അപരാജിതന്‍ 20 [Harshan] 10041

മോക്ഷം തേടി ജന്മാന്തരപുണ്യം തേടി നടരാജനെ കണ്ടു തൊഴുവാൻ വന്നിരിക്കുന്ന അനേകം ഭക്തർ,

ആകാശത്തിന്‍റെ അനന്തതയിലേക്കു ഉയർന്നു വിരാജിക്കുന്ന ഗോപുരം,

ആ ഗോപുരത്തിൽ   ഭരത മുനിയുടെ നാട്യശാസ്ത്ര മുദ്രകൾ മിഴിവേറുന്ന ശില്പങ്ങളായി കൊത്തി  വെച്ചിരിക്കുന്നു.

അവിടെയുള്ള സഭ മണ്ഡപങ്ങൾ ദർശിച്ചു

ആയിരം തൂണുകളുള്ള രാജസഭമണ്ഡപത്തിലൂടെ നടന്നു

എല്ലാവരും ഭക്തിയിൽ ലയിച്ചു നടന്നു

അഞ്ചു മണികഴിഞ്ഞു നട തുറന്നു

നടരാജനെ ദർശിച്ചു

ഭക്തിപൂർവ്വം തൊഴുതു വണങ്ങി

അവിടെയുള്ള മണ്ഡപത്തിൽ എല്ലാവരും ഇരുന്നു

‘മനു ,,,എന്താ ഇനി നിനക്കു പറയാൻ ഉള്ളെ ?” ‘അമ്മ ചോദിച്ചു

“എങ്ങനെയുണ്ട് ,,,നല്ല അനുഭവം അല്ലെ ”

“അനുഭവമൊക്കെ നല്ലതാ ,, ഇതിനു പിന്നില് വല്ല കഥയും ഉണ്ടോ മനു ” അവന്‍റെ പപ്പ ചോദിച്ചു

“അതുകൊള്ളാല്ലൊ ,,,നിങ്ങളിപ്പോ അവനോടു കഥയൊക്കെ ചോദിച്ചു തുടങ്ങിയോ ” ‘അമ്മ ചോദിച്ചു

“ശോഭേ ,, ഇപ്പോ എന്‍റെ മകൻ നല്ലപോലെ കഥയൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട് ,, ഇടയ്ക്കു അമ്മയ്ക്ക് ഹാളിൽ ഇരുന്നു കഥയൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നതു കേൾക്കാറുണ്ട് ”

“അയ്യോ ,,ദാസേട്ടാ ,,എന്‍റെ അനുവും ഇപ്പോ അതുപോലെയാ ,, അവളും ഇപ്പോ കഥ പറയുന്നുണ്ട് ”

“ആഹാ ,,അതുകൊള്ളാല്ലൊ ,,,”

“അനുമോളെ  ,,,എന്ന മോൾ  തന്നെ പറയു ,,ഞങ്ങൾ എല്ലാരും കേൾക്കട്ടെ ”

മനുവിന്‍റെ അമ്മമ്മ അനുവിനെ നിർബന്ധിച്ചു

ചിദംബരത്തെ കുറിച്ച് മനു നല്ലപോലെ അനുവിന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്

അതുകൊണ്ടു അവൾക്കു പേടിയൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല

“പണ്ട് ,,പണ്ട് ,, ഈ സ്ഥലം ഒക്കെ തില്ലൈ മരങ്ങൾ നിറഞ്ഞ സ്ഥലമായിരുന്നു ,,കണ്ടൽക്കാടുകൾ ,, ഇവിടെ സമീപമുള്ള പിച്ചാവരം ഒക്കെ കണ്ടൽക്കാടുകൾ നിറഞ്ഞ സ്ഥലമാണ് ,, ഒരുപാട് വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് ,,ആയിരക്കണക്കിന് കൊല്ലങ്ങൾക്കു മുൻപ് ,,അന്നിവിടെ കുടുംബത്തോട് താമസിച്ചിരുന്ന കുറെ സന്യാസിമാർ ,, അവർക്കു തപോബലം കൂടിയപ്പോൾ അഹംകാരികളായി മാറി ,, അവർ തപോബലം കൊണ്ട് ഈശ്വരനെയും നിയന്ത്രിക്കാൻ സാധിക്കും എന്നുള്ള ചിന്തയിൽ നിൽക്കുന്ന സമയത്ത് , അവരെ ഒന്ന് നേരെയാക്കാൻ മഹാദേവനും മഹാവിഷ്ണവും ഈ പ്രദേശത്തു സന്ദർശനം നടത്തി ,, മഹാദേവൻ ഭിക്ഷക്കാരന്‍റെ രൂപത്തിലും മഹാവിഷ്ണു മോഹിനി രൂപത്തിലും ,, സന്യാസിമാരുമായി അവർ തർക്കത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു ,, ഒടുവിൽ സന്യാസിമാർ ഇവരെ തോൽപിക്കനായി അവരുടെ തപോബലം കൊണ്ട് ഒരു ഭീകരനായ പുലിയെ സൃഷ്ടിച്ചു അവരെ രണ്ടുപേരയെയും ആക്രമിക്കാൻ പറഞ്ഞു വിട്ടു ,,മഹാദേവൻ അപ്പൊ തന്നെ ആ പുലിയെ വലിച്ചു കീറി തോൽ ഊരിയെടുത്തു ദേഹത്ത് ,ധരിച്ചു , അതുകണ്ടു ദേഷ്യം വന്ന ആ സന്യാസികൾ അവരുടെ സകല തപോബലവും ഉപയോഗിച്ചു ഒരു അസുരനെ സൃഷ്ഠിച്ചു ,, മുസലകൻ എന്ന് പേരുള്ള അസുരനെ ,, മഹാദേവൻ ആ അസുരനെ തോൽപ്പിച്ച് നിലത്തിട്ടു ചവിട്ടി കൂട്ടി ആ അസുരന്‍റെ മേലിൽ കയറി നിന്ന് ആനന്ദ താണ്ഡവമാടി ,, അതോടെ ആ സന്യാസികൾക്കു അവരുടെ തപോബലം  നഷ്ടമാകുകയും ചെയ്തു ,അവർക്കു അവരുടെ  തെറ്റുകൾ മനസിലായി , എല്ലാം ശിവന് കീഴെയാണ് എന്നുള്ള ബോധം വന്നു ,,ഉളിലെ അഹംകാരം എല്ലാം പോയി ,, അവരുടെ മനസ് ആകാശം പോലെ തെളിഞ്ഞതും നിർമ്മലമായതുമായി മാറി , അവരെ അനുഗ്രഹിച്ചു മഹാദേവനും മഹാവിഷ്ണുവും തിരികെ പോയി ,, അവർ ശിവപൂജ ചെയ്തു കാലവും കഴിച്ചു ,, ”

എല്ലാവരും ആകാക്ഷയോടെ അനുപമ പറയുന്നത് കേട്ടിരുന്നു

“അങ്ങനെ കുറെ നാളുകൾക്കു ശേഷം ,,മഹാവിഷ്ണുവിന്‍റെ മെത്തയായ  ആദിശേഷന് മഹാദേവന്‍റെ ഈ നൃത്തം കാണണം എന്ന് മോഹമുണ്ടായി ,, മഹാവിഷ്ണുവിനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ തില്ലൈ വനത്തിൽ പോയി തപസ് ചെയ്യാനായി മഹാവിഷ്ണു പറഞ്ഞു ,,അങ്ങനെ മഹാവിഷ്ണുവിന്‍റെ അനുവാദത്തോടെ പതഞ്‌ജലി മഹര്ഷിയായി അവതരിച്ചു ആദിശേഷൻ ഈ തില്ലൈ വനത്തിൽ തപസ് ആരംഭിച്ചു ,, ആയിടെയാണ് വ്യാഘ്രപാദ മഹര്ഷിയും ഈ പ്രദേശത്തു ഈ ആഗ്രഹം കൊണ്ട് തന്നെ തപസ് ചെയ്യാൻ വന്നത് ,, ”

“അതാരാ ,,,,ഈ മഹർഷി ?” മനുവിന്‍റെ ‘അമ്മ അനുപമയോട് ചോദിച്ചു

“അത് ,,,,അതാരാ മനുവേട്ടാ ” അനുപമ പെട്ടെന്ന് മനുവിനോട് ചോദിച്ചു

പെട്ടെന്നാണ് ആ ചോദ്യം അബദ്ധമായി എന്ന് അവൾക്കു തോന്നിയത്

കാരണം അവർ തമ്മിലുള്ള ഫോൺവിളിയൊക്കെ രഹസ്യമാണ് ,,

മനു ഒന്ന് ഞെട്ടി

“അല്ല ,,അത് മനുവിനോട് ചോദിക്കുന്നതെന്താ ?” ശോഭ ചോദിച്ചു

“അനുപമ നന്നായിയൊന്നു പരുങ്ങി ”

“അല്ല ,,,എനിക്ക് ആ മഹർഷിയെ കുറിച്ചറിയില്ല ,,മനുവേട്ടന് അറിയോ എന്ന് ചോദിച്ചതാ ”

“ഓ ,,അങ്ങനെ പറ ,,,” മനുവിന്‍റെ ‘അമ്മ പറഞ്ഞു

:നിനക്കറിയുമെങ്കി പറയെടാ ”

“അതെ അമ്മെ ,,,മൂപ്പര് വലിയ ഒരു ശിവഭക്തനായിരുന്നു ,, എന്നും രാവിലെ പൂക്കൾ ഇറുത്ത് ശിവപൂജ ചെയ്യുമായിരുന്നു ,, വണ്ടുകൾ വന്നു തേൻ ഉണ്ണുന്നതിനും മുന്നേ ആണ് പൂക്കൾ ഇറുത്തെടുത്തുകൊണ്ടിരുന്ന ത് ,, അതും സൂര്യോദയത്തിനു മുന്നേ ,,ഇടയ്ക്കു അദ്‌ദേഹത്തിനു പൂക്കൾ ഇറുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് വന്നു ,, അങ്ങനെ മഹാദേവനോട് പ്രാർത്ഥിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് ഏതു ഉയരത്തില് വേണമെങ്കിലും കയറി പൂക്കൾ പറിക്കുവാൻ കാലുകൾ പുലിയുടെ കാലുകൾ പോലെയായി ,, അതുപോലെ കണ്ണിന്‍റെ കാഴ്‌ചയും വർധിച്ചു എത്ര അകലെയുള്ള പൂക്കളെ കാണുവാനും ,, ആ മഹർഷിയാണ് ഈ പറഞ്ഞ വ്യാഘ്രപാദർ,,

“അനു ,,ഇനി ബാക്കി പറഞ്ഞോ ” അവൻ പറഞ്ഞു

എല്ലാരും അനുപമയെ നോക്കി

“അങ്ങനെ ഇരുവരുടെയും പ്രാർത്ഥന കൊണ്ട് ഇവിടെ മഹാദേവൻ നടരാജൻ ആയും ദേവി ശിവകാമ സുന്ദരിയായും ( ശിവകാമി ) ആയി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു , അവർക്കായി ആനന്ദ താണ്ഡവം ആടിയ സ്ഥല൦ ആണ് ഇവിടം ,, ഈ തില്ലൈ മരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്ന ഭൂമിയിൽ പ്രതിഷ്ഠ ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ്  തില്ലൈ നടരാജ ക്ഷേത്രം എന്ന് കൂടെ വിളിക്കുന്നത് പിന്നീട് ചോള സാമ്രാജ്യത്തിന്‍റെ കാലത്താണ് ക്ഷേത്രമൊക്കെ പണിതത് ,, ഇവിടെ നടരാജ മൂർത്തിയും ഉണ്ട് ,,അതുപോലെ  ഇടതേക് മാറി അദൃശ്യമായ ശിവലിംഗവും ഉണ്ട് ,, കാണാനാകാത്ത ആകാശതത്വം പോലെ ,,ചിത്സഭയിൽ ആണ് , അതൊരു തിരശീല കൊണ്ട് മറച്ചു വെച്ചിരിക്കുകയാണ് ,,പൂജ സമയങ്ങളിൽ ആ തിരശീല മാറ്റി , ശൂന്യമായ ഇടത്തു പൂജ ചെയ്യും ,, അവിടെ സ്വർണ്ണത്തിന്‍റെ കൂവളതില വെച്ചിട്ടുണ്ട് ,,ഒപ്പമൊരു ദീപവും ,, ആ ദീപപ്രഭയിൽ ആകാശഭാവത്തെ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അരൂപിയായ ഈശ്വരനെ കാണാൻ പറ്റുമെന്ന് പറയുന്നു ,, ന ,, ഇതാണ് ചിദ൦ബര രഹസ്യവും ,,,”

അനുപമ പറഞ്ഞു നിർത്തി എല്ലാരേയും നോക്കി

“മോളെ ,,,കൊള്ളാം കേട്ടോ ,,, പിള്ളേര് വിചാരിക്കണ പോലെ അല്ല ,,, ” മനുവിന്‍റെ പപ്പ പറഞ്ഞു

“എന്തായാലും പിള്ളേര് വഴി തെറ്റി ,പോയിട്ടൊന്നുമില്ല , എന്നാലും അപ്പൊ നമുക്കും കാണാം ല്ലേ ആ ചിദംബര രഹസ്യം ,,,,” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മനുവിന്‍റെ ‘അമ്മ ശോഭയോട് പറഞ്ഞു.

എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റു

വീണ്ടും ദർശനത്തിനായി പോയി

തിരശീല പൂജയൊക്കെ കണ്ടു

അന്നത്തെ ദർശനമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു അവർ പുറത്തേക്കിറങ്ങി

<<<<<<O>>>>>>