“വർഗീസേ, ഇവളേംകൂട്ടി അപ്പുറത്തേക്ക് പോ.”
പോളച്ചൻ നീനയുടെ അപ്പച്ചനോട് പറഞ്ഞു.
വർഗീസ് അവരെ തോളിൽ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്കുപോയി.
“മ്, താൻ പറ.”
സോഫയിലേക്കിരുന്നുകൊണ്ടു പോളച്ചൻ പറഞ്ഞു.
“സർ, ആത്മഹത്യാകുറിപ്പോ, ആണെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന മറ്റെവിടൻസോ ഇതുവരെ കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ചോദ്യം ചെയ്യൽ തുടരുന്നുണ്ട്. പോസ്റ്റ്മോർട്ടം റിപ്പോർട്ട് കിട്ടിയാലെ എന്തെങ്കിലും പറയാൻ സാധിക്കൂ.”
” മ്, ഒരു പ്രശ്നത്തിലും ചെന്നുചാടാത്ത കുട്ട്യാ, എങ്ങനെ തോന്നി അവൾക്ക്.”
പോളച്ചൻ ഈറനണിഞ്ഞ മിഴികളെ വലതുകൈയാൽ തുടച്ചുനീക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“സർ എന്നാ ഞാനങ്ങോട്ട്…”
പോകാനുള്ള അനുമതിക്കുവേണ്ടി ജയശങ്കർ നിന്നു.
“മ്.. ഞാൻ വിളിപ്പിക്കാം ഔദ്യോഗികമായി.”
“സർ.”
ജയശങ്കർ സല്യൂട്ടടിച്ച് വീണ്ടും മൊഴി രേഖപെടുത്തുന്ന ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു.
ജോർജ് രേഖപ്പെടുത്തിയ മൊഴികൾ ജയശങ്കർ വീണ്ടും വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു വായിച്ചു. ആരുടെ മൊഴിയിലും അസ്വാഭാവികമായ ഒന്നും തന്നെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
“എവിടാ നീനയുടെ റൂം.”
ഫയൽ ജോർജിന്റെ കൈയിലേക്ക് തിരിച്ചേല്പിച്ചുകൊണ്ടു ജയശങ്കർ ചോദിച്ചു.
“സർ, നാലാം നിലയിലാണ്. റൂം നമ്പർ ഫോർ കെ.”
മുകളിലേക്കു ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് വാർഡൻ പറഞ്ഞു.
സൂപ്പർ കഥ തുടക്കം കൊള്ളാം ?