അറിയാക്കഥ [??? ? ?????] 2835

 

“ഓക്കേ… ഈ ത്രെഡ് ആത്മീകയുടെ സ്വന്തം ആണോ… അതൊ എവിടുന്നെങ്കിലും വായിച്ചതോ മറ്റൊ….”

 

“ഇത് എന്റെ ചെറുപ്പത്തിൽ എന്റെ മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു കേട്ടതാണ്….”

 

“മുത്തശ്ശി ഇപ്പോൾ….”

 

“ഇല്ല… മരിച്ചിട്ട് 5 വർഷം ആയി…” മുത്തശ്ശനാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്….

 

“ഈ കഥ ഇത്ര മാത്രമേ പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുള്ളോ… ഇതിന്റെ മുൻപോ പിൻപോ അറിയുമോ…?”

 

“ഇല്ല സർ… മുത്തശ്ശി ഈ കഥ മാത്രം ഇത്രയേ പറയാറുള്ളു… ബാക്കി ഇത് വരെ പറഞ്ഞു തന്നിട്ടില്ല…. ചോദിച്ചപ്പോഴൊക്കെ എന്നെ വിലക്കിയിരുന്നു… അറിയാക്കഥ പറയാൻ പാടില്ലെന്നു പറയും….”

 

“വേറെ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞിരുന്നോ ഈ കഥയെ കുറിച്ച്….”

 

ആത്മീക നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി….

 

യാതൊരു തുമ്പും ലഭിക്കാതെ ശരത് തൃശ്ശൂർക്ക് മടങ്ങി….

 

പോലീസ് ഇടപ്പെട്ടു ഗ്രൂപ്പിലെ മത്സരം നിർത്തിവെപ്പിച്ചു… അതിനു ശേഷം മരണങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ സംഭവിച്ചില്ല…. പക്ഷെ കേസ് അന്വേഷണം എങ്ങും എത്തിയില്ല….

 

മീഡിയയിൽ നിന്നും മിനിസ്റ്ററിയിൽ നിന്നുമുളള പ്രഷർ ശരത്തിനു താങ്ങാവുന്നതിലും അധികമായിരുന്നു….. മറ്റൊരു വഴിയും കാണാതെ ശരത് അറ്റ കൈ തന്നെ പ്രയോഗിച്ചു…

 

വൈകിട്ട് ഓഫീസിൽ നിന്നും വീട്ടിലെത്തിയശേഷം ശരത് ഒരു ബുക്കും പേനയുമായി റൂമിൽ കയറി കതകടച്ചു. ശരത് തന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ കഥാസന്ദർഭങ്ങളെ ഉൾപ്പെടുത്തി ആ കഥ പൂർത്തിയാക്കി….

 

കണ്ണന്റെ വാശിക്കു മുൻപിൽ അച്ഛൻ സമ്മതിക്കുന്നതും കണ്ണനും ശിവദയുമായുള്ള കല്യാണവും ആയിരുന്നു കഥ..

 

ശരത് കരുതിയത് പോലെ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല… എല്ലാം ശാന്തമായിരുന്നു… ഒട്ടു നിരാശയോടെ ബുക്ക് പൂട്ടി വെച്ചു ശരത് റൂമിൽ അങ്ങിങ്ങായി നടക്കാൻ തുടങ്ങി….

 

കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അടച്ചു വെച്ച ബുക്കിനിടയിൽ ചെറിയൊരു പ്രകാശം തെളിഞ്ഞു… ആ കാഴ്ച കണ്ട് ശരത് അത്ഭുതപരതന്ത്രനായി നിന്നു…..

 

വളരെ ശ്രദ്ധാപൂർവം ശരത് അടച്ചു വെച്ച ബുക്ക് തുറന്നു….. മുന്നിലുള്ള കാഴ്ച ശരത്തിനു ഒട്ടും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല… ശരത്തിന്റെ നെറ്റിയിൽ പരിഭ്രമത്തിന്റെ വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞു…

 

ബുക്കിൽ ശരത് കൂട്ടി ചേർത്ത ഭാഗങ്ങൾ എല്ലാം തന്നെ മാഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു…

 

കുറച്ചു നേരം എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ പകച്ചു നിന്ന് പോയ ശരത് വീണ്ടും കഥ എഴുതാൻ തുടങ്ങി.. എന്തോ ഒരു ഉൾപ്രേരണയാലെന്നാ പോലെ മുൻപത്തെത്തിൽ നിന്ന് കുറച്ചു വ്യത്യാസപ്പെടുത്തിയാണ് ഇപ്പ്രാവശ്യം കഥ എഴുതിയത്….