വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധമുള്ള ചുരിദാർ 75

“ലച്ചൂ…”
ഞാനവളെ ഒരു മയിൽപീലിപോലെ മാറോട് ചേർത്തുപിടിച്ചു.
അവളുടെ ശ്വാസം എന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിക്കാൻ തുടങ്ങി.
സിന്ദൂരംകലങ്ങിയ സീമന്തരേഖയിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ഞാനല്പനേരം കണ്ണുകളടച്ചു നിന്നു.

എല്ലാ ഭാര്യമാരും ഭർത്താവിന്റെ വരുമാനത്തിനൊത്ത് ജീവിക്കുകയാണെങ്കിൽ ഒരുപക്ഷേ പലരുടെയും ജീവിതം കടക്കെണിയിൽ അകപ്പെടില്ലായിരുന്നു.

“വിനുവേട്ടാ…”
എന്റെ ഇടനെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞുകിടന്ന് അവൾവിളിച്ചു.

“എന്തടി….”

“ഈ ചുരിദാറിന് ഒരു ഗന്ധമില്ലേ..?”

“മ്….”
അഴിഞ്ഞുവീണ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലോടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ മൂളി.

“അറേബ്യയിലെ അത്തറിന്റെ ഗന്ധമല്ല.”

“പിന്നെ…?”

“നല്ല വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധം.”
എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.

മറുത്തൊന്നും പറയാനില്ലാതെ ഞാനവളെ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചു.

ശുഭം…

2 Comments

  1. Nice story

  2. Nice short story

Comments are closed.