“വളരെ നന്ദി ഉണ്ട് ഏട്ടാ..ഞാന്‍ എല്ലാരോടും പറയും ഗോപുവേട്ടന്‍ എനിക്കെന്റെ സ്വന്തം ആങ്ങളയെപ്പോലെ ആണെന്ന്..ഞാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ട ഒരു കാര്യം പോലും ഏട്ടന്‍ പറ്റില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല.ഇന്നേവരെ..പക്ഷെ മഞ്ജുവിന് എന്നോടൊരു സ്നേഹോം ഇല്ല..ഏട്ടന്‍ എല്ലാം നന്നായി നോക്കുന്നത് കൊണ്ട് അവള്‍ക്ക് എന്നെപ്പോലെ ഇങ്ങനെ തെണ്ടി നടക്കേണ്ട ഗതികേട് ഉണ്ടോ..ഹും..എന്ത് ചെയ്യാം”
അവളെ കണ്ട നിമിഷം മുതല്‍ കോപം കൊണ്ട് വിറയ്ക്കുകയായിരുന്ന മഞ്ജുവിന് അവസാനം നടന്ന സംഭാഷണങ്ങള്‍ നല്ലൊരു കുളിര്‍മ്മ തന്നെ സമ്മാനിച്ചു. അവള്‍ മെല്ലെ വെളിയിലേക്ക് ചെന്നു.
“അടുപ്പില്‍ അരി ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു രാധികേ..അതാ ഞാന്‍ വേഗം അങ്ങോട്ട്‌ പോയത്..ചായ എടുക്കട്ടെ” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നും വേണ്ട മഞ്ജു..ഏട്ടനെ കണ്ട് ഒരു പോളിസിയുടെ കാര്യം പറയാന്‍ വന്നതാ…ഞാന്‍ പോട്ടെ..കുറെപ്പേരുടെ പൈസ അടയ്ക്കാനുണ്ട്..പോട്ടെ ഗോപുവേട്ടാ”
അവന്‍ തലയാട്ടി. അവള്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഗോപു ഭാര്യയെ നോക്കി.
“എടി സംശയരോഗി..രാധിക പറഞ്ഞത് നീ കേട്ടല്ലോ? നിന്നെപ്പോലെ മനോരോഗികള്‍ അല്ല ബാക്കി എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളും..മിനിമം സ്വന്തം ഭര്‍ത്താവിനെ എങ്കിലും ഒന്ന് വിശ്വസിക്കടി…”
അയാള്‍ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ മഞ്ജു മിണ്ടാതെ മുഖം കുനിച്ചു.
“എടി അവനവനില്‍ വിശ്വാസം ഇല്ലാത്തവര്‍ ആണ് മറ്റുള്ളവരെ സംശയിക്കുന്നത്..നീ ആദ്യം നിന്നെത്തന്നെ ഒന്ന് വിശ്വസിക്കാന്‍ ശീലിക്ക്..അവള്‍ടെ ഒരു ഉടുപ്പും മണ്ണാങ്കട്ടയും..നീ ചെയ്യുന്നത് പോലെ ഞാന്‍ നിന്നെ സംശയിച്ചാല്‍ അത് എങ്ങനെ ഉണ്ടാകും എന്ന് ഓര്‍ത്തിട്ടുണ്ടോ? ഉം പോ പോ..വല്ലതും ഉണ്ടാക്ക്..എനിക്ക് വിശക്കുന്നു..”
“സോറി ഗോപുവേട്ടാ..ഇനി ഞാന്‍ അങ്ങനെ പെരുമാറില്ല”
മഞ്ജു ചെറിയ കുറ്റബോധത്തോടെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞ ശേഷം ഉള്ളിലേക്ക് പോയി.
“ഹായ് ഗോപുവേട്ടോ..എന്ന് വന്നു”
മറ്റൊരു കിളിനാദം കേട്ടു മഞ്ജു വേഗം ജനലിലൂടെ നോക്കി. അവളുടെ മനസ്സില്‍ ഇടിത്തീ വീഴിച്ചുകൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് വന്നത് ഈ അടുത്തിടെ ഭര്‍ത്താവുമായി പിണങ്ങിപ്പിരിഞ്ഞു വന്നു നില്‍ക്കുന്ന തൊട്ടയലത്തെ ആമിന ആയിരുന്നു. ഗോപുവേട്ടന്‍ എപ്പോഴും മൊഞ്ചത്തി എന്ന് മാത്രം വിളിക്കുന്ന തലതിരിഞ്ഞ തെറിച്ച സ്വഭാവമുള്ള പെണ്ണ്..മഞ്ജു ദേഷ്യവും നിസ്സഹായതയും കലര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ അവളെ നോക്കി മനസ്സില്‍ പ്രാകി..
“ഹും..അവളുടെ ഒരു കോണുവേട്ടന്‍..വൃത്തികെട്ടവള്‍..