“ബില്ലടക്കാൻ എന്തുചെയ്യും ന്റെ കൃഷ്ണാ…”
ഞാനലോചിച്ചു നിൽക്കുമ്പോഴാണ് മുകുന്ദേട്ടൻ അതുവഴി കടന്നുപോയത്.
“മുകുന്ദേട്ടാ…. ദേ, ഈ ചുരിദാർ ഒന്നിവിടെ മാറ്റിവക്കണം, ബില്ലടക്കുന്നില്ല,ഞാൻ വൈകുന്നേരം വന്നുവാങ്ങിച്ചോളാം”
“ഓ..,അതിനെന്താ, ഇവിടെ വച്ചോ ”
മുകുന്ദേട്ടന്റെ കൈയിൽ ചുരിദാർ ഏൽപ്പിച്ച് ലച്ചുവുമായി ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.
“ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ കൂടെ സൈറ്റ് നോക്കാൻ പോണം ന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു ലച്ചൂ…
അയാൾ വന്നിട്ടുണ്ട്. അതാ ഞാൻ പെട്ടെന്ന്….”
ബൈക്ക് ഓടിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ശ്രദ്ധ മുഴുവനും കണ്ണാടിയിൽ തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ലച്ചുവിന്റെ മുഖത്തായിരുന്നു.
വഴിയിലുടനീളം ചുരിദാർ വാങ്ങിക്കാതെപോന്നതിന്റെ ദേഷ്യം അവൾ മൗനമായിരുന്നുകൊണ്ട് തീർത്തു.
വീട്ടിൽ വന്നുകയറിയതും ബെഡ്റൂമിൽ കയറി അവൾ വാതിൽ കൊട്ടിയടച്ചു.
അതെന്നെ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥനാക്കി.
ഭാര്യക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളതൊന്നും വാങ്ങികൊടുക്കാൻ കഴിയാതെപോയ ഒരു ഭർത്തായിരുന്നോ ഞാൻ?.
കുളികഴിഞ്ഞ് ബൈക്കെടുത്തു ഉണ്ണിയേട്ടനെ കാണാൻ പോയിട്ട് അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ തിരിച്ചു വീട്ടിൽ വന്നുകയറിയപ്പോഴും ലച്ചു മുറിയടച്ചിരിക്കുകതന്നെയായിരുന്നു.
അയ്യായിരം രൂപ ഞാനവൾക്ക് കൊടുത്തിട്ട് കനകയിൽ നിന്നും ചുരിദാർ വാങ്ങിക്കൊണ്ടുവരാൻ പറഞ്ഞു.
പണം കൈനീട്ടിവാങ്ങിക്കാത്തതിനെ തുടർന്ന് ഞാൻ മേശപ്പുറത്തുവച്ചിട്ട് അൽപ്പനേരം ഉമ്മറത്തിണ്ണയിൽ ഇരുന്നു.
ഉണ്ണിയേട്ടൻ വീണ്ടും ഫോണിൽ വിളിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു അത്യാവശ്യമായി ഒന്നുകാണണമെന്ന്.
“ലച്ചൂ.. നീ പോയി ചുരിദാർ വാങ്ങിക്കോ… എനിക്കൊരു സ്ഥലംവരെ പോണം.”
യാത്ര പറഞ്ഞു
ബൈക്കെടുത്ത് ഗെയ്‌റ്റ്കടന്നയുടനെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
സാധാരണ ഞാൻ പോകുന്നതും നോക്കി അവൾ ഉമ്മറത്ത് വന്നുനിൽക്കാറുണ്ട്.
Nice story
Nice short story