വീണ്ടും പ്രണയാർദ്രഗീതം….
നോവിൻ നിറമാർന്ന ഗാനം……
വേനൽകിളികൊഞ്ചും രാഗം……
ഉള്ളിൽ നിറയുന്ന സ്നേഹം ചൊല്ലാൻ
പ്രിയമോടെയിന്നും …..
രാവിൽ നിനക്കായ് പാടാം…..”
” ബഹുവ്രീഹി പാടിയ ഗസൽ ആണ്.. എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ഉള്ള വരികൾ ആണ് മാഷേ ഇത് “
എന്തോ തനിക്കൊപ്പം കുറച്ച് മണിക്കുറുകൾ മാത്രം കൂടെ കഴിഞ്ഞവൾ എന്റെ ഹൃദയതിൻ തുടിപ്പായി മാറി.. അവളെ നഷ്ടം ആകുന്നത് ചിന്തിക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ല എനിക്ക് ഒരിക്കൽ കൂടെ ഞാൻ അവളോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു…
“ചാരു…. “
“എന്തോ…. മാഷേ എന്താണ് മുഖത്ത് ഒരു വിഷമം ? “
” ചാരു.. നിനക്ക് എന്നെ വിട്ട് പോകാതിരുന്നൂടെ? ഇനിയുള്ള കാലം എനിക്കൊപ്പം ജീവിച്ചൂടെ നിനക്ക്? “
അതിനു ഉത്തരം എന്റെ കാതിലാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്..
” മാഷേ വേശ്യ എത്ര വേഷങ്ങൾ മാറിയാലും അവൾ എന്നും വേശ്യ തന്നെ ആണ്. . “
“ചാരു.. “
“മാഷേ ഇനിയും നമ്മൾ തമ്മിൽ കണ്ടുമുട്ടുമോ എന്ന് അറിയില്ല .. എങ്കിലും എന്റെ മരണം വരെയും ഞാൻ മറക്കില്ല ഈ നല്ല നിമിഷങ്ങൾ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച എന്റെ മാഷിനെ….. പോട്ടെ ഞാൻ…..”
❤️❤️❤️❤️
വളരെ മനോഹരമായ കഥ!
Nalla story