ഏഴാം ? തീയാട്ട് [Sajith] 1429

കുഞ്ഞൂട്ടൻ്റെയും അപ്പൂന്റേം സ്വഭാവം അറിയ്ണോണ്ട് ഇന്ദിരാമ്മ ആ പ്രദേശത്തേക്കേ വന്നില്ല. അൽപ്പ നേരത്തെ കുതറൽ ഒന്ന് അടങ്ങിയപ്പൊ കുഞ്ഞൂട്ടൻ അവളെ ഒന്നൂടെ വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി. അവൻ്റെ നെഞ്ചിന്റെ ചൂട് തട്ടിയത് കൊണ്ടായിരിക്കും പെണ്ണൊന്ന് അടങ്ങി. 

“”എന്തിനാ അപ്പൂസെ ബലം പിടിക്കണെ..””,””എന്താ നിന്റെ പ്രശ്നം..””, 

അവൻ അവൾടെ കാതിൽ പതുക്കെ ചോദിച്ചു.

“”കുന്തം..””,””വിടടാ തെണ്ടീ..”, 

അങ്ങനെ പെട്ടന്നൊന്നും അപ്പു തോൽവി സമ്മതിക്കില്ല. 

“”ങാഹാ ന്നാ പിടിച്ചോ..””, അതും പറഞ്ഞ് അപ്പൂൻ്റെ വലത്തേ കവിളിൽ അമർത്തി ഒരു മുത്തം വെച്ച് കൊടുത്തു. അൽപ്പ നേരം അവൾക്ക് അനങ്ങാൻ പറ്റിയില്ല. പക്ഷെ അതിന്റെ പ്രതിഫലനം വളരേ വലുതായിരുന്നു.

“”ഫാ… വൃത്തികെട്ടതേ..””, എന്നും പറഞ്ഞ് ഇടത്തേ കൈയ്യിന്റെ മുട്ടു വച്ച് അവൻ്റെ വയറ്റിത്ത് ഒറ്റ കുത്തായിരുന്നു. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കീലാ. അവൾടെ ചുവന്നു തുടുത്ത കവിളിൽ അമർത്തി ഒരു ഉമ്മ കൂടി കൊടുത്തു, കൂടെ ഒരു കടിയും. ആ ഒറ്റ നിമിഷം അപ്പു ഐസ് പോലെ ഉറഞ്ഞ് പോയി. ഒരേ നിർത്തം. കുഞ്ഞൂട്ടൻ കൈയ്യെടുത്തു, പുള്ളിക്കാരി അതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ല. ഉമ്മ കിട്ടിയ കവിളിൽ വലതു കൈയ്യും വച്ച് ഒരേ നിറുത്തം. അവൻ അവിടെന്ന് പതുക്കെ അടുക്കളയിലേക്ക് വലിഞ്ഞു. 

അടുക്കളയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന തടിയുടെ മഞ്ചക്ക് മുകളിൽ കയറി കുഞ്ഞൂട്ടൻ ഇരുന്നു. ഇന്ദിരാമ്മ അവന് ചായ ഒരു ഗ്ലാസിലൊഴിച്ച് നീട്ടി. 

അപ്പൊ ദേ വര്ണു നമ്മുടെ കഥാനായിക. കൈയ്യിൽ കുഞ്ഞൂട്ടൻ കൊണ്ടുവന്ന പലഹാര പൊതിയുണ്ട്. അതിൽ നിന്ന് ഓരോന്ന് എടുത്തു കഴിക്ക്ണു, ഇന്ദിരാമ്മയ്ക്കും കൊടുക്കാൻ മറന്നില്ല. അപ്പൂന് കുഞ്ഞൂട്ടൻ്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ എന്തോ നാണമുള്ളത് പോലെ. ഇത്രയും കാലത്തിനിടയ്ക്ക് അപ്പൂൻ്റെ മുഖത്ത് കണ്ട ഏറ്റവും മനോഹരമായ ഭാവം. അവളും ഇന്ദിരാമ്മയുടെ കൈയ്യിലിരുന്ന് ഒരു ചായ ഗ്ലാസ് വാങ്ങി കുടിച്ചു. പലഹാരം കഴിക്ക്ണേന്റെ ഇടക്ക് കുഞ്ഞൂട്ടനെ ഒന്ന് ഇടം കണ്ണിട്ട് നോക്കും. അവനവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്ക്ണ കാണുമ്പൊ ചെട്ടന്ന് മുഖം വെട്ടിക്കും ചുണ്ടിന്റെ കോണിലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിയും. 

രാത്രി അത്താഴം കഴിക്കാൻ അവരെല്ലാവരും ഒന്നിച്ചാണിരുന്നത്. അപ്പഴേക്കും അപ്പു കുറച്ച് നോർമ്മലായിരുന്നു, ഇന്നാലും ഒരു മടി ഇണ്ട്. തകര ഉപ്പേരിയും ചുട്ടരച്ച മുളക് ചമ്മന്തിയും ഉണക്കമാങ്ങാ അച്ചാറും റൈസ് സൂപ്പ് അഥവാ കഞ്ഞിയും എണ്ണയിലിട്ടെടുത്ത പപ്പടവും ഇതായിരുന്നു ആകെ മൊത്തം അത്താഴം.