അഗ്നിശലഭങ്ങൾ

Author : Stolen soul

 

 

 

നീറുന്ന കണ്ണുകളുമായി അവനാ കണ്ണാടിയിൽ തന്നെ കണ്ണുകൾ നട്ടിരുന്നു…..

കണ്ണുകൾ ചുവന്നിരുന്നു….

 

അമ്മയുടെ വകയായിരുന്നു….. ഇന്നത്തെ സമ്മാനം…..

മുളകുപൊടി പറ്റിയ മുഖത്തെ തൊലിയിലെയും, കൺപോളകളിലെയും തിണർപ്പുകൾ എന്തിനെയോ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു….

എന്താണ്…..????

തന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്കെതിരെയുള്ള സമൂഹത്തിന്റെ വെറുപ്പാണോ അതോ തന്നെ താനല്ലാതാക്കാനുള്ള തിടുക്കമോ….???

 

 

ഞാൻ അരുൺ…..

 

അതെ….. അങ്ങനെയാണ് എനിക്കിട്ട പേര്…

ഞാൻ ജനിച്ചപ്പോൾ എല്ലാവരും സന്തോഷത്തോടെ എന്നെ സ്വീകരിച്ചു….

അച്ഛൻ,അമ്മ,ചേച്ചി, ഇവരെല്ലാംഅഭിമാനത്തോടെ, സന്തോഷത്തോടെ പറേന്നത് കേട്ടിരുന്നു….

അവരുടെ കൈയിൽ എന്നെ കൊടുത്ത ആ നഴ്സും പറഞ്ഞു “ആൺ കുഞ്ഞാണ്”

അതെ ഞാൻ എല്ലാവർക്കും പ്രിയപ്പെട്ട മകനായിരുന്നു….,ചേച്ചിക്ക് കുഞ്ഞനുജനായിരുന്നു…. പിന്നെ എപ്പോളാണ് ഞാൻ ശപിക്കപ്പെട്ടവനും, വെറുക്കപെട്ടവനും ആയത്…??

 

 

ചേച്ചി,അമ്മ ഇവരൊക്കെ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ ആദ്യം ഒരു കൗതുകമായിരുന്നു… പിന്നീട് എപ്പോളോ ഒരാഗ്രഹമായി മാറുകയായിരുന്നു….കണ്ണെഴുതാൻ പൊട്ടു തൊടാൻ അങ്ങനെയങ്ങനെ….

ആദ്യമായി കണ്ണെഴുതി തന്നത് ചേച്ചിയായിരുന്നു….അമ്മ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു,

“അയ്യേ എന്താണ് ഇതെന്ന” ചോദ്യത്തെ കേട്ടു.എങ്കിലും അച്ഛൻ ഒന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ല… എങ്കിലും ആ മുഖത്തെ ഗൗരവം കണ്ടിരുന്നു..

എങ്കിലും എന്റെ കുഞ്ഞു മനസ്സിൽ അതിന് അർത്ഥം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….

പിന്നീട് എന്നും മറ്റു ആൺകുട്ടികളെ പോലെ…..അവരുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾ പോലെ ആയിരുന്നില്ല എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ…. എപ്പോളോ ഒരുപക്ഷെ എന്നെക്കാൾ മുൻപേ അവർ അറിഞ്ഞിരിക്കണം എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ മാറുന്നുവെന്ന്…… അതുകൊണ്ടാവണം സ്വന്തം വീട്ടിൽ പോലും എനിക്കിടയിൽ അവർ മതിലുകൾ പണിയാൻ തുടങ്ങിയത്..

 

 

ഒരിക്കൽ കൈയിൽ നിന്നും ഇറക്കാതെയിരുന്ന ചേച്ചി,കൂടെ നടക്കാൻ പോലും സമ്മതിക്കാതെ എന്നും ചോറു വാരിത്തന്നിരുന്ന അമ്മ ഞാൻ കഴിച്ചോ എന്നു ചോദിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ, കൈകൾ മധുരവുമായി വന്നിരുന്ന അച്ഛൻ ഞാൻ ഉണ്ടെന്നു ചിന്തിക്കുക പോലുമില്ലാതെ ഒരു ജീവിതം….. ഇന്നതാണ് ഞാൻ….ആണും പെണ്ണും കെട്ടവൻ…..ശപിക്കപ്പെട്ടവൻ…

 

 

അവർക്കിഷ്ടമായിട്ടില്ലെങ്കിലും എന്റെ ആഗ്രഹത്തിനായിരുന്നു എന്റെ സ്കൂൾ പ്രവേശനം….. അവിടെയും കണ്ടു….അഡ്മിഷനു ചെന്നപ്പോൾ ആ അദ്യാപകന്റെയും മുഖത്തൊരു നോട്ടം…..പിന്നീട് മനസിലായിരുന്നു ആ നോട്ടത്തിനും അവജ്ഞയുടെ രുചിയായിരുന്നുവെന്ന്….