എട്ടാം ? തീയാട്ട് [Sajith] 1361

അപ്പുവിൽ നിന്നാണ് കുഞ്ഞൂട്ടൻ പോയ കാര്യം സന്തോഷ് അറിഞ്ഞത്. പോയപ്പൊ ഒന്ന് പറഞ്ഞു കൂടി ഇല്ലല്ലോ എന്ന് പുള്ളിയും പരിഭവം പറഞ്ഞു. നാട്ടിലെന്തൊക്കെയൊ അത്യാവശ്യം ആയതോണ്ടാണെന്ന് പറഞ്ഞ് അപ്പു അത് ഒതുക്കി തീർത്തു. എല്ലാർക്കും ഇപ്പൊ അപ്പു കുഞ്ഞൂട്ടന്റെ പെണ്ണാണ്. അങ്ങനെ കാണാനായിരിക്കാം താൽപര്യവും. 

സന്തോഷേട്ടന്റെ വാക്കുകളിൽ നിന്ന് കുഞ്ഞൂട്ടനെ എല്ലാവർക്കും വല്ലാണ്ട് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്ന് അപ്പൂന് മനസിലായി. ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ടു തന്നെ അവൻ എല്ലാവർക്കും പ്രിയ്യങ്കരൻ ആയിരിക്കുന്നു. കുഞ്ഞൂട്ടന്റെ ഓരോ സംസാരവും ചെയ്തികളും അപ്പു ഓർത്തെടുത്തു. ഉച്ചക്ക് ഊണിന് മുൻപ് അപ്പു അവിടെനിന്നും ഇറങ്ങി. അവര് ഒരുപാട് കഴിക്കാനായി നിർബന്ധിച്ചെങ്കിലും അമ്മ കാത്തിരിക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞ് മടങ്ങുകയായിരുന്നു. പോരുമ്പൊ സുമിത്രേച്ചി കുറച്ച് ഉണ്ണിയപ്പം പേപ്പറിൽ പൊതിഞ്ഞ് അപ്പൂന് കൊടുത്തു വിട്ടു. അതിലേ എണ്ണ പേപ്പറിലികെ പരന്ന് പിടിച്ചു.

വീട്ടിലെത്തുമ്പൊ മുൻവശത്തെ വാതിലൊക്കെ അടച്ചിരുന്നു. അകത്ത് നിന്നും പൂട്ടിയിരുന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക് മുൻപ് ഉറങ്ങുന്ന ശീലമൊന്നും അവർക്കില്ലെന്ന് അപ്പൂനറിയാം. കുറച്ചു നേരം വിളിച്ചു നോക്കി നോ രക്ഷ. അപ്പു പിന്നാമ്പുറം വഴി ചെന്നു അപ്പൊ ദേ വാതിൽ പുറത്തു നിന്നും അടച്ചിരിക്കുന്നു. 

അപ്പു മാലതി ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. അവിടെ ഉമ്മറത്ത് കിടന്ന ഇന്ദിരാമ്മയുടെ ചെരുപ്പ് കണ്ടപ്പൊ ആള് അവിടെ ഉണ്ടെന്ന് ബോധ്യമായി. 

അകത്ത്ചെല്ലുമ്പൊ അടുക്കളയിലിരുന്ന് മാലതി ചേച്ചിയെ കത്തിവച്ച് കത്തിവച്ച് വെറുപ്പിക്കാണ് ഇന്ദിരാമ്മ. അപ്പൂനെ കണ്ടപ്പൊ മാലതി ചേച്ചി തൻ്റെ നിസഹായവസ്ഥ കണ്ണു കൊണ്ട് കാണിച്ചു.അപ്പൂന് ചിരിയാണ് വന്നത്. തന്റെ കൈയ്യിലിരുന്ന ഉണ്ണിയപ്പത്തിൽ നിന്ന് കുറച്ച് മാലതി ചേച്ചിക്ക് വെച്ചു. സ്കൂളിൽ പോയ കുട്ടികൾ തിരിച്ചുവരുമ്പൊ കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞു. അവിടെ ബെഞ്ചിലിരുന്ന ഇന്ദിരാമ്മയെ വലിച്ചോണ്ട് അപ്പു വീട്ടിലേക്ക് പോന്നു. പോരുമ്പൊ ചെറിയൊരു ആശ്വാസം മാലതി ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് അപ്പു കണ്ടു. കത്തി വെക്കാൻ തൊടങ്ങിയാൽ ഇന്ദിരാമ്മ നല്ല സ്കോറിങ്ങാണ്. എപ്പഴും ഇല്ല, ഇങ്ങനെ എടക്കും തലയ്ക്കും ഇട്ട് മാത്രം. 

ഉച്ചഭക്ഷണം കഴീഞ്ഞ് അപ്പു ഒന്നൂടെ കുഞ്ഞൂട്ടനെ വിളിച്ചു നോക്കി, ഇത്തവണ ബെല്ലഡിച്ചു. ലാസ്റ്റ് രണ്ട് ബല്ലിന് മുന്നേ കുഞ്ഞൂട്ടൻ ഫോണെടുത്തു. 

“”അഹ്.. അപ്പൂ… ഞാൻ ഇവടെ ചെറിയ തിരക്കിലായി പോയി അതാ വിളിക്കാൻ പറ്റാഞ്ഞെ..””,