സ്, ഫാം ഹവുസ് ഒക്കെ നോക്കി നടത്തുന്നു. ഇവരുടെ എല്ലാം ഫാമിലി താമസിക്കുന്നത് ഈ ഗസ്റ്റ് ഹവ്‌സിന്റെ പിറകിലുള്ള സ്റ്റാഫ് ക്വർട്ടേഴ്സിലാണ്.  (ജിഗണിക്കടുത്തു ഒരു വലിയ ഫാം ഹാവ്സ് സൂസനുണ്ട്.  ഇവർക്ക് പശുക്കൾ ഉള്ളതിനാൽ പശുവിൻ പാൽ, തൈര് മോര് വെണ്ണ നെയ്യ് ഒക്കെ  ഉണ്ടാകും.  സിക്സ് പാക്ക് വെജിറ്റേറിയൻ അളിയന്റെ ആരോഗ്യ രഹസ്യം മനസ്സിലായോ?).

അമ്മ അയച്ചതാണെന്നു പറഞ്ഞു അദ്ദേഹം അകത്തു വന്നു. എല്ലാവർക്കുമുള്ള ചായ കാപ്പി ബദാം പാൽ എന്നിവ പ്രത്യേകം ഗ്ളാസ്സ്‌കളിൽ ഒഴിച്ചു വെച്ചു.  ഞങ്ങളുടെ ഓരോരുത്തരുടെയും ഇഷ്ടം അദ്ദേഹത്തിനറിയാം. തട്ട് പാത്രത്തിൽ കൊണ്ടുവന്ന സ്നാക്സ് പാത്രങ്ങളിൽ ഇട്ടു വെച്ചു. മൈസൂർ പാക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു.  എല്ലാവര്ക്കും വീട്ടിൽ കൊടുത്തു വിടാൻ അമ്മ തയാർ ചെയ്ത മൈസൂർ പാക്കും, മുറുക്കും, നിപ്പട്ടും സെക്യൂരിറ്റി നഞ്ചപ്പ അണ്ണാ കൊണ്ടുവന്നു കൊടുത്തിട്ടു പോയി. അജിക്ക്‌ കൊണ്ടുപോകാൻ കുറച്ചു നെയ്യും കൊണ്ടുവന്നിരുന്നു.

അജിയും അളിയനും ഞാനും ബദാം പാൽ കുടിച്ചു. ജോർജിനും അഗസ്റ്റിനും ചായയാണിഷ്ടം. സൂസനും താജുവും കാപ്പി കുടിച്ചു.  സ്നാക്ക്സ് കഴിച്ച ശേഷം എല്ലാവരും വീണ്ടും ഇരുന്നു വർത്തമാനം തുടങ്ങി.  ഏഴുമണിക്ക് എല്ലാവരും ഇറങ്ങും.  അതിനുള്ളിൽ ഇനി കുളിയും മറ്റും കഴിക്കണം.  ഗസ്റ്റ് ഹാവ്‌സിനു പുറകിൽ ഒരു ചെറിയ നീന്തൽക്കുളം ഉണ്ട്.  നീന്താൻ പേടിയുള്ളതുകൊണ്ടല്ലെങ്കിലും (സത്യം) ഞാനും സൂസനും കരയിൽ നിന്ന് വാചകം അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.  മറ്റുള്ളവരെല്ലാം ഓരോ ട്രങ്ക്സ്  ഇട്ടുകൊണ്ട് വെള്ളത്തിൽ ചാടി.  അളിയനും നന്നായി എന്ജോയ് ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു.  സാധാരണ തിരിഞ്ഞു നിൽക്കാൻ സമയം കിട്ടാറില്ല പുള്ളിക്കാരന്.  ഇന്നെന്തോ ഞങ്ങൾക്കുവേണ്ടി പകുതി ദിവസത്തിൽ കൂടുതൽ ചിലവഴിച്ചു.

അപ്പോഴേക്കും രണ്ടു കുട്ടി സൈക്കിളുകളിൽ സൂസന്റെ സന്താന സൗഭാഗ്യങ്ങൾ അമ്മാ എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു കഴിഞ്ഞു.  അവർ എന്നെയും ഓടി വന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.  മാമൻ എന്താ വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങാതെ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നെ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്നെ തള്ളി വെള്ളത്തിലിട്ടു.  നീന്തലറിയാത്ത പാവം ഞാൻ വെള്ളത്തിൽ വീണു കൈകാലിട്ടടിച്ചു മുങ്ങി പൊങ്ങി “അക്ളൂ പുക്ളൂ” എന്നു നിലവിളിച്ചതു കണ്ടു പിള്ളാര് ഏതോ പുതിയ നീന്തൽ ടെക്‌നിക് ആണെന്ന് കരുതി കൈ തട്ടി പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.  പെട്ടെന്ന് അളിയൻ വന്നു എന്നെ പൊക്കിയെടുത്തു കരയിൽ കയറ്റിയതിനാൽ മാത്രം പാവം ശ്രീ കല്യാണത്തിന് മുമ്പേ വിധവയായില്ല.  എല്ലാരും കൂടി വയറിൽ ഞെക്കിയും ഒക്കെ കുടിച്ച ബദാം പാൽ വരെ വെളിയിൽ കൊണ്ടുവന്നു.  സൂസൻ ഓടിപ്പോയി ഒരു ടവൽ  എടുത്തിട്ട് വന്നു.  ഞാൻ ആ ടവൽ കൊണ്ട്  തല തുവർത്തിയ ശേഷം ഉടുത്തിരുന്ന ഡ്രസ്സ് അഴിച്ചു സൂസൻ കൊണ്ടുവന്നു തന്ന കവറിൽ അവ വെച്ചു.  കുട്ടികൾ വന്നു “സോറി മാമാ” എന്ന് പറഞ്ഞു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

“സാരമില്ലെടാ കുട്ടൂസ്, അറിയാതെ പറ്റിയതല്ലേ” എന്ന് പറഞ്ഞു അവരെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

ഭാഗ്യത്തിന് സൂസൻ അവരെ വഴക്കു പറഞ്ഞില്ല. രാവിലെ മുതൽ നല്ല മൂഡിലായതിനാലാവാം.  ഒന്ന് കണ്ണുരുട്ടിക്കാട്ടിയതു ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.  അവൾ പോയി ഒരു വേഷ്ടിയും ടി ഷർട്ടും എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു തന്നു. “നീ ഇട്ടോടാ. ദീവാലിക്ക് നിനക്ക് വാങ്ങി വെച്ചതാ. ഇവന്മാരുടെ വേഷ്ടിയും ടി ഷർട്ടും ഇന്നലെത്തന്നെ കൊടുത്തു. ഞാൻ അന്ന് വന്നപ്പോൾ കൊണ്ട് വരാൻ മറന്നുപോയി.  അതെന്തായാലും ഇപ്പൊ നന്നായി.”

“അളിയൻ കുറച്ചു വ്യായാമം ഒക്കെ ചെയ്യണം കേട്ടോ” എന്ന് കമന്റു പുറകെ വന്നു കഴിഞ്ഞു.  ശരിയാണ്, പണ്ടൊക്കെ സൂര്യനമസ്കാരം പുഷ്അപ് ഒക്കെ ചെയ്യുമായിരുന്നു, ഇപ്പോൾ കമ്പ്യൂട്ടർ മേലെയുള്ള പുഷ്അപ്പുകളെ ചെയ്യാറുള്ളൂ. പിന്നെ നടപ്പു പതിവുള്ളതു കൊണ്ട് മാത്രം കുടവയറില്ല.