അപ്പുപ്പന്റെ ചാരുകസേര – [Santhosh Nair] 923

നാല് പട്ടിക കഷ്ണങ്ങള്‍ വീതമുള്ള രണ്ട് കൊച്ചു കട്ടിളകള്‍  കൂട്ടി യോജിപ്പിച്ച് അതില്‍ കട്ടിയുള്ള ഒരു കാന്‍വാസ് തുണി തലങ്ങനെ ഇടും.  കാലു നീട്ടി ഇരിക്കുവനായി അടിയിലെ പട്ടിക ക്കൂട്ടില്‍ നിന്നും നീണ്ട രണ്ടു മിനുക്കിയ പട്ടിക കഷ്ണങ്ങള്‍ മുമ്പോട്ട്‌  നീട്ടി പിടിപ്പിച്ചിരിക്കും.

ഈ മെയിൻ പീസ് ആയ കാന്‍വാസ്  തുണി ബാലന്സ് ചെയ്യുന്നത് മുകളിലും താഴെയും ഉള്ള രണ്ടു വണ്ണം കുറഞ്ഞ റൂള്‍ തടികള്‍ ആണ്.  (അതാണു ഇതിന്റെ ഒരു ഗുട്ടന്‍സ്. മറ്റാരോടും പറയണ്ട.)

ഇതില്‍ ചാരിക്കിടന്നുറങ്ങാനും മയങ്ങാനും ഒക്കെ നല്ല സുഖം ആണ്.

ഇതൊക്കെ പണ്ടത്തെ അപ്പുപ്പന്മാരുടെ സ്വകാര്യ സ്വത്താണ്, പിള്ളാര്‍ അടുത്ത് വന്നാല്‍ ഓടിച്ചുവിടും (ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേരുടെ മൊബൈല്‍ പവര്‍ പോലെ പണ്ടത്തെ അപ്പുപ്പന്മാരൊക്കെ  പവര്‍ കാട്ടിയിരുന്നത് മുഖത്തെ വലിയ കൊമ്പൻ മീശയും, വീട്ടില്‍ സ്വന്തമായുള്ള നീളമുള്ള ചാരുകസേരയും, നിറഞ്ഞ മുറുക്കാന്‍ പെട്ടിയും (വെറ്റില, ചുണ്ണാമ്പ്, പുകയില, പാക്ക്, ഒക്കെക്കൊണ്ടാണ് കേട്ടോ, ചില്ലറയല്ല), മുറുക്കി തുപ്പാന്‍ ഉള്ള ഓട്ടു കോളാമ്പിയും കാതിലെ കല്ല്‌ വെച്ച കടുക്കനും ആണ് – അതൊക്കെ അവരുടെ Big Assets ആണ്).

അങ്ങനെ ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല്‍ എന്റെ അപ്പുപ്പനും (അമ്മയുടെ അച്ഛൻ) സ്വന്തമായി ഈ വസ്തു വകകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.

എന്തായാലും ഞങളുടെ അപ്പുപ്പന്‍ പണ്ട് മുതലേ ഒരു സോഷിയല്‍ വാദിയും മഹാമനസ്കനും സൗഹൃദവൃന്ദസ്വീകാര്യനും (അല്പം കടുത്തുപോയോ) ഒക്കെ ആയിരുന്നതിനാല്‍ ഞങ്ങള്‍ പിള്ളേര്‍ക്കും അതില്‍ കിടപ്പാടം അനുവദിച്ചിരുന്നു. (പ്രത്യേകിച്ച് എനിക്കെ – ഞാൻ വീട്ടിലെ ഒരു പ്രധാന കൊച്ചുമകൻ ആയിരുന്നു).