വിരൽത്തുമ്പിലെ പെണ്ണ് [Achillies] 117

ഒരു കുഞ്ഞിനെ നോക്കുന്നത് എങ്ങനെയാണോ അതുപോലെ അവൻ എന്നെ നോക്കി, പുതിയ ലോകത്തിലേക്കെന്നെപോലെ അവൻ എന്നെ പിച്ച വെപ്പിച്ചു..
ഇരുട്ട് മാത്രം കണ്ട് കുറുകിയ എന്റെ ഹൃദയം പതിയെ വെളിച്ചം തൊട്ടു.

“നിന്നെ വീഴ്ത്തിയത് എന്താണെന്നറിയാമോ……”

ഒരിക്കൽ കൗൺസിലിംഗ് തീരറായപ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല….”

“നീയൊരു പാവം ആയിരുന്നു,…..നിന്റെ മനസ്സും നിന്റെ ശരീരവും നിന്റെ സ്വതന്ത്രമായിരുന്നു,
നിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം അവൻ കൈലൊതുക്കാൻ ശ്രെമിച്ചപ്പോൾ അത് തടയാനുള്ള ധൈര്യം പോലും നിനക്കുണ്ടായില്ല….
നിനക്ക് അവനോടുള്ള സ്നേഹം അവനു പതിച്ചുകൊടുത്തത് നിന്റെ വിധേയത്വമാണ്…..
നീ അത്രയും പാവമായിരുന്നു.”

ശെരിയാണെന്നു ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു.

“നീ എന്തിനാ സ്വയം ഒടുങ്ങാൻ നോക്കിയതെന്നു അറിയുമോ….”

“അറിയാം….”

എന്റെ ഉത്തരം കേട്ട് അവൻ എന്നെ നോക്കി.കണ്ണുകളിൽ തിളക്കം.

“സമൂഹത്തെ പേടിച്ച്.”

“അല്ല സമൂഹത്തിന്റെ കപട സദാചാരത്തെ പേടിച്ചിട്ട്….”

ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ എന്നെ തിരുത്തി.

“പുറത്തൊക്കെ അഡൾട്ട് വീഡിയോയിലെ ആക്ടർസിന് അതൊരു കരിയർ ആണ് അവർക്ക് കുടുംബവും ജീവിതവും ബാക്കി ഉണ്ട്.
ഇവിടെ അറിയാതെ ചതിയിൽ പെട്ട് പോവുന്ന പാവങ്ങൾക്ക് ഒരു സെക്കന്റ് ചാൻസ് പോലുമില്ല
ഇൻക്രെഡിബിൽ ഇൻഡ്യ….”

ചിരിയോടെ അവനതു പറഞ്ഞു നിർത്തുമ്പോൾ ഉള്ളിലപ്പോഴും അവന്റെ വാക്കുകൾക്ക് പിന്നിലെ ചോദ്യം ബാക്കിയായിരുന്നു.

എപ്പോഴോ സൗഹൃദം പ്രണയത്തിലേക്ക് വഴിമാറി അവൻ ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചപ്പോൾ ചിന്തിക്കാൻ മറ്റൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….
അപ്പോഴും ആരുടെയൊക്കെയോ ഫോണിൽ ഞാൻ ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം പക്ഷെ അതൊന്നും എന്നെ അലട്ടിയില്ല….
അവനോടൊപ്പം കാനഡയിലേക്ക് ചേക്കേറുമ്പോഴും എന്നിൽ പഴയതൊന്നും അവശേഷിച്ചിരുന്നില്ല….പുതിയ ഞാൻ മാത്രം…..
********************************

“ഡോ മഞ്ഞിറങ്ങാറായി പുറത്ത് അധികം ഇരിക്കേണ്ട ഇങ്ങു പോര്…”

എനിക്കിട്ട കോഫിയുമായി അവൻ വിളിച്ചപ്പോൾ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും എഴുതികൊണ്ടിരുന്ന ലാപ്ടോപ്പും എടുത്ത് അകത്തേക്ക് കയറി….
എല്ലാവര്ക്കും ആരെങ്കിലും വരും എന്ന ഉറപ്പോടെ…..

സ്നേഹപൂർവ്വം….