അനിയത്തിക്കുട്ടി 42

“ആണ്‍കുട്ടിയാണ്.. ലക്ഷ്മിയെ മൂന്ന്‍ മണിക്കൂര്‍ കഴിയുമ്പോള്‍ മുറിയിലേക്ക് മാറ്റാം.. വേറെ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല..” തിരികെ മടങ്ങുന്നതിനിടെ നേഴ്സ് പറഞ്ഞു.

നിറഞ്ഞുതുളുമ്പിയ സന്തോഷത്തോടെ അവനാ കുഞ്ഞിനെ ഒരായിരം ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ട് മൂടി… കുഞ്ഞിനെ അമ്മയുടെ കൈകളിലേക്ക് വെച്ച് നല്‍കി അവനുടനെ തന്നെ ലേബര്‍റൂമിനകെത്തേയ്ക്ക് പ്രവേശിച്ചു…

“ഉണ്ണ്യേട്ടാ..” യെന്നവശയായ് വിളിച്ച അവളുടെ അരികിലേക്കോടിയണഞ്ഞ നേരം..

നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയ അവളുടെ കയ്യോട് എന്‍റെ കൈ ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ രണ്ട് പേര്‍ക്കും ഒരു കുഴപ്പവും വരുത്താതെ നോക്കിയ ദൈവങ്ങളോട് അകമഴിഞ്ഞ നന്ദി മാത്രമായിരുന്നു…

“മോനെന്ത് പേരാ വിളിയ്ക്കാ” എന്ന എന്റെ ചോദ്യത്തിന് “ഉണ്ണീന്ന്… എന്‍റെ ഏട്ടന്‍റെ പേര് തന്നെ..” എന്ന് വിറയാര്‍ന്ന ശബ്ദത്തോടെയവള്‍ മറുപടി നല്‍കി.

അവശതയുടെ മയക്കത്തിലേയ്ക്ക് തെന്നിവീഴുന്നതിനു മുന്നോടിയായി എനിക്ക് നേരെ തന്ന പുഞ്ചിരിയില്‍ ഈ ഏട്ടനെ അടുത്തറിഞ്ഞ സ്നേഹം അവളിലുണ്ടായിരുന്നു…

അതെ.. അവളെന്നും എനിക്കെന്‍റെ അനിയത്തിയാണ്.. കാലം അവള്‍ക്ക് ഭാര്യയുടെയും മരുമകളുടെയും അമ്മയുടെയും വേഷങ്ങള്‍ നല്‍കുമ്പോഴും എനിക്കവള്‍ എന്‍റെ അനിയത്തി കുട്ടിയാണ്..

എന്‍റെ കള്ളത്തരങ്ങള്‍ പുറത്ത്കൊണ്ടുവരുവാന്‍ അഹോരാത്രം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന അനിയത്തി..

വാലിട്ടുക്കണ്ണുകളെഴുതിയിരുന്ന ചിണുങ്ങിക്കരയുന്നൊരു സുന്ദരിപെണ്ണ്.. ന്‍റെ അനിയത്തിക്കുട്ടി ❤ ❤ ❤