വേദ -3 95

“നീ നിന്റെ ശകടം എടുത്തു കവല വരെ ഒന്ന് ചെല്ലു.. അരുൻറെ വണ്ടി കംപ്ലയിന്റ് ആയിന്നു… നന്നാക്കാൻ വരാൻ അബുക്കയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… നീ അവനേം കൊണ്ടു ഇങ്ങ് വരൂ… ”

“അവനെ പിറകെ ഇരുത്തി വരണത്തെങ്ങാനും എന്റെ കവലയിലെ ഫാൻസ്‌ കണ്ടാൽ പ്രോബ്ലം ആണ് വല്ല്യേച്ചി.. ”

“നിന്ന് ചിണുങ്ങാതെ പോ കൊച്ചേ… ”

ഛെ… അവനെ കൊണ്ടു എങ്ങനാ വരാ.. നാട് കാണാൻ വിളിച്ചിട്ടു.. വയറു വേദന ആണെന്നും പറഞ്ഞു എസ്‌കേപ്പ് ആയതാ… ശ്യോ…

വണ്ടി എടുത്തു കവലയിലേക്ക് തിരിയുന്ന വളവ് തിരിഞ്ഞതും പുള്ളിക്കാരൻ വണ്ടിയിൽ ചാരി നില്പുണ്ട്…

അകലെ നിന്ന് നോക്കിയാൽ നമ്മുടെ രാജുവേട്ടന്റെ ഒരു കട്ട്‌ ഉണ്ട് പുള്ളിക്ക്…

പക്ഷെ സ്വപ്നക്കൂടിലെ സ്വഭാവം ആണെന്ന് മാത്രം…

“വന്നോ എന്റെ ഡാർലിംഗ്… ”

“വണ്ടിയിൽ കേറൂ… ആരേലും കാണാനെന് മുന്നേ… ”

“അതെന്താ ആരേലും കണ്ടാൽ . ”

“തന്നോട് പല വട്ടം പറഞ്ഞു ഞാൻ ഇത് ബാംഗ്ലൂർ അല്ലാന്നു… ”

പിറകിൽ അരുൺ കേറിയതും ഞാൻ വണ്ടി എടുത്തു പറപ്പിച്ചു വിട്ടു..

“എന്നെ കൊല്ലാൻ കൊണ്ട് പോകണോ.. ”

“അല്ല.. വിൽക്കാൻ പോവാ… ”

“എങ്കിൽ ഞാൻ ഒരു രഹസ്യം പറയട്ടെ ”

എന്റെ രണ്ടു തോളിലും പിടിച്ചു കാതിൽ അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും സഡൻ ബ്രേക്ക്‌ ഇട്ടു ഞാൻ..

“എന്റെ കാറിനു ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ല.. അബുക്കയെ വിളിക്കാൻ ചേച്ചി നമ്പർ തന്നു.. ഞാൻ വിളിച്ചില്ല.. വേദു രാവിലെ ഞാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ വന്നില്ലല്ലോ.. അതോണ്ട് എന്റെ മോൾക്ക്‌ ഞാൻ ഒരു പണി തന്നതാ… ”

തിരിഞ്ഞു നിന്നു അവന്റെ മണ്ടക്ക് ഒന്ന് പൊട്ടിക്കാൻ ആണ് എനിക്ക് തോന്നിയെ… ബട്ട്‌ അതിഥി ദേവോ ബവ എന്നല്ലേ.. ക്ഷമ എന്റെ നിഖണ്ടുവിൽ ഇല്ല.. എന്നിട്ടും ഞാൻ ക്ഷമിച്ചു…