അമ്മ 657

കുറച്ചു നേരം ഇങ്ങനെ നിന്നപ്പോൾ താൻ ഇത്രഏറെ വേദനിച്ചെങ്കിൽ അമ്മ എത്രമാത്രം വേദനിച്ചിട്ടായിരിക്കും അതെല്ലാം മറന്ന് ആരെയും ഒന്നും അറിയിക്കാതെ തുണികൾ അലക്കി ഉണക്കി രാവിലെ അയേൺ ചെയ്തു തന്നിരുന്നത്. .
അതിൽ വീണ ഒരു ചെറിയ ചുളിവിന്റെ പേരിലും ചെറിയ കറപാടിന്റെ പേരിലും അമ്മയോട് വഴക്കിട്ടു എത്ര വട്ടം ആ തുണി വലിച്ചെറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്….

അതെ തുണി വീണ്ടും അലക്കി വെളുപ്പിച്ചു തന്നിരുന്ന അമ്മയെ ആണ് താൻ ഇത്ര നാളും കുത്തിനോവിച്ചതു്…….

ഓർക്കുമ്പോൾ അവന്റെ മനസ്സ് നീറിപ്പുകയുകയായിരുന്നു..

ഒരിറ്റു സ്നേഹം പോലും കൊടുക്കാതെ താൻ അമ്മയെ…..

അവൻ പൊട്ടിക്കരയുകയായിരുന്നു ചെയ്ത തെറ്റുകൾ ഓർത്തുകൊണ്ട്…

അമ്മ എന്ന പുണ്യത്തെ വേദനിപ്പിച്ചതോർത്തു….

അതെ,

അമ്മ എന്ന കെടാവിളക്ക് പ്രകാശം പരത്തി നിൽക്കുമ്പോൾ സ്നേഹിക്കാൻ മറക്കാതിരിക്കുക. ഇല്ലാതാകുമ്പോളെ അറിയൂ ആ പ്രകാശത്തിൽ ആയിരുന്നു നാം ശരിക്കും ജീവിച്ചിരുന്നത് എന്ന്……

കണ്ണു പോയാലേ കണ്ണിന്റെ വില അറിയൂ…

2 Comments

  1. Eeranayipichu…?

    1. Eerananiyippichu…?

Comments are closed.