അണയാത്ത നൊമ്പരം [മാലാഖയെ പ്രണയിച്ച ജിന്ന്] 88

നീയൊക്കെ ഭാഗ്യം ചെയ്തോരാ….നിനക്കൊക്കെ എന്നും കണ്ണിന് മുൻപിൽ കാണാലോ, ആ മുഖം. എനിക്കും ന്റെ ഉമ്മാക്കും പെങ്ങന്മാർക്കും ഒരു നോക്ക് കാണണമെങ്കിൽ ഒന്നെങ്കിൽ ഫോട്ടോ നോക്കണം. അല്ലെങ്കിൽ ഈ ലീവിന് വരുന്ന സമയം വരെ കാത്തിരിക്കണം. ?

ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയാ ആ മനുഷ്യൻ അന്യ നാട്ടിൽ കിടന്ന് കഷ്ടപെടുന്നേ.

ലീവിന്  നാട്ടിൽ വന്നാലേ ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്ന് സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റൂ… സ്നേഹം അനുഭവിക്കാൻ പറ്റൂ…കൺ നിറയെ കാണാൻ പറ്റൂ….

സങ്കടം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല, അത് പുറത്ത് കാണിക്കാത്തതാ.  ശീലിച്ചു പോയില്ലേ ?

ചിരിച്ചപ്പോൾ തന്നെ രണ്ടിറ്റു കണ്ണീർ ഞാൻ ഭൂമിക്ക് ദാനം നൽകി

( എന്റെ ചിരി കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവന്മാർക്ക് മനസ്സിലായി. ഇത്ര നേരം കൂടെ ചിരിക്കുമ്പോളും, കൊടുത്ത തല്ല് വാങ്ങുമ്പോളും പറഞ്ഞ ചീത്ത മൊത്തം ഒരക്ഷരം മിണ്ടാതെ കേട്ടപ്പോളും  എനിക്ക് അതിനപ്പുറം വേദന ഉണ്ടായിരുനെന്ന്.)

‘പോട്ടെ അളിയാ…
‘വിട് മച്ചാ…
‘എന്താടാ ഇത്…..

‘ ഞാൻ വെറുതെ ഓരോ വട്ട് പറഞ്ഞു നിങ്ങളെയും വിഷമിപ്പിച്ചില്ലേ….
ന്നാ ശരി ഡാ, രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ നിനക്കൊക്കെ ഞാൻ ഇതിന്റെ പലിശയടക്കം തിരിച്ചു തരുന്നുണ്ട് ?.

“‘പക അത് വീട്ടാൻ ഉള്ളതാണ് “‘

____________________________________________

മിക്ക പ്രവാസികളുടെയും കുടുംബത്തിലെ  ഓരോരുത്തരുടെയും അവസ്ഥയാണത്.