അതുമല്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് അത്യാവശ്യമായ ഒന്നരലക്ഷം രൂപ തരുമായിരിക്കും അല്ലെ …… അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ വെറും ഒന്നര ലക്ഷം രൂപ മാത്രമാണോ സാറിൻറെ ജീവൻറെ വില……?
രോഷത്തോടെയുള്ള അവളുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്കുമുന്നിൽ അയാൾക്ക് ഉത്തരം മുട്ടിപ്പോയി.
,”അറിഞ്ഞു നല്കുന്നതിനൊന്നും വിലയിട്ടു നശിപ്പിക്കരുത് സാറേ ……
നിങ്ങളുടെ കയ്യിൽ കുറെ പണമുണ്ടെങ്കിലും വിലക്ക് വാങ്ങാൻ പറ്റാത്ത കുറെ സാധനങ്ങളുണ്ടു കെട്ടോ…….
സ്നേഹം …..
സഹതാപം…..
അനുകമ്പ …..
എന്നൊക്കെയാണ് അതിനു പറയുന്നത്…..
വയറ്റിൽ വയറ്റിപ്പിഴപ്പിനുവേണ്ടിയും ഗതികേടുകൊണ്ടും ഞാൻ പണം വാങ്ങി ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മുന്നിലടക്കം തുണി അഴിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും എൻറെ ശരീരമല്ലാതെ മനസ്സാക്ഷിയും ചിന്താശക്തിയും വേറെ ആർക്കും ഞാൻ പണയം വയ്ക്കുകയോ വാടകയ്ക്കു കൊടുക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല അതുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങളെ ആ അവസ്ഥയിൽ കണ്ടപ്പോൾ നിർബന്ധിച്ചു ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടുവന്നത്…….
അതുകൊണ്ടു ദയവുചെയ്ത് അതിനൊന്നും വിലയിടരുത്……!
മുഖം മൂടി പുതപ്പു വലിച്ചുനീക്കി തലയിൽ പതിയെ തഴുകിയും മുഖത്തേക്കു തന്നെ ഉറ്റു നോക്കിയും ഒരു തത്വജ്ഞാനിയെപ്പോലെ ആത്മരോഷത്തോടെയാണ് അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞെങ്കിലും ആ കണ്ണുകളിലെ ശാന്തത അയാളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു.
“ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയൊക്ക ചിന്തിക്കുന്ന മായയെപ്പോലുള്ള ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ ഇത്രയും ചെറിയൊരു പൈസയ്ക്കുവേണ്ടി ആരാണ് ഈ വഴിയിൽ തിരിച്ചു വിട്ടതെന്നാണ്…..”
കുറേനേരം ഉത്തരം മുട്ടിയവനെപ്പോലെ കിടന്നശേഷമാണ് അയാൾ ശബ്ദിച്ചത്.
“അതൊരിക്കലും ഒരു പെണ്ണായിരിക്കില്ലെന്നു നിങ്ങൾക്കും ഉറപ്പല്ലേ അല്ലെ……”
പരിഹാസച്ചിരിയോടെ ഉരുളയ്ക്ക് ഉപ്പേരിപോലെ അവളുടെ മറുപടി കേട്ടെങ്കിലും അതിനു മറുപടിയൊന്നും കൊടുത്തില്ല.
പകരം നേരത്തെ മനസിൽ കരുതി വച്ചിരുന്ന ചോദ്യമാണ് ചോദിച്ചത്.
??
♥️♥️??
?????