താടി [ആദിദേവ്] 93

“നീയൊന്ന് ചുമ്മാതിരി മനോജേ… ഇവനെക്കുറിച്ചൊക്കെ നിനക്കെന്തറിയാം. അല്ലെങ്കി തന്നെ ഈ ചെറുക്കൻ നിന്റെ ആരാ? ഇതാ കുഴപ്പം. ഞാൻ പറയുമ്പോ ആർക്കും വിശ്വാസമില്ല. അറിയാത്ത പിള്ള ചൊറിയുമ്പോ അറിഞ്ഞോളും.”
പുള്ളി തിരിച്ചടിച്ചു. ഇനി ഒന്നുംപറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് മനസ്സിലായതിനാൽ ചായയും കുടിച്ച് കാശും കൊടുത്ത് ഞാൻ വായനശാലയിലേക്കിറങ്ങി.

അവിടെയും സ്ഥിതി വിഭിന്നമല്ല. ജോലിയും കൂലിയുമില്ലാത്ത ചില മധ്യവയസ്കരും കിളവന്മാരും പരദൂഷണം പറയുന്നതൊരു പുതുമയല്ല. ഇതിപ്പോ ചെറുപ്പക്കാരും അവരുടെ പാത പിന്തുടരുകയാണ്. വായനശാലയിലും ഉമേഷിൻ്റെ കാര്യം തന്നെയാണ് ചർച്ചാ വിഷയം. ചർച്ച കൊടുമ്പിരി കൊണ്ടപ്പോൾ പല നവീന ആശയങ്ങളും നിഗമനങ്ങളും ഉരുത്തിരിഞ്ഞ് വന്നു തുടങ്ങി. ചെക്കൻ കഞ്ചാവാണെന്നും അതല്ല അവനെ ഏതോ കുട്ടൂസ് തേച്ചതാണെന്നും അതുമല്ല ചെക്കൻ പ്രാന്ത് പിടിച്ച് ബാംഗ്ലൂർ തെരുവോരങ്ങളിൽ അലഞ്ഞുതിരിയുവായിരുന്നെന്നും ഒക്കെ ദൃക്‌സാക്ഷികളെന്ന് സ്വയം അവകാശപ്പെടുന്ന മഹാന്മാർ വച്ചുകാച്ചി. ഇവിടെയും ഒരു സ്വൈര്യവും കിട്ടുന്നില്ലെന്ന് കണ്ട് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

വീട്ടിൽ ശ്രീമതി കുടുംബശ്രീ മീറ്റിങ്ങ് കഴിഞ്ഞെത്തിയതേയുള്ളൂ. എന്നെക്കണ്ട് ഒന്നുചിരിച്ചവൾ അകത്തേക്ക് കേറി.

“നിങ്ങളറിഞ്ഞോ മനുഷ്യാ?”

“എന്ത്?”
ഞാൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു…

“നമ്മടെ സുമലത ചേച്ചീടെ മോൻ ആ ഉമേഷില്ലേ.. അവന്റെ കാര്യം.”

“നിങ്ങളിതിന്റെടക്ക് അത് കുടുംബശ്രീ മീറ്റിങ്ങിലും ചർച്ചക്കെടുത്തോ? എന്റെ പൊന്നു സുജേ… ആ ചെക്കൻ ജീവിച്ച് പൊക്കോട്ടെ. താടീം മുടീം അവന്റെ മുഖത്തല്ലേ ഇരിക്കുന്നത്.. വെറുതെ പറഞ്ഞ് അവനെ മാനസിക രോഗിയും മയക്കുമരുന്നിന് അടിമപ്പെട്ടവനും ആക്കല്ലേ.. അവനെ അവന്റെ പാട്ടിന് വിട്ടേക്ക്.”

“ഇതാ ഈ മനുഷ്യനോടൊന്നും പറയാൻ പറ്റാത്തത്..ഹോ! ഇതൊന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞൊണ്ടാക്കിയതല്ല മനോജേട്ടാ.. അവടെ പെണ്ണുങ്ങൾ പറയുന്നത് കേട്ടതാ…”

“മ്.. അതെന്തേലുമാവട്ടെ. നീയായിട്ടിത് ആരോടും പറഞ്ഞുനടക്കല്ലേ…”
ഞാനവളെ താക്കീത് ചെയ്തു.

പക്ഷേ അങ്ങനെ ഒന്നോ രണ്ടോപേർ എതിർത്തു എന്നുവച്ച് തകർന്നുവീഴുന്ന ഒരു പ്രസ്ഥാനമല്ല ഇവിടുത്തെ നാട്ടുസഭകൾ. പുത്തരിക്കണ്ടം നിവാസികളെ സംബന്ധിച്ച് ഉമേഷിന്റേതൊരു ആഗോള പ്രശ്നമായി വളർന്നുവന്നു. നാലാൾ കൂടുന്ന എല്ലായിടത്തും ഇതൊരു ചർച്ചാവിഷയമായി. ക്ലബുകളിലും, ബാർബർ ഷോപ്പിലും, പഞ്ചായത്ത് കുളത്തിലും, പാർട്ടി ഓഫീസിലും എന്നുവേണ്ട എല്ലായിടവും ഇതുതന്നെയായിരുന്നു മുഖ്യ പ്രശ്നം.

ഒടുവിൽ ‘നാടിനെ നടുക്കുന്ന’ ഈ പ്രശ്നത്തിനൊരവസാനം കാണാൻ നാട്ടിലെ ചില പ്രമുഖർ ചേർന്ന് പൗരസമിതി രൂപീകരിച്ച് ഇതിനെക്കുറിച്ച് സതീശനോടും സുമലതയോടും സംസാരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെ കടന്നൽക്കൂടിളകിയ പോലെ ‘ഉത്തമപൗരന്മാർ’ സതീശന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഇരച്ചുകയറി. പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ നിന്ന ഉമേഷിനെയും വാരിയെടുത്ത് അവന്മാർ സതീശന്റെ മുന്നിലെത്തി.

പുള്ളിയിതൊക്കെ കണ്ട് അമ്പരന്നു നിന്നു. നേതാവ് സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി..

“അല്ല സതീശേട്ട! നിങ്ങളിതെന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാ? ”