ഒരു ബാംഗ്ലൂർ വാരാന്ത്യം 10 [Santhosh Nair] 967

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മൂന്നു ദോശ ചുട്ടു ചമ്മന്തിപ്പൊടി കൂട്ടി കഴിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ചായയും ഇട്ടു. ഞങ്ങൾ കുടിച്ചു. പാത്രങ്ങൾ കഴുകി വെച്ച് ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി.

“നീ വണ്ടി ഓടിക്കുന്നോ, അതോ ഞാൻ ഓടിക്കണോ?” അവൾ.

“എടീ ഒരു മിനുട്ടു, ഒരു കാര്യമുണ്ട്.” ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അപ്പുറത്തു പോയി മറ്റേ ചേച്ചിയെ വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്നു.

“എടീ ഇവർക്ക് ഒരു പച്ചക്കറി ഷെഡ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ മാർക്കറ്റിൽ കച്ചവടം കുറവാണത്രേ. ഒരു കട തുടങ്ങാൻ പ്ലാനുണ്ട്. എന്തെങ്കിലും ഹെല്പ് ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ? നല്ല ആളുകൾ ആണ്. പൈസയുടെ കാര്യത്തിലും.”

സൂസൻ വിവരങ്ങൾ എല്ലാം ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു അറിഞ്ഞു. വേണ്ടത് ചെയ്യാമെന്നും പറഞ്ഞു. അവർക്കു സൂസനെയറിയാം.

“തുംബ ധന്യവാദഗള്, മാഡം.” ചേച്ചിക്ക് സന്തോഷമായി. ചില പേപ്പറുകൾ പിന്നീട് എന്നെ ഏൽപ്പിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.

“അക്ക, നന്ന തന്ത ബര്ത്തിതരെ. ദയവിട്ടു ഈ കീ ഇട്ടുകൊള്ളീ” (എന്റെ കന്നഡ കേട്ട് ആ ദുഷ്ട സൂസൻ മുഖം പൊത്തിച്ചിരിക്കുന്നതു ഞാൻ കാണാത്തപോലെ നിന്നു. കന്നടക്കാർ എത്ര ഡീസന്റ് ആണെന്നറിയാമോ? തെറ്റിച്ചു പറഞ്ഞാൽ അവർ തിരുത്തിത്തരും, ഇതുപോലെ മനുഷ്യനെ കളിയാക്കി രസിക്കില്ല.)

അച്ഛനെ വിളിച്ചപ്പോൾ അവർ ഇറങ്ങാൻ ലേറ്റ് ആയി. ഈറോഡ് പോലും വന്നിട്ടില്ല. വരാൻ വൈകുന്നേരമാകും. എന്ന് പറഞ്ഞു. (കൊച്ചച്ഛൻ വണ്ടി പതുക്കെയേ ഓടിക്കൂ, അറുപതിനു മുകളിൽ പോകുന്നത് അപൂർവം. പട്ടാളക്കാരുടെ മാനം കളയരുതെന്നു പറഞ്ഞു കളിയാക്കിയാൽ – ഡേയ് ഞാൻ പട്ടാളത്തിൽ ഡ്രൈവർ അല്ലായിരുന്നെടാ എന്ന് പറഞ്ഞു കളിയാക്കിയവരുടെ എല്ലാം ഗ്യാസ് കുത്തിവിടും.)

“ഇന്നൊരു ട്രീറ്റ് ഉണ്ട്, ഞാൻ വരാൻ ലേറ്റ് ആകും. ശരി, കീ ഞാൻ അപ്പുറത്തെ അക്കായുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. നേരത്തെ വരാൻ നോക്കാം.” എന്ന് പറഞ്ഞു.

“നിന്റെ പട്ടാളം വന്നു ചാടീട്ടുണ്ടോ? ശരീടാ മോനെ, ഞങ്ങൾ ഹൊസൂരിൽ ഇറങ്ങി കഴിച്ചിട്ട് വന്നോളാം. അല്ലെങ്കിൽ എയർപോർട്ട് റോഡിലെ നീലഗിരിസിൽ പറഞ്ഞു പാർസൽ അറേഞ്ച് ചെയ്തോളാ”മെന്നു പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.” നീലഗിരീസ് ഭക്ഷണശാലകളുടെ ഇവിടുത്തെ ഹെഡ് അച്ഛന്റെ former student ആണ്. അതുകൊണ്ടു നേരെ പുള്ളിയോട് ആണ് ഓർഡർ ചെയ്യുന്നത്. (ഗുരുവിന്റെ ഒരു അധികാരം. പാവം പുള്ളി നല്ല മനുഷ്യനായതുകൊണ്ടാണ് വല്ലപ്പോഴുമുള്ള ഈ ശല്യം സഹിക്കുന്നതെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു കളിയാക്കും.)

അങ്ങനെ സൂസന്റെ കാറിൽ ഞങ്ങൾ കോറമംഗലക്ക് യാത്രയായി. അവൾ വായ തോരാതെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. കാറിൽ കന്നഡ മാറ്റിനി ഐഡൽ ഡോക്ടർ രാജ്‌കുമാർ പാടിയ ഒരു ഭക്തിഗാനം “കന്ദാ ബാരോ മുകുന്ദാ ബാരോ” ഒഴുകി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. ഞാൻ രണ്ടും ഓരോ കാതിൽക്കൂടി കേട്ടുകൊണ്ട് ഇരുന്നു. സൂസൻ നല്ല ഫാസ്റ്റ് ആയിട്ട് വണ്ടി ഓടിക്കും. പക്ഷെ സിറ്റി സ്പീഡ് ലിമിട് താണ്ടില്ല. നിയമം ഒക്കെ മാനിക്കുന്ന നല്ല പെണ്ണാളവൾ.

അര മണിക്കൂർ കൊണ്ടുതന്നെ ഞങ്ങൾ കോറമംഗലയിൽ എത്തി. റിങ്‌റോഡിൽ നിന്നും ഇടത്തോട്ട് തിരിഞ്ഞു കുറച്ചു മുമ്പോട്ട് പോയാൽ CISF ന്റെ ഉയർന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥർ താമസിക്കുന്ന ബംഗ്ലാവുകൾ ഉണ്ട്. അത് താണ്ടി കുറച്ചുകൂടി മുമ്പോട്ട് പോയാൽ സൂസന്റെ വീട്. അവിടെ നിന്നും ഒരു നൂറു മീറ്റർ പോയാൽ അവളുടെ ഗസ്റ്റ് ഹാവ്‌സും. ചുറ്റി കുറച്ചു സ്ഥലം ഒക്കെയുണ്ട്. അവിടെ പാവൽ പടവലം പച്ചമുളക് കുമ്പളം വെള്ളരി മത്തൻ കാപ്പ കപ്പളം തെങ്ങു കവുങ്ങു ഒക്കെ നട്ടിട്ടുണ്ട്. (ഞാൻ പോകുമ്പോഴെല്ലാം കുറച്ചു നേരം മണ്ണിളക്കൽ, വളം ഇടീൽ, കള പറിക്കൽ എല്ലാം ചെയ്യാറുണ്ട്, സൂസനും കൂടെ കൂടും – അതിനായി എപ്പോഴും ഒരു കൈലി സ്പെയർ എടുത്തിട്ട് പോകും. ചിലപ്പോൾ അവൾ ഭർത്താവിനെയും പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടുവരും. ഞങ്ങൾ പണി കഴിഞ്ഞു വിയർത്തു ഒലിച്ചു മണ്ണുമായി വരുമ്പോൾ അവളുടെ അമ്മായി അപ്പനും അമ്മയും ഞങ്ങളെ തമാശയായി കളിയാക്കും. ഞാൻ കൃഷിയുടെ മഹത്വത്തെപ്പറ്റി ഒരു ലെക്ചർ കൊടുക്കുന്നതോടെ (എന്റെ ശുദ്ധമായ കന്നഡത്തിൽ) എല്ലാവരുടെയും ആപ്പീസ് പൂട്ടും).

ഞാൻ സൂസനോട് പറഞ്ഞു “നീയും കൂടെ വരണം, ഇല്ലെങ്കിൽ അവന്മാരെന്നെ പങ്ക്‌ചർ ആക്കും. നിനക്കറിയാമല്ലോ. അവന്മാരുടെ ബോക്സിങ് കഴിവുകൾ എല്ലാം എന്റെ നേരെയാണ്.”

“നീയൊരു പേടിത്തൊണ്ടൻ. നല്ല ഇടി കൊടുത്തു അവന്മാരെ നിലക്ക് നിർത്താനുള്ളതിന്, ഇടി വാങ്ങിക്കാൻ നാണമില്ലേ?”

“ഞാൻ ഒരു സമാധാന പ്രിയനാണെന്നു നിനക്കറിയില്ലേ? വഴക്കും വക്കാണവും നമുക്ക് പറ്റില്ല. എന്റെ അച്ഛൻ ഹിന്ദി അധ്യാപകൻ ആയിരുന്നു, ഗുസ്തി അധ്യാപകൻ അല്ല”

“നീ MBA ആണെങ്കിലും നിന്റെ നാക്ക് IAS ആണെടാ. ശരി, ഈ സാധനം ഒന്ന് വീട്ടിൽ എടുത്തു വെച്ചിട്ടു അവരെ കൂട്ടിയിട്ടു വരണം. നീയും വാ. അഛനും അമ്മയും എപ്പോഴും നിന്നെ അന്വേഷിക്കാറുണ്ട്. അന്നത്തെ നിന്റെ കന്നഡ ലെക്ചർ കേട്ടതിൽ പിന്നെ അവരു നിന്റെ ഫാൻസ്‌ ആയി – മിക്കവാറും അടുത്ത കുവമ്പു അവാർഡ് നിനക്ക് കിട്ടാൻ അവർ ശുപാർശ ചെയ്യുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു.” അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു (ദുഷ്ട – ബ്ലഡി കൺട്രി മലയാളി – അവൾ ആക്കിയതാണെന്നു മനസ്സിലായി. ബോക്സർമാരിൽ നിന്ന് രക്ഷ വേണമല്ലോ, അതിനിവളില്ലെങ്കിൽ പറ്റില്ല എന്നതിനാൽ മിണ്ടാതിരുന്നു. കാര്യം കാണണമെങ്കിൽ കഴുതകളുടെയൊക്കെ കാലു പിടിക്കണമല്ലോ ഭഗവാനെ).

ദേ ഫോൺ വരുന്നു, എല്ലാരുമുണ്ട് ചെറിയ ഒരു തെറിയുടെ ഡോസ് ഉണ്ട്. Sensored “പട്ടരെ എവിടെയാടാ, ഞങ്ങൾ രാവിലെ മുതൽ നോക്കിയിരിക്കുന്നു. ABCDEFGHIJKLMNOP”