വീട്ടിൽ അകത്തും പുറത്തും ലൈറ്റ് ഇട്ടു. ആരൊക്കെയോ ഓടി വന്നു ഞങ്ങളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെയും ഏതൊക്കെയോ ചേട്ടൻമാരും ചേച്ചിമാരൊക്കെ വന്നു. എന്താ പറ്റിയത് ?ആരാ നിങ്ങൾ? എവിടെയാ വീട് എന്നൊക്കെ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. ബൈക്ക് ആ റോഡ് സൈഡിൽ വെച്ച് മുന്നിലത്തെ വീട്ടിലെ വരാന്തയിൽ കൊണ്ടിരിപ്പിച്ചു അവർ. വെള്ളം തന്നു അത് കുടിച്ചു.തല തോർത്താൻ തുണി തന്നു.
” ഇതിപ്പോൾ എത്രാമത്തെ അപകടമാണ് ഇവിടെ നടക്കുന്നത് “ഒരു പ്രായമായ ചേച്ചി പറഞ്ഞു. ”
” ഈ മാസം ഇത് ആറാമത്തെയാ വളവില്ലാത്ത നേരെയുള്ള റോഡായിട്ടും അപകടം പതിവാണ്. നടന്നു പോവുമ്പോൾ പോലും തെന്നി വീഴും.” ഒരു ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു.
പക്ഷെ ഞങ്ങൾ വീണ വെപ്രാളത്തിൽ അത് ചെവികൊണ്ടില്ല.
നിങ്ങളുടെ വീട് എവിടെയാ? ഈ രാത്രി എവിടെ പോയതാ, എന്തിനീ വഴി വന്നു? എന്ന എല്ലാവരുടെയും ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഞാൻ ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
” സിനിമയ്ക്ക് പോയതാണ്, പുഴയിൽ വെള്ളം കയറിയ കൊണ്ട് ഇതുവഴി വന്നു. ഈ വഴി നമുക്ക് എളുപ്പത്തിൽ എത്താം . അധികം വേഗത്തിൽ ഒന്നുമല്ല വന്നത് പക്ഷെ ആ വളവ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ടു പെട്ടെന്ന്…”
“കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിലോ..? ആ വീട്ടിൽ എവിടെയും കുട്ടികൾ ഇലല്ലോ അത് ശങ്കരേട്ടന്റെ വീട് മറ്റേത് ബാബുവിന്റെ അവിടെ കുട്ടികൾ ഇല്ല.”
അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ഭയം തോന്നിയത് കാരണം കുട്ടിയുടെ കരച്ചിൽ കേട്ടത് സത്യമാണ്. എന്താ ഉണ്ടായത് എന്ന് ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു.
“മുന്നിൽ നിന്നും ഹെഡ് ലൈറ്റ് വെളിച്ചത്തിൽ ഒരു രൂപം പൊങ്ങി വന്നു റോഡിന്റെ ഇടത് വശത്തേക്ക് മാറി ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും കണ്ടത് ആണ്. അപ്പോൾ സംഭവിച്ചതാണ് അപകടം ”
ഞാൻ അത് പറഞ്ഞതും ഉമ്മറത്ത് നിന്നിരുന്ന രണ്ട് പെൺകുട്ടികൾ പേടി കൊണ്ടാവണം കൈകോർത്ത് പിടിച്ചു ഉമ്മറപ്പടിയിൽ കയറി നിന്നു. ഇത്തിരി ഇരുന്നിട്ട് പോയ്ക്കോളു എന്ന് ആരോ ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞു. അപ്പഴാണ് ആ വീട്ടിലെ മുത്തശ്ശി ഒരു കഥ
സൂപ്പർ കഥ