അപരാജിതന്‍ 20 [Harshan] 10041

ബാലുച്ചേട്ടന് എന്തോ അസുഖം ഉണ്ട് , ഇവിടെ വെച്ച് ഫിറ്റ്‌സ് ബാധിച്ചു വീണു എന്ന് പറയുമ്പോ അത് ഉറപ്പിക്കുക കൂടി ആണ് , പക്ഷെ ബാലുച്ചേട്ടന് കറുത്തപക്ഷവും ആയി എന്താ ബന്ധം  ,,അതും വിളിച്ചാൽ ഫോൺ പോലും എടുക്കാതെ സ്വിച് ഓഫ് ചെയ്തു വെക്കാൻ ,,,,,,”

അവന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല,

ചിന്നുചേച്ചിയും അതുപോലെ തന്നെയാണ്, ബാലുചേട്ടനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളൊന്നും പറയുന്നുമില്ല ,,

അവന്‍ പലതും ഓര്‍ത്ത് കിടന്നു

ആ സമയത്താണ് അനുപമ വിളിച്ചത്

അവളോട് അന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു അവളെയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി

<<<<<<O>>>>>

അന്ന് രാത്രി

ഒരു മൂന്നു മണി

പെട്ടെന്നാണ് മനു ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റത്.

ആകെ  വിയർത്തിരുന്നു

അവൻ വേഗം കൈ എത്തിച്ചു സ്വിച്ചിട്ടു.

മനസ് അങ്ങേയറ്റം അസ്വസ്ഥമായിരിക്കുന്നു

അവന്‍റെ മനസിൽ ബാലുച്ചേട്ടന്നായിരുന്നു അന്നേരം വന്നത്

ബാലുവിന് പിന്നിലെ ദുരൂഹതകളെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ ചിന്തിച്ചു പോയത് കൊണ്ടാകാം

അവൻ ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്നു മുട്ടിൽ കൈമുട്ട് വെച്ച് കൈകളിൽ തല ചായ്ച്ചു ഇരുന്നു

“ബാലു ചേട്ടൻ തന്നെ ആകുമോ അപ്പു ”

അതായിരുന്നു അന്നേരം അവന്‍റെ മനസിൽ തോന്നിയത്

“അതെ ,,,അങ്ങനെതന്നെ ആകണം ,, അപ്പുവിനും ഉയരം ഉണ്ട് , ബാലുച്ചേട്ടനും ഉയരം ഉണ്ട് , അപ്പുവിനും താടിയും മീശയും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു , അതുപോലെ ബാലുച്ചേട്ടനും ഉണ്ട് ,, ,,,” അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു

“പക്ഷെ ,,, ബാലുച്ചേട്ടന് അച്ഛനും അമ്മയും അനിയനും ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലോ,,അപ്പോ പിന്നെ എങ്ങനെയാകും”

“ശേ ,,,ഒന്നും അങ്ങോട്ട് വ്യക്തമാകുന്നില്ല ,,”

“ഇപ്പോളും ജീവിതത്തിന്‍റെ ഏതു ഘട്ടത്തിൽ ആണ് ബാലുച്ചേട്ടൻ അപ്പുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയത് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല ,, അല്ല ഇനി അങ്ങനെ അല്ലെ ,,,,,,,,,,,,?”

“ചിന്നു ചേച്ചിയെ സഹായിച്ചത് അപ്പു ആണ് ,, ചിന്മയി എന്ന പേര് കിട്ടിയതും അപ്പു കാരണം ആണ് ,, പക്ഷെ ചിന്നുച്ചേച്ചി എങ്ങനെ ബാലുച്ചേട്ടനുമായി പരിചയത്തിൽ ആയി ,,ഇഷ്ടത്തിൽ ആയി ,,അത് ചോദിക്കാൻ മറന്നും പോയി ,,, അപ്പുവിനും പാറുവിനും ചരിത്രമുള്ള പോലെ ,,ഇവർക്കും ചരിത്രം ഉണ്ടാകില്ലേ ,,, അല്ലേലും ഈ ബാലുച്ചേട്ടനും ചിന്നു ചേച്ചിയുമൊക്കെ എങ്ങനെ ഇക്കാര്യങ്ങൾ കൃത്യം കൃത്യമായി പറയുന്നു ,, ഹോ ,,ആകെ കൺഫ്യുഷൻ ആയല്ലോ ,,,”

“അല്ല ,,ഇനി അപ്പു എങ്ങാനും മരണപ്പെട്ടോ ,, “അവനറിയാതെ ഉള്ളിൽ ആ ഒരു ചോദ്യ൦ കൂടെ ഉയർന്നു

“എന്‍റെ മഹാദേവാ ,,അങ്ങനെയൊന്നും ആകല്ലേ ,,,കാണാൻ പറ്റിയില്ലേലും കുഴപ്പമില്ല ,,എവിടേലും സുഖായി ഇരിക്കുന്നുണ്ട് എന്നറിഞ്ഞാൽ മാത്രം മതി ”

അവനു കിടന്നിട്ടു ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല

കുറെ നേരം ഉണർന്നിരുന്നു

ഒരു അഞ്ചുമണി ആയപോളെക്കും അടുത്തുള്ള ഒരു ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നും സുപ്രഭാതം കേട്ടു

മനസ്സാകെ അസ്വസ്ഥമാണ്

ഒന്നു ക്ഷേത്രത്തില്‍ പോയി തൊഴുതാലല്‍പ്പം ശാന്തി കിട്ടുമെന്ന് അവന് ഒരു തോന്നലുണ്ടായി

പെട്ടെന്നു കുളിച്ചു തയ്യാറായി ഹോട്ടലിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി

അവൻ അന്വേഷിച്ചു പിടിച്ചു ഒടുവിൽ ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്തി

കോവിലിന്‍റെ പേര് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൻ അത്ഭുതം കൂറി വാ പൊളിച്ചു നിന്നു

അരുൾമിഗു അറിവഴക൯ കോവിൽ

ശിവക്ഷേത്രം

അറിവഴകനായ മഹാദേവന്‍റെ ക്ഷേത്രം.

അവൻ ഷർട്ട് അഴിച്ചുള്ളിലേക്ക് കടന്നു

ചെന്നപാടെ സാഷ്ടാംഗം വീണു പ്രണമിച്ചു

നമഃശിവായ ജപിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ എത്രവട്ട൦ പ്രദക്ഷിണം ചെയ്തു എന്ന് മാത്രം അവനറിയില്ല

അവിടെ തന്നെ രണ്ടു മണിക്കൂറോളം ഭക്തിയോടെ ചിലവഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

മനസിന് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു സമാധാനം ആയി

ഇറങ്ങാൻ നേരം അവൻ ഒന്നുകൂടെ ഭഗവാനെ സാഷ്ടംഗം തൊഴുതു

“അറിവഴകാ ,,,മഹാദേവാ ,,,,,,,,,,ഒന്നേ മോഹമുള്ളു ,, അപ്പുവും പാറുവും ജീവനോടെ ഇരിക്കുന്നുണ്ട് എന്നൊന്ന് അറിഞ്ഞാൽ മതി,,അത് മാത്രം മതി ,,,,,,,,,,”

അവന്‍റെ കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരുന്നു

അവൻ അവിടെ നിന്നും എഴുനേറ്റു

പുറത്തേക്കിറങ്ങി

നന്ദികേശ്വര പ്രതിമയുടെ കാതിലും ഈ ഒരു ആഗ്രഹം മാത്രം പറഞ്ഞു

“അപ്പുവും പാറുവും ജീവനോടെ ഇരിക്കുന്നുണ്ട് എന്നൊന്ന് അറിഞ്ഞാൽ മതി,,അത് മാത്രം മതി ,,,,,,,,”

തൊഴുതു തിരികെ നടന്നു ഹോട്ടലിലേക്ക്

അവൻ ഹോട്ടലിന്‍റെ ഗേറ്റ് കടന്നു പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ മയൂരി ബാഗൊക്കെയായി പുറത്തേക്കിറങ്ങുകയായിരുന്നു

“സർ ,,ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയതാണോ ?”

‘അതെ ,,മയൂരി ,,,ഷിഫ്റ്റ് കഴിഞ്ഞൂല്ലേ ?”

“അതെ സർ ,,ഞാൻ ഇറങ്ങുകയാ ,,,”

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നടന്നു

അവനും നടന്നു

“സർ ” അൽപദൂരം മുന്നോട്ടുപോയിട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു അവനെ വിളിച്ചു