RIVALS – 2 [Pysdi] 233

അന്നിവിടെ നിന്ന് പോകുമ്പോൾ ഒരൊറ്റ സ്വപ്നമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു ഇന്ത്യൻ നേവി. മുംബൈയിലെ മതിപ്പിക്കുന്ന നഗര ജീവിതത്തിലേക്കു ഒഴുകി ഇറങ്ങാതെ മനസ്സിനെ പാകപ്പെടുത്തി എടുത്തതും അതെ സ്വപ്നമാണ്. എക്സ് മിലിറ്ററികാരനായ ഉപ്പ……നാട്ടുകാരുടെ സ്വന്തം മുഹമ്മതിക്ക. അങ്ങേരുടെ അടുത്ത സുഹൃത്തായ ജോൺ സാറിന്റെ മുംബൈയിലുള്ള അക്കാദമിയിൽ തന്റെ ശരീരത്തിനെയും മനസ്സിനെയും ഒരേപോലെ ആ സ്വപ്നത്തിനായി പാകപ്പെടുത്തിയെടുക്കാൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു. മൂന്നു മാസം ഇനി അത്രെയേ വേണ്ടു ഒരു സബ് ലെഫ്റ്റിനന്റ് ഓഫീസർ ആയി രാജ്യത്തെ സേവിക്കാൻ ?.

ആലോചിച്ചിരുന്നുപോയേക്കും ട്രെയിൻ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തിയിരുന്നു. സ്വന്തം നാട്ടിലേക്ക് കുറെ നാളുകൾക്കു ശേഷം വരുമ്പോളുണ്ടാകുന്ന എല്ലാ സന്തോഷവും മനസ്സിലാവെച്ചുകൊണ്ട് തന്നെയിറങ്ങി പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെതന്നെ രണ്ടു കരങ്ങൾ എന്നെ വാരിപ്പുണർന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു ഷാഹിന എന്ന എന്റെ സ്വന്തം ഷാനു. ഒരേവയറ്റിൽ മിനിട്ടുകളുടെ വ്യത്യാസത്തിലെ പിറന്നവർ. എല്ലാത്തിനും ഞങ്ങളൊപ്പമായിരുന്നു മൂന്ന് വർഷം മുമ്പ് ഞാൻ മുംബയിലോട്ട് പോകുന്നതുവരെ.

“നിന്നെ ഈ കോലത്തിൽ അവളുമാരുടെ മുമ്പിലോട്ട് ഏഴുന്നള്ളിച്ചാലും മതി…… അയ്യേ മുടിയുമില്ല താടിയുമില്ല ” ‘അതിന് ഞാൻ അവിടെ ഫാഷൻ പരേഡിന് പോയതല്ലലോ ഷാനു.’ എന്നും പറഞ്ഞു അവളെ അടർത്തിമാറ്റി ബൈക്കിന്റെ കിയും മേടിച് അവളെ കൂട്ടി മുമ്പോട്ടു നടന്നു…”ന്നാലും ഇത് എന്ത് കോലാ ചെക്കാ,നിന്നെ കാണാൻ അവിടെ ഒരുങ്ങി കെട്ടി നിക്കുന്നുണ്ട് രണ്ടെണ്ണം ?”ഓ അവരൊക്കെ അവിടെ എത്തീ ല്ലേ ‘…. “അയ്യോ ഒന്നുമറിയാത്ത പാവം..നീയെല്ലേടാ അവളുമാരെ ഒകെ വിളിച്ചുവരുത്തിയത്”….’ഈ ഈ നീ അറിഞ്ഞു ല്ലേ’ ?

“എനിക്കുറപ്പാരുന്നു നിന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഷോ ഓഫ്‌ ഇന്നുണ്ടാവുന്ന് “……’ അത് പിന്നെ അന്നവരൊക്കെ എന്നെ കുറെ കൊചാക്കിയതെല്ലേ ഷാനു മോളെ

‘…….”ഉം നടക്കട്ടെ…. അല്ല മോന്റെ ഉദ്ദേശം എന്താ…. എന്തായാലും അവളുമാരെയൊന്നും എന്റെ നാത്തൂനാകാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കൂല്ല”

‘എന്റെ കുട്ടിക്ക് നാത്തുനാക്കാൻ ഞാൻ നല്ലൊരു കൊച്ചിനെ കണ്ടുവെച്ചിട്ടുണ്ട് ട്ടാ സമയമാകുമ്പോ പറയാം ‘

“അതാരാടാ ഞാൻ അറിയാത്ത ഒരു അവതാരം”…….’അതൊക്കെയുണ്ട് മോളെ ‘